موضع گیری جازم و اظهار نظر قطعی در مورد عامل و مسبّب اصلی بمباران شیمیایی در شهر دوما واقع در سوریه کار عاقلانه ای نیست؛ زیرا هم طرف سوری و هم طرف غربی فاسد و جنایتکار هستند و ارتکاب هر جنایت و کشتار یا صحنه سازی و حیله گری از سوی آنان بعید نیست؛ مگر آنکه سندی آشکار و محکمه پسند مبنی بر دست داشتن یکی از طرفین در این جنایت ارائه و آشکار شود. اما انصاف آن است که عملیات نظامی مشترک آمریکا و متّحدان غربی‌، کاملاً شتابزده و پیش از بررسی جامع میدانی و فیصله مسأله در مجامع معتبر حقوقی و بین المللی بود و همین موضوع مشکوک و تأمّل برانگیز، دست داشتن قدرت های غربی در این ماجرا را تقویت می کند. لکن به همان دلیل که بالا گفتم، نمی توان در این باره مطمئن بود.

اما چیزی که در این میان، مانند روز روشن است، آن است که حمله شیمیایی به دوما فارغ از آنکه توسّط چه کسی انجام شده، تبدیل به دستاویزی برای جنگ افروزی و تجاوزی دوباره به خاورمیانه شده است و با این وصف، کوششی برای ایجاد توازن نظامی در منطقه ارزیابی می شود؛ توازنی که بیش از همه منافع استراتژیک غرب را تأمین می کند و جای پای آنان و مزدوران آنان را در منطقه محکم می سازد. بنا بر این، دل غرب برای زنان و کودکان سوری که در این فاجعه انسانی کشته یا زخمی شده اند، نسوخته و ژست‌های حقوق بشری و شعارهای نوع دوستانه شان دروغ‌هایی شاخدار و تهوّع آور است....

نباید فراموش کنیم که سیاست‌های تحکّم آمیز و مستکبرانه آمریکا و غرب در کنار شرارت‌ها ، دخالت‌ها و التهاب آفرینی های آشکار ایران و روسیه، مردم مسلمان سوریه را به خاک و خون کشیده و آرام و امن و آسایش را از آنان گرفته است و این در حالی است که هر دو طرف، زنان و کودکان سوری را سپر خویش قرار داده اند و برای فریب افکار عمومی خود را حامی مردم سوریه می شمارند.

عبدالله حقجو

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است