هنگامی كه اشرف غنی با جيغ های غير ارادی خويش داشت زنان با عزت افغانستان را توهين و تحقير می كرد علاوه بر اتمر و استانكزی روسای هر دو اتاق پارلمان "مسلميار و ابراهيمی" نيز در استقبال از سخنان آلوده با تبعيض انسانی او كف می زدند.

ريشه مساله، درست در جايی است كه مجريان دموكراسی كشور متاسفانه خود به دموكراسي باور ندارند و با تفكر افراطيت در چهره دموكرات های دروغين ظاهر شده اند.

وقتی اشرف غنی تكنوكرات به حقوق و ارزش های دموكراسی باور ندارد و جايگاه انسان ها «زن و مرد» يک جامعه اسلامی را برابر نمی داند چطور ممكن است از ناقضان حقوق بشر كه اصلا به قانون اعتقاد ندارند همانند ابراهيمی و مسلميار توقع حرمت گذاری به ارزش های دموكراتيک را داشت.

دريک كلام هيچ كجای اين نظام فاسد بسان همان گردن شتر راست نيست.
ما به تغيير بنيادين نياز داريم.

فطرت

>>>   یک سخن زیبا و جذاب
هر حکومت شایسته مردمش است.
حالا همین جمله را معیار قرار دهیم باز دهن باز کنیم

>>>   جامعه که در رأس پارلمان آن یک دزد نشسته (که به دزدی خود اعتراف می کند و خجالت هم نمی کشد) باید فاتحه چنین جامعه و کشور را خواند.

>>>   در ارگ فقط مشتی متعصب قبیله گرا جمع شده اند و سردمدار قبیله گرایی و توحش یعنی راکتیار را هم اوردند تا جپعشان تیل گردد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است