همانگونه که تحقق دموکراسی و حکومت مبتنی ‌بر حاکمیت قانون و رضایت همگانی در یک جامعه ارتباط مستقیم با رشد اقتصادی دارد، پیاده نمودن برنامه‌ های اقتصادی و توسعه‌ ای نیز پیوند نزدیک و تنگاتنگ با عدالت اجتماعی و رضایت عمومی در یک کشور و جامعه دارد.

پروژه‌ های بزرگی چون تاپی و استخراج معادن با آنکه در صدر برنامه‌ های دولت افغانستان از 15 سال قبل قرار دارد اما دولت در پیاده نمودن این پروژه‌ ها توفیق چندانی نداشته است. امکان ندارد که شما از یک طرف در تحقق برنامه‌ های شوونیستی و ضدملی مصروف باشید و با این برنامه‌ های مخرب و بنیادبراندازانه نه تنها رضایت عمومی را از دولت دریغ کنید بلکه مردم را علیه خود قرار دهید آنگاه از مردم بخواهید که در قسمت تطبیق پروژه‌ های بزرگ دولت را همکاری کنند.

وقتی شما به مردم اعتماد ندارید مردم چگونه و چرا باید به شما اعتماد کنند؟ یکی از نمونه‌ های بارز در داشتن ارتباط میان تطبیق پروژه‌ های اقتصادی و عدالت اجتماعی پروژه‌ زیر عنوان توتاب یا لین برق 500 کیلووات است که باید از مسیر ولایات بامیان و میدان وردک می‌ گذشت اما حکومت وحدت ملی بخاطر ملاحظات قومی نخواست این لین از مسیر بامیان گذر کند و تطبیق این پروژه با چالش‌ های زیادی نیز مواجه گردید و مردم متحمل قربانی‌ های زیادی در این راه شدند.

شما نمی‌ توانید همزمان دو برنامه را که یکی برنامه‌ قوم‌ محورانه و حذف گرایانه باشد و دیگر پروژه‌ های توسعه‌ ایی که همدیگر خود را نفی می‌ کنند را تطبیق کنید اما برای کسانی که در فکر تطبیق پروژه‌ های شوونیستی هستند شعار دادن و نام بردن از پروژه‌ های بزرگ اقتصادی می‌ تواند پوشش خوبی برای آجنداهای مهلک تباری و نژادی شان و فریب مردم محسوب گردد.

هارون معترف

>>>   معترف آغا!
مردم دیگر در قصه تو هم نیستند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است