در ادامه تنش ها میان عطامحمدنور و ارگ ریاست جمهوری هر روز که می گذرد اوضاع بدتر می شود. اما چه چیزی وضعیت را به جایی کشیده است که از والی گرفته تا فرمانده پولیس از فرمان های رییس جمهور سرپیچی می کنند؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، شیوای شرق آگاه مسایل سیاسی در برنامه «فراخبر» گفت: واقعیت امر این است که ما یک دولت بحرانی شده داریم. یک دولت بحرانی شده که از عدم مشروعیت رنج می برد. وقتی نبود مشروعیت باشد و مبانی این حکومت تعریف شده نباشد و مردمی نباشد و قانون سالار و مردم سالار نباشد پیامدها همینگونه هم هست. سرنوشت هر حکومت توافقی، هر حکومتی که با تقلب برگرده های مردم سوار باشد، همینگونه می شود.

وی، این حکومت را و کارکرد آن را از پایه اشتباه می داند و می گوید: مبانی اصلی این حکومت حکومت توافقی است و مشروعیت خودش را از توافقنامه سیاسی می گیرد و بر اساس توافقنامه سیاسی والیانی که در نوک قدم برکناری اشرف غنی قرار دارند هرازگاهی به عنوان یک مانع سیاسی تلقی می شوند مبتنی بر این توافقنامه سیاسی از سهم پنجاه درصدی قدرت سیاسی آمده اند یا والی هستند، یا وزیر هستند یا رییس هستند یا هر چیز دیگر هستند. یکی این است که مبانی این حکومت چنین چیزی را به بار آورده است.

شیوای شرق، اظهار می دارد که اشرف غنی یک تیوری توطیه برای واگرایی مملکت دارد و گفت: بحث دیگر کارکرد این دو راس حکومت در جریان سه و نیم سال است. واقعیت امر این است که افغانستان همین اکنون در بحران است. بحران قومی، مشروعیت، توزیع قدرت و بحران کارکرد حکومت به صورت درست و بحران تطبیق قانون است. همین حکومت اگر چند ماه دیگر ادامه پیدا کند که بر اساس قانون اساسی هم در سی و یک ثور ختم می شود مطمین هستم که یکی از ولسوال ها از هر جای افغانستان صدا بلند می کند که من خودم یک اشرف غنی دیگر هستم. چرا که این حکومت فقط وظیفه دارد بحران خلق کند و حتی من گاهی فکر می کنم جزو آن تیوری منازعه و تیوری توطیه اشرف غنی است که مملکت را به طرف واگرایی می برد.

این آگاه سیاسی، در پاسخ به این سوال که چرا از میان پنج والی، چهار نفر حکم رییس جمهور را پذیرفته اند و فقط والی سمنگان آن را رد کرده است بیان داشت: دلیل اینکه آن چهار والی دیگر حکم رییس جمهور را قبول کرده اند بر می گردد به آن بحث مبانی حکومت توافقی. در توافقنامه سیاسی شاید آن چهار والی که برکنار شده اند سهم خود رییس جمهور باشد اما کسانی که این حکم را قبول ندارند مانند عطامحمد نور تنها یک والی از این حکومت نیست. بلکه یک بدنه از قدرت افغانستان و یکی از تصمیم گیرندگان و یکی از طرف های اصلی موافقتنامه سیاسی است و اشرف غنی نمی تواند خودسرانه وی را برکنار کند.

شیوای شرق، رد حکم از طرف والی سمنگان و بحران بوجود آمده را به این دلیل می داند که اشرف غنی بر توافق سیاسی خود استوار نیست و آن را نادیده گرفته است و افزود: اشرف غنی مشروعیت خود را از توافق همین جریان هایی گرفته است که موافقتنامه سیاسی را شکل داده اند. وقتی حکومت توافقی می گوییم در واقع آن بدنه اصلی پنجاه درصد قدرت است. اینکه ما در سه و نیم سال نتوانستیم از پرستیيژ و اتوریته خودمان به عنوان پنجاه درصد قدرت بگونه لازم استفاده کنیم به ضعف برخی از چهره ها که مانند آفتاب روشن است برمی گردد. واقعیت حرف این است که اشرف غنی یک طرف پله ترازو در اوضاع سیاسی افغانستان است و کسانی که والی و وزیر هستند یک بدنه توافق این حکومت هستند. تمام این تنش ها بر می گردد به چگونگی سهم متوازن همه چهره های سیاسی که موافقنامه سیاسی را شکل داده اند.

وی، معتقد است مردم خواهان برکناری اشرف غنی هستند و گفت: آقای اشرف غنی باید این آرزو را به گور ببرد که امیال دیکتاتوگونه خود را عملی کند. در بلخ هم عطامحمدنور والی است و والی خواهد ماند. ما قصد داریم این آدم را که رای مردم را دزدیده است و بر گرده های مردم سوار است از ارگ ریاست جمهوری بیرون بکشیم و به بیرون پرتاب کنیم.

شیوای شرق ادامه داد: ما برای برگشت ثبات افغانستان، برگشت مشروعیت سیاسی، برگشت تطبیق قانون اساسی، برگشت انتخابات این کار را انجام می دهیم. اشرف غنی باید بداند که در برابر مردم قرار گرفتن سرنوشت بسیار بد دارد اگر ثبات سیاسی را ارگ ریاست جمهوری طلب می کند این همه تنش های قومی را دامن نزند، این همه نامشروع عمل نکند. واقعا ارگ ریاست جمهوری بیاید اعلان کند که در تاریخ سی و یک ثور استعفا می دهد و می رود کنار و انتخابات دموکراتیک برگزار می شود. ما دشمن ثبات افغانستان نیستیم. قصه ثبات افغانستان ما را قربانی کرده است. اگر بحث ثبات افغانستان مهم نبود. با آن تقلب دو میلیونی آقای غنی را اجازه نمی دادیم که رییس حکومت توافقی شود. بحث از این حرف ها گذشته است. تلاش مردم افغانستان این است که چگونه از این بن بست و از این حکومت واگرایانه از این حکومتی که تنش خلق می کند و حکومتی که رویکرد فاشیستی دارد و حکومتی که ضد مردم و ضد مردم سالاری است سرنوشت مردم از چنگال اینها رهایی پیدا کند و مردم به عدالت برسند. من می خواهم بگویم که حکومت افغانستان این خواب پریشان خود را باید دور کند و واقعیت های جامعه افغانستان را ببیند. اینها هستند که کمک می کنند افغانستان به طرف یک بحران و به طرف یک منازعه پایان ناپذیر دیگر برود. مگر شما موجی از مردم را نمی بینید که خواهان چه هستند؟ تمام مردم افغانستان قانونیت می خواهند و می گویند که از گرده های ما باید آنهایی که قدرت را دزدیده اند و نامشروع بوده اند کنار بروند. اگر یک رفراندوم شود مطمین هستم که اشرف غنی همان رایی را که در دوره نخست کاندیداتوری خود گرفته بود همان رای را هم به دست نمی آورد به دلیل این همه ناکارگی که بر سرنوشت مردم افغانستان آوردند و مردم افغانستان را واقعا به بن بست و بحران بردند و چنین وضعیتی واقعا ناگوار و ناشی از عملکرد کسانی است که قدرت را دزدیده اند.

کد (30)

>>>   Salam
آقاى ابراهيمى مى گويد ما در قندز دهقانى كرده روان بوديم ، تيليفون كردند كه معرفى مى شى ، بشنويد اين بى خبر از دنيا چه مى گويد ، اين توهين كلان به مردم سمنگان است !

>>>   Farid
" زندگی، جنگ و دیگر هیچ "
در سرزمین ما چنین است !
جنگ ؛ جنگ برای دیگران نان آور است . نان آور دولت ، احزاب و پُرزه های به نام افراد که حاضر اند خود را و آزادی را در هر بازاری بفروشند . هیچگاه ساختاری سیاسی تا این حد بی سرو سامان نداشتیم . هیچگاه دولتی تا این حد جنگ افروز ، خود سوز و قوم محور نداشتیم .

>>>   Paikan
در کشور من با این واژه گان چقدر بی رحمانه بازی میشود.
مردم:
هم دولت ، هم مخالفین و هم دشمنان مردم میگویند مردم افغانستان و نمیدانم که این مردم کی ها اند؟؟؟ که از تعداد شان بیشتر نماینده های شان است.
منافع ملی:
همه داد میزنند ولی تعریف مشخصی آن وجود ندارد.
شهید:
هم قاتل را شهید میگویند و هم مقتول را
قانون اساسی:
تمام سیاسیون تطبیق قانون اساسی میگویند و خود را حامی ، ناجی و تطبیق کننده اش اما .......
وحدت ملی:
وسیله یی برای توهین و تحقیر اقوام دیگر
به یاد همان گپ قدیمی می افتیم که دزد هم میگوید یا خدا و صاحب خانه هم میگوید یا خدا....

>>>   Arianfar
دوست عزیز. در شناختی کارت پشتون های پاکستانی افغان نوشته اند. ما همه افغانستانی هستیم. نه افغان. تابعیت مقوله یی است مربوط کشور و دولت نه قوم و ملیت. چون ما هنوز به ملت تبدیل نشده ایم، سخن گفتن از ملتی به نام افغان چیزی جز پروپاگند حلقات حاکم نیست. چگونه می توان در نبود ملت از هویت ملی آن هم هویتی که مورد اجماع همگانی نیست سخن گفت؟ هر کنشی، واکنشی دارد. اقدام ارگ که خلاف اجماع همگانی صورت گرفت واکنش اقوام غیر پشتون را برانگیخت و هر روز اعتراضات در برابر این زورگویی و تحمیل هویت یک قوم بر اقوام دیگر رو به افزایش دارد. اگر به راستی بخواهیم این بیماری سرطانی ریشه کن شود، با حفظ هویت های تباری یا قومی به هویت فرهنگی- تمدنی خراسانی و ایرانی شرقی برگردیم. در غیر آن، این افسانه ...... تا قیامت ادامه خواهد یافت. پشتون ها پافشاری خواهند کرد که همه افغان هستیم و نمایندگان سایر اقوام خلاف آن موضعگیری خواهند کرد. شما نباید این موضوع را ساده بگیرید. وقتی این درد را احساس می کردید که کسی هویت شما را به جای پشتون مثلا هزاره می گفت. معنای افغان تغیبر نکرده است. افغان معنای دیگری جز پشتون ندارد. همه تلاش ها مبنی بر تحمیل این هویت بر سایر اقوام با ناکامی رور به رو خواهد شد. شاید عده یی یعه خاطر مصلحت ظاهرا بگویند، بله ما همه افغان هستیم. اما این هویت هیچ ربطی به سایر اقوام بانشد کشور ندارد. در یک سخن، افغان خواندن سایر اقوام پروژه سیاسی یی است که هدف از میان بردن هویت های سایر اقوام را دنبال می کند. آیا شما متوجه هستید که پشتون ها صد در صد از این طرح حمایت می کنند . اما از نمایندگان سایر اقوام تنها کسانی برای ظاهرسازی می گویند که همه ما افغان هستیم که پست ها دولتی دارند. باید برای همیشه به یاد داشته باشید که نام کشور ما را انگلیسی ها به خاطر اهداف استعماری افغانستان گذاشته اند. نه این که خود مردم ما گذاشته باشند. این نام هیچ ربطی به گذشته فرهنگی - تمدنی ما ندارد.

>>>   یک مرد روانی را ریس یک کشور جنگزده قرار داده نتیجه همین است که می بینید!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است