تاجیک‌ها و هزاره‌ها به‌اساس "کوچه" و "خیل" کاندیدا شده‌اند، وضعیت پشتون‌ها و اوزبیک‌ها را نمی‌دانم که از چه قرار است.
به‌هرصورت تا انتخابت چه پارلمانی چه ریاست جمهوری حزبی نشود نه پارلمان، پارلمانی درست می‌شود و نه حکومت، حکومتی درست و کارا می‌شود.

درصورتی‌که انتخابات پارلمانی و ریاست جمهوری حزبی نباشد، معلوم نیست که نماینده‌ها از کدام آدرس آمده‌اند، چه برنامه و هدف سیاسی دارند، در قبال چه آدرسی مسوول هستند.

ممکن هر نماینده بگوید در قبال مردم و رای‌دهنده‌ها مسوول‌ام، اما مردم فقط در شعار می‌تواند وجود داشته، نمی‌تواند آدرسی باشد که ما را وادار به‌مسوولیت کند، زیرا استفاده از آدرس مردم به‌عنوان نهاد و آدرس، واقعیت ندارد؛ هرکس می‌تواند به‌سادگی از آدرس مردم صحبت کند، بدون آن‌که تکلیفی در قبال این آدرس داشته‌باشد؛ چون مردم فقط به‌عنوان افراد وجود دارد اما به‌عنوان آدرسی مشخص، قابل ارجاع نیست.

اگر نماینده‌ها از درون یک رقابت حزبی شفاف وارد رقابت انتخاباتی شوند؛ برنامه‌های سیاسی شان مشخص است، مردم به‌برنامه‌های سیاسی آن حزب رای می‌دهند، نماینده‌ها نیز در پارلمان از نظر سیاسی در پی تحقق مرام آن حزب هستند و در قبال آن حزب مسوولیت دارند.

اگر کاندیداهای ریاست جمهوری نیز حزبی باشند و بنابه رقابت درون حزبی وارد رقابت انتخابات ریاست جمهوری شوند، ما با افراد مسوول طرف هستیم، آدرس حزبی و برنامه سیاسی رییس جمهور معلوم است و رییس جمهور در قبال حزب‌اش و در قبال مردم مسوولیت دارد. در یک دوره ریاست جمهوری فرصت دارد، با استفاده از افراد هم‌حزب‌اش، تیم حکومتی خود را برای حکومتداری در قدرت معرفی کند.

اما درصورتی که مانند کرزی، فهیم، خلیلی، محقق، اشرف غنی، دوستم و... حزب شان معلوم نباشد؛ هیچ معلوم نخواهد بود که چه‌کار می‌کنند و در قبال چه آدرسی مسوول‌اند و چه برنامه سیاسی دارند. این افراد، همیشه از شعار قومی استفاده کرده‌اند که منافع پشتون، تاجیک، هزاره، اوزبیک درخطر است؛ اما برخلاف، همین‌ها بیخ پشتون، اوزبیک، هزاره و تاجیک‌را کنده‌اند. در این‌سال‌ها همه منافع ملی به‌منافع خانوادگی کرزی، مارشال فهیم، خلیلی، محقق، دوستم، اشرف غنی و... تقلیل یافت.

متاسفانه ما در افغانستان حزب نداریم، حزب‌های موجود، حزب‌های مافیایی خانوادگیِ پدرسالارانه است، فقط امتیازها از پدر به‌فرزند می‌رسد؛ یک‌نمونه‌اش این‌که کجا انتخابات درون حزبی برگزار شد که بچه محقق در رقابت درون حزبی برنده شود و به‌رقابت پارلمانی معرفی شود؛ از چه وقت بچه محقق حزبی شد و در حزب فعالیت کرد که امروز از آدرس حزب محقق وارد رقابت انتخاباتی می‌شود؛ فقط برای این‌که پسر محقق است، بنابراین فطرتا پیش از این‌که به‌دنیا بیاید امتیاز عضویت حزب‌را داشته‌است، اما ناطقی عینک که یک‌عمر گلو درید، این امتیاز را ندارد. بچه محقق و حزب محقق یک‌نمونه بود؛ همه حزب‌ها همین‌گونه استند (از استاد محقق معذرت می‌خواهم).

بنابراین سیاست بیرون از حزب سیاست نیست، بلکه دزدی و استفاده‌جویی از آدرس مردم و نام قومی است؛ بهتر است، فعالیت‌های سیاسی ما را در چارچوب حزب هماهنگ کنیم؛ حکومتداری مسوول و پارلمان مسوول تنها از مجرای فعالیت‌های حزبی ممکن است، در غیر آن مداری‌ای مثل کرزی و روانی‌ای مثل اشرف غنی رییس جمهور ما خواهد بود که تا آخر دوره حکومتداری شان تیم حکومتی و کابینه شان را تشکیل داده نمی‌توانند؛ همه دوره حکومتداری و بقای حکومت شان در دست‌به‌دست کردن چوکی‌ها و وزارت‌ها سپری می‌شود و هیچ کاری اساسی انجام داده نمی‌توانند. نماینده‌های پارلمان تان نیز لمپن‌ها خواهند بود که فقط کار شان فساد در دولت و ایجاد مشکل در جامعه است.

یعقوب یسنا

>>>   گرگ زاده عاقبت گرگ شود
گر چه با آدمی بزرگ شود
واقعا محقق و خلیلی در حق مردم هزاره جفا کرده اند. این دو افعی هشت سر همواره مردم را فریب داده اند. البته که خود مردم نیز بی نقصیر نیستند. تا زمانی که آن پیرمرد هشتاد ساله و آن روحانی از قم برگشته دستان این نامردان را ببوشند و در برابرش خم و راست شوند، وضعیت بدتر خواهد شد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است