ولسوالی ها یکی پس از دیگر بدست دشمن سقوط می کند، کارمندان موجود در ولسوالی ها از بین می روند، وسایل و تجهیزات نظامی بدست دشمن می افتد و امکانات و دفاتر دولتی به آتش کشیده می شود، اما در سطح رهبری حکومت آب از آب تکان نمی خورد.

اگر در فراه جنگ بر سر منافع آب است در ولسوالی های خواجه عمری، جغتو، زنخان و اجرستان غزنی جنگ بر سر چی می باشد؟

اگر اراده مبارزه با تروریزم و افراطیت و افراط گرایی و مغلوب ساختن دشمن وجود داشته باشد باید قبل از سقوط ولسوالی اقدام صورت گیرد نه اینکه مثل ولسوالی اجرستان که بعد از چند شبانه روز در محاصره سر انجام با تمام شدن مهمات و شهید و مجروح شدن نیروهای امنیتی مستقر در ولسوالی سقوط کند.

اگر مخالفین به همین منوال پیش رود وبا بدست آوردن سلام و تجهیزات قوی تر از قبل عمل خواهند کرد و پس از آن در سقوط ولسوالی ها اکتفا نخواهند کرد بلکه هدف بعدی شان حداقل تصرف ولایات خواهند بود.

نصیر رسولی

>>>   سقوط السوالی هابرای اکمال اشرار است

>>>   با برکناری جنرال مراد پرو سه فاشیست سازی قدرت سرعت گرفته و هدف نهایی راه اندازی کودتای غنی علیه ملت است.
در نهایت غنی با اعلان حالت اضطرار ریاست اجرایی را حذف پارلمان را تعطیل و انتخابات را تا بعد از تکمیل پروژه پیوسطن طالبان با ارگ به تعویق می اندازد.
تا فرصت باقی است کاری باید کرد.

>>>   اصلن جاي شك است بخدا نا امن ساختن فراه و جابجايي كوچي ها در هرات بي مقصد نيست اين پلان.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است