مرثیه ای در دفاع از نامزد وزیران
در اوایل بسیاری از نامزد وزیران یا ارگ نشینان درصدد خدمت به کشور برآمده بودند و عزم خود را جزم کردند اما بدون اجازه امریکا و باداران اصلی نتوانستند به مقصود خود دست یابند و ناگزیر در سیستم فاسد کشور حل شده اند 
تاریخ انتشار:   ۱۳:۴۷    ۱۳۹۶/۹/۱۵ کد خبر: 142695 منبع: پرینت

با نزدیک شدن به هر دوره رای گیری و انتخابات و در آینده ی نزدیک پس از آن یا به طور کلی در حول و حوش هرگونه انتخابات و رای گیری در کشور چه در سطح کلان و عمومی و چه در سطح نیمه کلان و خصوصی، جامعه ی سیاست زده و در معرض پمپاژ تبلیغاتی و هیجانات کاذب رسانه ای افغانستان، به جای...

به جای پرداختن به سیستم معیوب قضایی و روند بیمار سیاسی کشور، همواره و بلا استثنا به اشخاص و افراد رای دهنده یا اشخاص و افراد رای گیرنده و نامزد شده می تازند و حملات لفظی می برند؛ این درحالی است که برای هر کرسی وزارت و هر نامزد وزیر یا برای هر چوکی قدرت دیگر در ارگ، رای اعتماد حداکثری با تایید صلاحیت حداقلی هیچ فرقی ندارد!

چرا که هیچ کدام از مقام ها به تنهایی و بدون لابی گری با دیگر اشخاص با نفوذ و روزنه های قدرت در افغانستان و نیز بدون سرسپردگی محض نسبت به فساد اداری گسترده و ریشه دوانیده در نظام حکومتی کشور، نمی تواند حتی چند صباحی در این دستگاه دوام بیاورند چه رسد به اینکه کاری از پیش برده بتواند.

در همین راستا به جرات می توان مدعی شد و با مصداق ها و شواهد بیشماری از آن دفاع کرد که در اوایل کار بسیاری از نامزد وزیران یا ارگ نشینان درصدد خدمت به کشور برآمده اند و عزم خود را جزم کرده اند اما بدون اجازه ی امریکا و باداران اصلی نتوانسته اند به مقصود خود دست یابند و ناگزیر در سیستم فاسد کشور حل شده اند.

اینها همه مقدمه ای طولانی و به تفصیل برای رسیدن به این نتیجه ی عینی و ملموس و بارها در بوته ی آزمایش قرار داده شده بود که کشورهای منطقه، قدرت های شرقی و غربی اعم از روسیه، ترکیه، ایران، پاکستان، چین و امریکا و دیگر هم پیمانان اروپایی آن هرگز افغانستان را با ثبات و رو به ترقی نخواسته اند وگرنه...

وگرنه به میزان نصف سرمایه گذاری هایی که به منظور تشدید و تداوم ناامنی و بی ثباتی از سوی کشورهای مذکور و از قلم افتاده در قلب آسیا و در خاک افغانستان هزینه شده و به مصرف رسیده است؛ می شد روند معیوب و فاسد قضایی و اقتصادی و سیاسی افغانستان را متحول و مهره های نخبه را جایگزین افکار پوسیده ها و تاریخ مصرف گذشته کرد که متاسفانه هیچ گاه در دستور کار ابر قدرت غرب قرار نگرفته است.

کد (8)


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
نامزد وزیران
نظام فاسد
نظرات بینندگان:

>>>   رفیق عبدالله عبدالله طوری صحبت میکند که گویا افغانستان یک کشور اروپائی است وفعلا هیچ مشکلی برای حکومت ومردم نیست حالا از مصروفیت هایش بخوانید که باخبرنگار روسی داشته پیشگوئی یا غیب گوئی اش را ببینید:
به کسی که بسیار علاقه داشتم و فوتبالش را می‌پسندیدم زین‌الدین زیدان بود. همان صحنه‌یی که او عکس‌‎العمل فزیکی نشان داد، همان صحنه را من لایف (زنده) می‌دیدم و گفتم مبادا که این پایان حرفه‌اش باشد که متاسفانه بعد آن جایگاه برایش باقی نماند و حال هم به حیث ترینر کار می‌کند. علاقه من به این بازیکنان است، اما هر تیمی که خوش بدرخشد، من تشویقش می‌کنم."

>>>   درمورد ع جناب مامون هم نوشته :
تفاوت غنی با عبدالله
به راستی تفاوت ارزشی بین کارهای یومیه دکترعبدالله و دکترغنی چقدر زیاد است. غنی درازبکستان دست آورد سیاسی و اقتصادی می آورد؛ این آقای دیگر، قصه لیونل مسی و رونالدو را سر کرده است! خصوصیات کاری غنی همه روزه به اقتدار خودش، حلقه کوچک گذشته گرایش و تحکیم موقعیتش گره می خورد. این آقای دیگر، روز خود را تیر می کند!! تاریخ، حاکم بی رحمی است.

>>>   پاکستانی ها وزیر دفاع امریکارا دنبال نخود سیاه فر ستادند ، او که برای تاکید مبارزه واقدام پاکستان بر ضد ترورست ها به پاکستان آمده بود پاکستانی ها شرط گذاشته اند به شرطی ترورست هارا نابود میسازیم که شما دوهزار کیلومتر سرحد پاکستان افغانستان را سیم خار نصب کنید وتمام مهاجرین رابه داخل افغانستان بفرستید بعد ما طالبان را نابود میسازیم !!!!
ر

>>>   پاکستانی ها راست میگویند.
سرحدات باید بسته شود.
مهاجرین باید دوباره به ولایات و محلات خود برگردند.

>>>   Qasani
كابل شهر بى صاحب!

شام امروز خواستم كه در موترهاى شهرى به خانه بروم، در مقابل وزارت معارف مردم طبق معمول به دنبال موتر سرگردان بودند.
تمام راننده هاى تكسى بدون استثنا از مردم كرايه بيشتر مطالبه مى كردند، يعنى تا حصه دوم از يك نفر ٥٠ افغانى مى خواستند، زنان و كودكان را اصلن كسى اهميت نمى داد.
در حالى كه به دنبال موتر بودم، ذهن ام به بس هاى كمكى جاپان، ايران، پاكستان، ايتاليا و هند افتاد كه آثارى از آنها در شهر نيست و شايد به علت بى مديريتى از كار افتاده باشند، حتا در دوره طالبان تمام پايه هاى موترهاى برقى از ده افغانان الى كوته سنگى و از كوته سنگي الى سينما پامير پا برجا بودند؛ ولى در پانزده سال گذشته تمام آنها از سوى مفسدين به نرخ آهن كهنه فروخته شده است.
روزشنبه هفته روان وزير جديد ترانسپورت هنگام تشريح برنامه هايش در پارلمان از حل مشكلات ترانسپورتى كابل سخن زد؛ ولى به يقين براى تان مى گويم، اين حرف وزير صاحب به گونه وزيران پيشين فير هوايي بيش نخواهد بود.
در حاليكه موترهاى مقام هاى دولتى با سرعت زياد و زيگنال هاى دل خراش از مقابل مردم مى گذشتند، يك موتر هايلكس كه چند تن مسلح نيز در آن حضور داشتند، بر يك موتر سوزاكى تصادم كرد، راننده سوزاكى پايان شد و گفت برادر در زمين راه برو نه آسمان!
به يك باره گي راننده هايلكس كه ظاهرأ كارتن كلان بود گفت "پست بى شعور پايين شدم آدم مى سازمت"، در اين هنگام محافظ اش از موتر پايين شد و در أسلحه اش مرمى تير كرد همه را از محل رويداد دور كرده و از محل فرار كردند.
سرانجام مردم هم پس از نثار كردن چند دشنام ركيك دست بالا كردند و گفتند كه خدا حكومت تان را سر چپه كند.
از ساعت ٤:٣٠ تا كنون ما هم به خانه نرسيده ايم و در ترافيك سنگين چهارراهى هنگرها گير كرده ايم.
در جريان هفده سال گذشته ترانسپورت كابل را تنظيم كرده نتوانستيم، لاف از تسخير جهان مى زنيم.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است