دستیابی به صلح و ثبات سیاسی در افغانستان زمانی امکان پذیر می شود که روند مبارزه واقعی علیه تروریزم از دو بخش "داخلی و بیرونی" طرح و عملی شود.

در بخش داخلی رهبران افغانستان باید منافع ملی را احترام و از این همه اختلافات و زدوبندهای سیاسی دست بردارند و آمریکا را مجبور سازند تا روند اساسی تکمیل و تجهیز نیروهای امنیتی افغانستان را آغاز و مطابق قراردادهای امنیتی میان کابل و واشنگتن حس مسوولیت و رفع مکلفیت نماید، نیروهای خارجی از کمپ های نظامی بیرون شوند، شانه به شانه با نیروهای امنیتی افغانستان در میدان های نبرد حضور یابند و برای نابودی هراس افکنان از تمام گزینه های دست داشته و فرصت های موجوده استفاده نمایند.

در بخش بیرونی علیه پاکستان که به عنوان لانه امن برای تولید، تمویل و تجهیز تروریزم مبدل شده است اقدامات جدی روی دست گرفته شود، برای سرکوب هراس افکنان قطعات خاص نیروهای آمریکایی به پاکستان اعزام شوند، برای نابودی لانه های امن تروریزم از بم افکن های B52 در خاک پاکستان کار گرفته شود و بجای این همه فشارهای مقطعی و هشدارهای تکراری تحریم های جدی اقتصادی بالای آن کشور وضع شود تا روند مبارزه با تروریزم از شعار به یک پروسه عملی مبدل گردد و دامن غم و ماتم از خانه های ملت مظلوم افغانستان برچیده شود.

محمدجواد رحیمی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است