اشرف غنی یا عطا نور؟

جدا از تفاوتی که از لحاظ جمعیت و تاریخ میان افغانستان و مصر وجود دارد در سه مورد دیگر شباهت دارند​ هر دو کشور مسلمان اند، هر دو نظام ظاهر دموکراتیک (انتخابات) دارند و هر دو کشور زیر سرم کمک های خارجی بخصوص آمریکا بسر می برند.

سامی حافظ عنان رییس سابق ستاد مشترک ارتش مصر پس از آنکه اعلام کرد به نامزدی در انتخابات ریاست‌ جمهوری آینده تمایل دارد بازداشت شد بدون هیچ دلیل قانونی موجه. گناه وی این بود که سنجش افکار عمومی نشان می داد که در انتخابات ریاست جمهوری آینده وی برنده خواهد بود. در کشورهای اتوریتر با چند عنصر تقلید شده از دموکراسی ولی ماهیت کامل غیر دموکراتیک انتخابات ماه ها قبل و حتی دو سه سال از قبل مدیریت می شود.

در چنین نظام هایی "رییس جمهور منتخب" از فردای انتخاب اش بیشتر برای انتخاب بعدی اش می اندیشد تا به منافع عمومی. افغانستان بهترین نمونه آن است. معاون اول رییس جمهور به محض آنکه کمی از اشرف غنی فاصله گرفت به ترکیه تبعید شد. دوستم کاندید معتبر در برابر غنی نبود ولی دوستم در اوج قدرت می توانست با حمایت از کاندید دیگری وزنه را به نفع حریف غنی بچرخاند. بازی رنگارنگ او با داکتر عبدالله و جمعیت اسلامی از همین بازی سرچشمه می گیرد.

به حاشیه راندن عبدالله در نهایت به ضرر غنی تمام شد (انگار روابط به حالت عادی در آمده و احتمال یک تکت انتخاباتی غنی ـ عبدالله در میان است. بدون تغییر قانون اساسی، بدون یرگزاری مجلس بزرگان (لوی جرگه) جمعیت را ناراضی ساخت و موجب سر برآوردن عطا نور گردید. زور آزمایی با نور تا انتخابات بعدی در مرکز فعالیت های غنی خواهد بود. به ویژه اینکه از قراین پیدا است که نور مانند تمام شخصیت های سیاسی و نظامی در میدان مبارزه است که می تواند آنچه را که واقعا هستند به نمایش می گذارند.

نور همان نوری نیست که تمام آرزویش جایگزینی عبدالله بود. حتی از لحاظ بیان سیاسی و کاربرد کلمات همان نور مصاحبه با بی بی سی نیست. یک نوع پختگی در او دیده می شود که تعجب آور است. البته هنوز زود است تا قضاوت کنیم که نور یکی از رقیبان جدی غنی (مستقیم یا غیر مستقیم) خواهد بود یا نه؟ توانایی مقاومت بر علیه فشار آمریکا را دارد یا نه؟ جمعیت اسلامی قادر خواهد بود یکپارچه باقی بماند یا نه؟ ولی موضعگیری های کنونی عطا نور تیوری را که وی میلیون ها دالر را در بانک های خارج پس انداز کرده و اموال بیشماری را در بلخ به مالکیت خود در آورده و نمی خواهد آنها را به خطر بیاندازد رد می کند.

گرچه زبان عامیانه ولی حساب شده وی در افشای اوضاع به شمول باداری روز بروز مشهود آمریکا در اففانستان، دوراز محیط تحصیلکرده های کابل در میان مردم جایگاه بیشتر و قابل فهمتری دارد. من یادم نمی رود که چند سال پیش وی روشنفکران لاییک را سکولار می خواند و آنها را کافر می دانست. خواهید گفت از یک فرمانده سابق جهادی چه انتظاری بیشتر از این دارید؟ مگراز لاییکی که امام حسین را نواسه خدا می دانست چه سودی بردید؟

کریم پاکزاد

>>>   Arian
دقيق دوست !
شايد اطلاع داشته باشيد كه ................... و مافي خطرناك يعني خليل زاد امريكايي حضور پيدا كرده است .
اميد وارم اين ادم ها پناه بخدا گفته خود را به تقدير نسپارند ....

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است