شاهد خاقان عباسی نخست وزیر پاکستان به کابل آمد و در دیدارش با رییس جمهور غنی درمورد روابط دو جانبه، تروریزم، اتصال منطقه ای، مذاکرات صلح، تخطی ها در امتداد خط دیورند، عودت با عزت مهاجرین، پروژه های سرک سازی و تبادل زندانیان بحث و تبادل نظر کرد. دقیقا پس از بازگشت وی به پاکستان، موشک های پاکستانی بازهم بر سر مردم بی دفاع مرزی ما باریدن گرفت تا اینکه مردم محلی خود سلاح گرفته و با نظامیان پاکستانی درگیر شدند و دولت بناچار از مردم حمایت کرد تا این که بصورت موقت بین نظامیان دوطرف مرز موقتا آتش بس شد.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، سلمان حسینی استاد دانشگاه در برنامه «تحول» در خصوص اهداف پاکستان در قبال افغانستان گفت: اهدافی که سیاست خارجی پاکستان در قبال افغانستان دنبال می کند چند بحث بسیار جدی است. عمق استراتژی افغانستان تعریف می شود. بحث فاصله ما یا روابط بر هم زدن روابط دیپلماتیک ما با هند تعریف می شود، تقویت طالبان و حکومت ضعیف در افغانستان می خواهد. این مجموعه اهدافی است که پاکستانی ها در قبال افغانستان تعریف کرده و آن را دنبال می کند.

وی، معتقد است دسترسی پاکستان به این اهداف کار سختی نیست و در این باره گفت: باور ما این است که ما متاسفانه در حوزه سیاست خارجی خود و سیاست داخلی ضعیف هستیم. زمانی که سیاست داخلی ما ضعیف باشد طبیعتا در حوزه سیاست خارجی هم ناکام هستیم. در حوزه سیاست داخلی، فساد اداری گسترده ای که وجود دارد، شکاف های قومی که ایجاد شده و از جانب دیگر تیم و تیم بازی که در درون ارگ و قصر سپیدار وجود دارد و مافیای قدرتی که متاسفانه درون ساختار جابجا شده و از طرفی هم یک پارلمان نامشروع داریم مجموع اینها در واقع قدرت ملی ما را کاهش می دهد. زمانی که ما دارای قدرت ملی نباشیم طبیعتا در حوزه سیاست خارجی ضعیف هستیم.

حسینی، معتقد است عدم وجود سیاست متمرکز در دولت افغانستان باعث شده است که ناکام باشیم و بیان داشت: بنابراین ما در حوزه سیاست خارجی دچار پراکندگی و فاقد مشروعیت حقوقی هستیم. بنابراین اینها همه دست هم می دهند که در حوزه سیاست خارجی در قبال پاکستان بسیار ضعیف جلوه کنیم. از طرف دیگر از فرصت هایی که برای دولت افغانستان پیش آمده چه در دوران حکومت حامد کرزی و چه در دوران حکومت وحدت ملی باز هم ما نتوانستیم استفاده کنیم. فرصت هایی که در اختیار دولت افغانستان در مجموع بود، خصوصا در دوره حکومت وحدت ملی یگانه بحثی که جدی مطرح بود هژمونی بزرگ یا آمریکا، حضور سازمان ناتو در افغانستان با رهبری آمریکا فرصتی خوب بود که سیاست خارجی افغانستان و دستگاه دیپلماسی ما می توانست لابی گری بسیار قوی در دستگاه سیاست خارجی آمریکا داشته باشد و کشورهای اعضای سازمان ناتو را متقاعد بسازد که آنچه تروریست وجود دارد در خاک پاکستان است، ناامنی افغانستان از خاک پاکستان است، محل آموزش، تجزیه وترویج نیروهای رادیکالیستی در خاک پاکستان هستند.

استاد دانشگاه ادامه داد: اما متاسفانه وقتی دستگاه دیپلماسی ما بسیار ضعیف است ما لابی گر های قوی درون دستگاه سیاست خارجی آمریکا نداریم. فقط افرادی داریم که در خدمت این کشورها قرار می گیرند و اهداف آنها را پیش می برند نه برای منافع خودمان لابی کنند. بنابراین پاکستانی ها دایم توانسته اند که یک لابی گری خوب در دستگاه سیاست خارجی آمریکا داشته باشند و آنها را قانع بسازند. اما حکومت افغانستان از فرصت های چشم گیری که در اختیار داشته است استفاده نکرده است. دولت افغانستان در واقع باید بتواند یک اجماع ملی و منطقه ای را شکل دهد تا بتواند تعارضات را به یک منافع مشترک تبدیل کند. که آن منافع مشترک عبارت از مبارزه با تهدید مشترک تروریزم و رادیکالیزم است.

وی، در خصوص نشستی که میان دو کشور افغانستان و پاکستان انجام شد گفت: نشست های اینچنینی چندان دستاوردی ندارد چرا که تا زمانی که نتوانیم یک اجماع منطقه ای و ملی را شکل دهیم و یک تهدید مشترک در سطح منطقه و فرامنطقه تعریف نکنیم. کشورها اهداف متعارض در قبال افانستان دارند. بدون شک وقتی آمریکایی ها در اینجا هستند منافع خود را می خواهند. در حوزه سیاست خارجی یا بر اساس تئوری یا نظریه رئالیستی یا همان قدرت محوری خصوصا آمریکایی ها به عنوان تک قدرت یا در واقع قدرت هژمونی بیشتر تلاش می کنند که ولو از طریق جنگ هم شده منافع خود را تامین کنند. آمریکایی ها اگر در افغانستان صادقانه بازی می کردند در طول همین دهه نوسازی حداقل دوره حامد کرزی و از سال 2008 به بعد تا کنون ما شاهد چنین خشونت ها و بی ثباتی افغانستان و ناامنی و خیزش تروریست ها در افغانستان نبودیم.

کد (30)

>>>   هفده سال بعد فهميديد ؟

>>>   استاد راست میگوید.
اگر ما لابی های خوب در دستگاه سیاست خارجی امریکا داشته باشیم و ازین طریق بتوانیم بالای آنها بقبولانیم که آنها در سیاست خارجی شان در مورد افغانستان،منافع افغانستان را نظر به منافع خویش ترجیح بدهند و بدبنطریق آنها را دست نشانده و لابی خویش در دولت امریکا بسازیم که از منافع افغانستان دفاع کنند،اینجاست که ما میتوانیم تروریزم و گروپ های تروریستی مانند طالبان و داعش را از افغانستان خارج و منحیث تحفه به امریکا میدهیم.
چطور استاد؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است