تاریخ انتشار: ۱۰:۵۵ ۱۳۹۶/۱۰/۲ | کد خبر: 143549 | منبع: | پرینت |
جمعیت اسلامی برای پذیرش برکناری نور، سه شرط گذاشته است. به این شرط ها دقت کنید. فلان نفر از نزدیکان نور والی شود. فلان سفارت ها از جمعیت بشود. فلان وزارت ها از جمعیت بشود.
شما در کجای این شرط ها می توانید برنامه و نگاه قابل اعتنایی برای آینده ببینید؟ در کجای این شرط ها ، می توانید نگاه فراتر از یک شخص و یک گروه ببینید؟ در کجای این شرط ها، کوچکترین نشانه از دغدغه های دیگران می بینید؟ دیگرانی که به نامزد جمعیت رای دادند و یا همین حالا از موضع جمعیت حمایت می کنند؟ از دیگران بگذریم، در کجای این شرط ها می توانید دغدغه های جدی تر جامعه ی تاجیک را ببینید؟
پذیرش این شرط ها، برای غنی مثل آب خوردن است، اما او می داند که جمعیت به کمتر از این هم راضی خواهد شد. او می داند که دل کندن از قدرت و پول برای سران جمعیت فوق العاده دشوار است، و به همین دلیل، چشم بر طرح های کلانتر و جدی تر نخواهند گشود. جمعیت، انتخابات سراسری را برد. از سراسر افغانستان رای گرفت، اما در یکی از مهم ترین رویارویی هایش با غنی، شرط هایی می گذارد که هیچ کدامش نمایانگر یک نگاه بلند ملی و یک آینده نگریی امیدبخش نیست. این شرط ها نشان می دهد که جمعیت، بازنده خواهد بود، حتی اگر ده سفارت و ده وزارت دیگر هم به دست بیاورد. هدف غنی، پراندن عطا از پایگاه قدرتش است، یعنی زدن یک پای مهم جمعیت. اینکه جایش چه کسی می آید، و در بدل این کار، چه امتیازی به جمعیت می دهد، ارزش چندانی ندارد چون در نهایت، سر رشته ی کارها را در دستش نگه می دارد.
اینک، بهترین وقت برای فشار وارد کردن بر غنی است تا حلقه ی اطرافش را از حضور قومگرایان افراطی، پاک کند، پایبندی اش را به انتخابات و پروسه های دموکراتیک نشان بدهد و به در نظر گرفتن توازن گروهی، قومی، و قبیلوی در دولت و نهادهای ملی، تعهد بسپارد. گزارش هایی وجود دارد که غربی ها و مخصوصا اروپایی ها به پایبندی غنی به برگزاری انتخابات مشکوک اند، و نسبت به نارضایتی های گسترده ی مردم، نگران.
بخشی از جمعیتی ها و متحدین شان، اما غرق در تیوری های توطیه اند، و همین تیوری ها، به زندان ترسناک ذهنی برای خودشان تبدیل شده است، و یا به منبع بهانه برای ناکامی های شان. جمعیت اگر تکانی به خود ندهد، و به نگرانی های حوزه ی نفوذش و نگرانی های جدی دیگران نسبت به آینده در سطح ملی، پاسخ درخوری ندهد، فرصت های بیشتری را از دست خواهد داد، و در نهایت دندان کشی خواهد شد. آیا جمعیت، نگاه بلندتر و خواست های جدی تری را پیش خواهد کشید؟
عبدالله وطندار
>>> اگر فرضا همان ها شد مشکلات مردم وافغانستان حل میشود ؟
آنها سفارت های تاجکستان وبنگلادیش را می خواهند از اقارب فرزند فرزانه بلخ باشد!!!
برای مردم چیزی نمیخواهند ، جناب رئیس جمهور میتواند با بکار انداختن کد 91 آنهارا ازهمین خواست های گوچک هم منصرف سازد
در طول سی سال گذشته خواست ومرام وهدف اینها همین چوکی بوده حرفی دیگری ندارند چون ( فکر هرکس بقدر همت اوست)
>>> یکی از خواست های دیگر عطا اینست که اگر از ولایت سبکدوش میشود بحیث رئیس گمرک حیرتان یا خودش تعیین گردد ویا یکی از نزدیکانش
>>> در جوزجان عرب های ترورست داغشی برای مردم گفته اند چند زن را نزد ما قسم کنیز بفرستید ،
مشکلات رهبران این نیست چوکی سفارت بنگله دیش است که باید بگیرند
>>> جمعیت در حال باز سازی و باز بینی است.
استاد عطا با فارغ شدن از دغدغه ولایت فرصت دارد تا همه توانش را در جهت باز سازی جمعیت به کار بندد و تا پیش از انتخابات کارش را تمام کند و برود به سوی انتخابات.
طبیعی است که وقتی جمعیت خودش را از کرد و غبار اظافی میتکاند این گرد و غبار ها بر بر و دوش آلوده و چرب غنی میچسپد که با غنی یکجا راهی زباله دانی تاریخ میشوند.
>>> "به این شرط ها دقت کنید. فلان نفر از نزدیکان نور والی شود. فلان سفارت ها از جمعیت بشود. فلان وزارت ها از جمعیت بشود."
کدام یک ازین شرایط به بهتر ساختن زندگی مردم عوام رابطه دارد؟
این امتیازات است که عطا برای برادران جنگسالار خود طلب می کند، نه برای رفاع مردم شمال کشور.
>>> شما چی فکر میکنید که به اصطلاح جمیعت حزب ملی و سیاسی است. نی بلکه شش دزد و لندغر که تمام عمر ایشان در قمار و کمسایی و دزدی ګذشته است هیچ وقت این عاید و امد پول مفت را از دست نمیدهد.
>>> آیا حزب جمیعت مدافع تاجک ومدافع شمال است وبس ومافوق قانون اساسی است ؟
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است