یکم: حکومت در نخستین اقدام عملی، می تواند "شورای صلح" را از پای‌سنگ خراب کند و بجای آن توجهش را به استراتژی جنگی با تروریستان متمرکز کند. معاش که ماهوار به آدرس شورای عالی صلح داده می‌شود اما خوب است که آن را به سربازان بدهند. اگر روز و روزگاری تروریستان از آدم‌کُشی دست کشید، ایجاد یک کمیسیون و یا شورای موقت برای پیش‌بُرد گفتگوهای صلح در زمانش نیا است، نه اینکه این همه امکانات را به آدرس این شورا بریزد و نتیجه‌ای پالیسی سازی‌هایش بعد از چند سال، تشدید حملات دشمن شود.

دوم: امنیت باید خصوصی شود. حکومت می تواند در کنار نیروهای پولیس، با برخی از شرکتهای خصوصی ای با اعتبار بین المللی عقد قرار داد کند. این طرح شاید از جهاتی چالش هایش را داشته باشد، اما از سوی بهتر از "ملیشه سازی" است. آسیب‌های که در ملیشه سازی است در شرکت های خصوصی امنیتی کمتر است.

سوم: حکومت از طریق وزارت حج به ملاهای مساجد فشار آورد تا آنها در خطبه‌هایش تروریستان را تقیح کند. دیگر مسجدی نباید پیدا شود که تروریستان را نفرین نکرده باشد. این کار در حداقل ترین تاثیرش بسترهای تفکر طالبانی/تروریستی را ویران می کند. اگر بستر نباشد، تروریستان نمی تواند در قلب کابل خودش را برسانند.

پ ن: طرحهای درجهت بهبود امنیت اگر داشتید، می توانید با دوستان تان شریک کنید تا از وضعیت که بر سر ما آمده رهایی یابیم؛ با دشنام و فحش به همدیگر بجای نمیرسیم.

رحمان

>>>   همین حالا ریاست امنیت ملی سابقه به شرکت انحصاریپنشیر وردک تبدیل شده نتیجه بد تر شد همان شکل اولی اش که دولتی بود بهتر بود

>>>   امنیت ازچهل سال بدینسو درکشورما با چالشهای دشوار روبرو است ،مردم ما همیشه دراثر ضعف های نیروهای امنیتی قربانی میدهند .باتاسف فراوان که قومانده ومدیریت جنګ درکشورما همواره بدست بی سوادترین وبی مسلک ترین ودرضمن بیرحمترین اشخاص که با الفبای ادبیات نظامی آشنایی ندارد می باشند ،علت ګسترش ږخونین شدن جنګهاصرف همین بوده میتوانند. راه بیرون رفت ازین معضل بنظرما تعینات مستقلانه وبدون هرنوع دخالت داخلی ها وخارجیها بادرنظر داشت تحصیل ،تجربه .تعهد به منافع ملی ،تقوا ومهارت ګماشته شود ونظارت ازعملکرد آنهارابصورت دوامدار دنظر ګرفته شود .

>>>   چی باید کرد
دزدان و لندغران با قرقل زرد و پکول جرک دزدی خود را کند
و مردم غریب و بیچاره که بی دست و پا هستند پای مال شود
و خران کلان مانند سیاف و محقق و لندغر های مسعود بز بالای نامس یکدیګر سوار شود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است