در پروسه ی به نام مذاکرات صلح با ای اس ای پاکستان و حکمتیار یا شورای صلح حکومت افغانستان نماینده مردم گاهی حضور داشته است؟ (گرچه مردم خاموش و دهن بین این سرزمین نماینده ای ندارند) جنگ به نفع سران درگیر ولی سراسر به نقص مردم تمام شده و ادامه دارد. برد و باخت در بازی جنگ یک تجربه عالی، دنیای شهرت و تن تن پول برای گروه های درگیر به بار آورده است اما برای مردم چه چیزی جز قربانی های وحشتناک از عمر، مال، فرزند و آینده شان داده است؟

زمانی می توانید ادعا کنید روی صلح کاری می کنید یا کرده اید که با مردم و در حضور داشت مردم به اعترافات، مذاکرات و عملا تلاش برای مرحم گذاری بر زخم هایی که حال دگر داغ شده اند بپردازید. حکمتیار با کل جرم و جنایتی که درقبال مردم انجام داد با حجم بزرگی از اخاذی و بده بستان ها ی تازه وارد معامله با دشمنان تاریخی افغانستان شد چنانچه همین دو روز پیش در بدل رهایی 25 نفر تروریست حرفه ایی اش حاضر به حضور در میز مذاکره با طالبان شد! این معاملات چه ربطی به مردم و صلح دارد؟ آیا این نوع برخوردهای یک طرفه و در خدمت معادلات جنگ به معنی تداوم جنگ و در برابر منافع مردم نیست؟

ویدا ساغری

>>>   گلبدین به تلویزیون جیو ی پاکستان گفته است :
من نمیخواستم چاه بهار فعال گردد
چهار تن از کمیشنران انتخابات عضو حزب من هستند
ایران می خواست مرابه امریکا تسلیم دهد
امریکا از من در جنگ برضد طالب کمک خواست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است