نهاد ها و شخصیت هاایکه ارزش راهبردی مفاهیم را نمی دانند یا رعایت نمی کنند، فاقد دیدگاه استراتژیک هستند.

یک
اگر امروز به تلخی مشاهده کردید که در پیام تبریکی رهبری یک حزب کهنسال که در واقع میراثدار اصلی؛ تفکر، فرهنگ، هویت ،تاریخ و تمدن ما می باشد، واژه مبارک و اصیل « نوروز» غایب بزرگ است، این از دو حال خارج نیست:
الف
این تشکیلات هنوز در بحران عبور از تفکر سنتی و اتخاذ سیاست راهبردی خود به سر می برد و عبای زعامت هویتی و تمدنی را بر قامت خود برابر نمی داند.
ب
در تمام شصت و چهار نفر یکی پیدا نشده است که بگوید:
واژه کلیدی ما نوروز است.
واژه کامل و شامل و صاحب فرهنگ و تمدن ما کلمه مقدس نوروز است.
واژه ابن سینا و مولانا و بیرونی و سنایی و امام اعظم ابوحنیفه نوروز است.

دو
اگر فرمانروای کاخ سپیدار به عنوان نماد و مظهر آراء میلیونها شهروند این مرز و بوم از بکار بردن واژه نوروز پرهیز می نمایند، پس در آن کاخ قدرت هنوز بحران گفتمان هویتی حل نشده است.

یعنی مثلاً ما ها به اندازه امیر عبدالرحمن خان دیکتاتور هم به واژه نوروز و عید نوروز اعتناء نداریم، واقعاً چرا؟
باز جای شکرش باقی است که رییس حکومت اشرف غنی واژه نوروز را بکار برد که شاید تاثیر حضور فربه آقای مرتضوی باشد.

عبدالحی خراسانی

>>>   یعنی مرتضوی ارگ را رهبری میکند.

>>>   باید تذکر داد که جناب عبدالحی استخوان پالی میکنند و آنهم در جای نامناسب.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است