ارگ گزینه نظامی را در برابر بلخ روی میز دارد اما غنی احمدزی راه رفته نجیب احمدزی را می رود که در نتیجه سرش به دار آویخته خواهد شد. غنی بداند که چون زنده یاد جنرال عبدالمومن اندرابی قهرمانان دیگری هم هستند که پایه های لرزان دولت خودکامه او را به خاک همسان نمایند و مجال فرار هم برای این احمدزی چون آن احمدزی وجود نداشته باشد.

تاریخ به این گواه بوده است که تقابل میان شمالی-شمال و دستگاه حاکم، سرنگونی رژیم حاکمه را در قبال داشته است (که برنامه کوچی سازی شمالی و شمال هم از بهر همین هراس تاریخی نشات می گیرد). در کنار این همه اگر ترکیب صفوف ارتش از هلمند تا بدخشان و از هرات تا قندهار و پکتیا به دقت ملاحظه شود غنی در این تقابل نه تنها که کابل بلکه زادگاه خود و حتی هلمند، پکتیا و خوست را هم از دست خواهد داد.

هر گونه برخورد نظامی عواقب ناگواری چون دوپارچگی ارتش و از سوی دیگر حتی سبب قطع روابط ولایت های شمال با مرکز، گزینه خودمختاری تا سرحد تجزیه را به همراه خواهد داشت.

سونيا رسا

>>>   الله دادپیلوت هم از همین جمله مردم بود.

>>>   غ تنها ؟
یا همراه ع و غ یکجا؟

>>>   غ هر گرز مرگ ندارد زیرا وی وابسطه به یهودی ها است

>>>   همینقسم که یهودها ریسجمهور ساختش همانقسم نجاتش هم میدهند
گلبدین کسی اعدام کرد?

>>>   من فکر نمیکنم که پشتیبان جنایتکاران وچپاوالگران ،بدون از کسانی که منافع شان در خطر است باشند.
آز موده را آز مودن خطاست.جنگسالاران امتحان خود را داده اند.نابودی شان نزدیک است.
ق،د،کوهستانی.

>>>   به دار رفتن به وطنپرستان افتخار است ،زنده باد غنی بت شکن

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است