اگست ۲۰۱۷، روزهای پُرتنشی بین کوریای شمالی و آمریکا بود. پس از آن که آمریکا تحرکات نظامی و امنیتی را پیرامون کوریای شمالی شدت داد، «پیونگ‌یانگ» تهدید کرد که در قدم نخست، جزیزه «گوام» را به تلی از خاکستر تبدیل خواهد کرد.

هشدار «کیم جونگ اون» رهبر کوریای شمالی چنان جدی بود که ساکنان جزیره گوام در اقیانوس آرام، به مخفی‌گاه‌ها پناه بردند و این منطقه که تحت قیمومیت آمریکا قرار دارد، خالی از گردشگران و توریست‌ها شد. سپس کوریای شمالی در ۳ سپتامبر ۲۰۱۷، بمب هسته‌ای از نوع هیدروژنی را آزمایش کرد که غرب را در شوک شدیدی فروبرد.

این رویداد، همان‌طور که اوج تنش بین کوریای شمالی و غرب به ویژه آمریکا به شمار رفت، آغاز عقب‌گرد رهبر کوریای شمالی از بلندپروازی‌هایش نیز بود تا جایی که پیونگ‌یانگ، هفته گذشته ۲۴ مه برابر با ۳ جوزا، از تخریب سایت آزمایش‌های هسته‌ای خود خبر داد. البته عقب‌گرد کوریای شمالی، یک‌جانبه نبود بلکه آمریکا و رییس جمهور آن نیز قبلاً به عقب‌نشینی در برابر کوریای شمالی وادار شده بودند تا جایی که ترامپ ماه گذشته، برای دیدار با رهبر کوریای شمالی اعلام آمادگی کرد.

در این میان، آنچه محسوس است، کوریای شمالی با سرعت بیشتری به سوی آمریکا حرکت کرد و زود از برنامه‌هایش دست‌به‌سر شد. این که فشارهای آمریکا باعث تغییر رویکرد کوریای شمالی گردید، تا حدودی درست است اما همه ماجرا این نیست زیرا رهبران کوریای شمالی «کیم ایل سونگ» بنیانگذار کوریای شمالی به عنوان پدر، «کیم جونگ ایل» به عنوان جانشین و پسر و «کیم جونگ اون» نوه و رهبر جوان کوریای شمالی، همیشه با تحریم‌ها و فشارهای آمریکا روبرو بودند اما هیچگاه در مقابل کاخ سفید تسلیم نشدند.

سوال این است که چه چیزی عامل تغییر رفتار رهبر کوریای شمالی از ایده‌ها و برنامه‌هایش شد؟
پاسخ واضح و روشن است؛ رهبر جوان کوریای شمالی را شرایط نابسامان داخلی از پا درآورد. وضعیت خراب اقتصادی و موج نارضایتی شهروندان از یک طرف و ناکارآمدی نظام نیمه کمونیستی از طرف دیگر، رهبر کوریای شمالی را وادار کرد تا از بلندپروازی‌هایش دست بردارد. او دیگر متوجه شده است که ریاضت اقتصادی و اقتصاد مقاومتی که در ایدیولوژی «جوچه» یا «خودکفایی» تعریف شده بود، کارساز نیست و با آن نمی‌شود یک ملت را اداره و مدیریت کرد.

سیاستمداران کوریای شمالی اگر تاکنون مصرانه بر کارآمدی ایدیولوژی خودکفایی و استقلال، تأکید می‌کردند، پس از این و در آینده‌ای نه چندان دور، اعتراف خواهند کرد که ایدیولوژی آنان به تاریخ پیوسته است. رهبران کوریای شمالی تا قبل از این، آب و نان مردم‌شان را بجای تعامل اقتصادی با جهان، در بمب جستجو می‌کردند اما بمبی که هرگز برای مردم، آب و نان نشد.

پایگاه اطلاع‌رسانی «بیزنس اینسایدر» که در خصوص مسایل اقتصادی فعالیت می‌کند، دو روز پیش در گزارشی نوشت: "ویدیویی از رهبر کوریای شمالی منتشر شده است که کیم را در حال گریه کردن به حال اقتصاد فاجعه‌بار کشورش نشان می‌دهد."
اگر این خبر واقعیت داشته باشد، رهبر کوریای شمالی به این حقیقت رسیده است که نظام کوریای شمالی که نفس‌ها را در سینه‌ها حبس کرده است، پاسخگوی نیازهای مردمش نیست. اگر رهبران کوریای شمالی به همین درک رسیده باشند که قطعاً رسیده اند، به زودی شاهد تحوالات و اصلاحات فراگیری در کوریای شمالی خواهیم بود. در عصری که شکست حصار کوریای شمالی به دست مردم این کشور، فرارسیده، به نظر می‌رسد که ستاره مرد موشکی کوریای شمالی نیز که روزگاری به نماد مقاومت تبدیل شده بود، در حال افول است.

مرادی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است