غنی ثابت کرده است که فقط در پی سودای باطل هژمونی تباری است و در پی تکمیل کردن فصل ناتمام ملاعمر تا داوود و عبدالرحمان. شک کردن در این مورد، چیز غیر از لودگی سیاسی نمی‌تواند باشد.

مساله اساسی در تقابل صف عدالت و انحصار، جبن خودی است که همواره کمر مردم در صف عدالت خواهی را شکسته و می‌شکند.

وقتی می‌بینم که سرسپردگان چون خلیلی، سرور دانش و عبدالروف ابراهیمی در صف اول ایستاده‌اند و تا غنی با سوی استفاده از حضور سمبولیک و نمایشی شان برنامه‌های دل بخواهی اش را به اجرا بگذارد، بیشتر از پیش به این نتیجه می‌رسیم که از امروز تا گذشته‌های دور تاریخی، جبن و خیانت خودی بیشتر از هر چیزی دیگر صف عدالت و مبارزه برای دست یافتن به عدالت را زمین گیر کرده است.

جبن درد جبران ناپذیر است. حافظه‌ای تاریخی ما نشان می‌دهد که جبن، کمر مقاوت و ایستادگی برای عدالت را شکسته است و میدان تاخت و تاز تمامیت خواهی و انحصار را بازتر و فراختر کرده است.

با جبن خودی چکار کنیم؟

آصف آشنا

>>>   باز از اتمر پيسه گرفتى و مطلب عليه افراد مشخص نوشتى، والله خوب بزنس ره پيش ميبرى هرچى اوضاع خراب شوه بزنس أمثال شما پر رونق
كارمند مجلس

>>>   باید یک مشک آب بالای تصویر شتر گذاشته شود تا نشان از سقوی بودن ما باشد درغیر ان ما شتر خالی را قبول نداریم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است