اگر چشم حقیقت بین ما را پرده ی تعصب و عناد نپوشانیده باشد در پس پرده ی موضع گیری اخیر والی بلخ در برابر حاکمان ارگ و سپیدار نوعی مشروعیت رو به تصاعد دینی و ملی را به روشنی مشاهده کرده می توانیم. منظورم از ذکر مقوله های "حق " و " تکلیف" همان دموکراسی و دین است که جامعه ی سیاسی موجود ما را از بن مایه معرفی می کند. پایبندی و یا عدول از این دو مبنا میزان مشروعیت و عدم مشروعیت حاکمان نظام و منتقدان و مخالفان آنها را مشخص می نماید.

از نظر توجیه دموکراتیک مساله موقف اخیر نور را می توان نوع بارزی از تلاش برای جلوگیری از بحران مشروعیت بیشتر و انحراف نظام سیاسی به سمت استبداد و تمامیت خواهی خواند که بر اثر سکوت معنی داری در شانزده سال پسین رو به گسترش بوده تا به اینجا رسیده است. از نظر توجیه دینی مساله می توان به چنین عصیان گری شجاعانه امر به معروف و نهی از منکر در مقیاس بلند به منظور متوقف کردن حق تلفی، تعصب و عدم رعایت به توصیه ها و تاکیدات دینی در امر حاکمیت جامعه ی دینی و امور مربوط به رعایای جامعه ی اسلامی از سوی حکام ناعادل نام داد.

در بیشتر از یک و نیم دهه ی اخیر و بخصوص در دور دوم حکومت کرزی و مدت زمانیکه از حکومت وحدت ملی می گذرد همه ی مردم افغانستان در جستجوی یک صدای رسا به نفع برگشت به ارزش های دینی و ملی و به نفع اعاده ی حقوق حقه ی مردم و همین طور دموکراسی و عدالت بوده اند که این صدا گاهی اگر از جایی برخواسته یا سرکوب شده و یا خود به خود فرو نشسته است.

حالا این فرصت و زمینه برای همگان میسر شده تا در سایه ی این وضع پیش آمده در جهت بر آورده کردن مطالبات برحق ملی به نفع امنیت، ثبات و همگرایی اقوام استفاده ی بهینه کنند و حمایت شان از این موضع دادخواهانه و ملی را منوط به اغراض و امیال شخصی، قومی و گروهی نسازند. همه می دانیم که حکومت متاسفانه سخت تیمی شده است، عدالت و انصاف وجود ندارد، خارجی زدگی بیداد می کند و نفاق قومی بیشتر از هر زمان دیگر دامن گسترده است پس با متوقف کردن این روند در قدم اول به فکر ارایه ی طرح بدیل و جامع برای مردم افغانستان و جامعه ی بین المللی مساعدت کننده به افغانستان در قدم بعدی باشیم.

فراموش نکنید که گاهی یک چرخش تصادفی در یک مرحله از تاریخ حتی می تواند تا فرداهای دور مسیر زندگی و تحولات جوامع انسانی را سمت و سو دهد. چرخش اخیر به نفع همه و حتی به نفع مخالفان و معاندان اش نیز بوده می تواند مشروط بر اینکه در نیمه راه نایستد و به منافع ناچیز معاوضه نگردد.

برنا صالحی

>>>   تیم قهرمان کرکت افغانستان تیم پاکستانی هارا چون دفعه قبل شکست داد
حالا که این اعضای تیم اگر هزاره هستند یا هندو یا پشتون من فدای خاک پای انها !

>>>   اقای صالحی !
انچه بیان داشته اید حق وتکلیف خودرا ادا نموده اید ماکه به دنبال این دو واژه ای ناب سرگردان هستیم تا یکی از هم میهنان ما حد اقل به این باور ها ایمان داشته باشد راستش این که در کشور تحت اشغال ودر حالت تجاوز زیر نام سازمان ملل بسیاری از ارزش های ملی وفرهنگی زیر سوال رفته است عده ای نوکر وغلام شده وبعضی ها هم ندانسته وناخود اگاه درین ظلمت کده ای استعماربسوی مجهول در حرکت اند هم حق وهم تکلیف با ما وحالت فعلی احساس بیگانگی مینماید برای اطمینان خاطر شما کتاب ملت سازی جیمز دابینزرا میشود ورق زد ودران این عبارت واضح را یافت{چون میدانستیم افغانها با تجاوز واشغال سازگاری وملاطفت ندارندازینرو فیصله ای ملل متحد وسازمان ملل را بخود روکش نموده اینجا امدیم} وهم درین کتاب توطیه ای بزرگی را که عده ای از دوست نماهای مقاومت گران وازادیخواه هان علیه انهاادا نمودندچون عبدالله وقانونی وسایرین واضح میسازد که خارجی ها از دیر زمانی میان گروهی از ازاد اندیشان کشور تار تنیده وریشه دوانیده بودند تا این حالت فلاکت ورقت بار نصیب این ملت ازاده وسربلند گردد دوست محترم! پیشینیان گفته اند که خود کرده را درمان نیست خارجی حا حالات طوری زمینه سازی نمودند که ما خود از روی جبر واکراهبه امدن وماندن خارجی ها راضی شویم در ابتدا جنگ های حکمتیار وای اس ای را به راه انداختند تا تمام قوه ای موجود جهادگران ونیک اندیشان را به تحلیل بردند بعد سیه کاران طالب را برما مسلط ساختند تا از یکطرف حقانیت را مخدوش نموده واسلام وجهاد وازادی را مکدر سازند وزندگی را بالای مردم وملت چنان مختنق ساختند که همه بطور ضمنی پذیرفتیم تا چیزی دیگری بجای این بلا بیاید وچند روز ولو محکو م ومظلوم فقط نغس بکشیم و..
پس در همچو یک اوضاع واحوال در پی کلمه های پاک وزیبا نباشید وتخم در زمین شوره زار نپاشید که مثمر ثمر نبوده جز یاس ونا امیدی چیزی به بار نمی اورد
شیخ علی بلخابی سرپلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است