چرا برادران ناراضی راضی نمی شوند؟
 
تاریخ انتشار:   ۱۴:۵۰    ۱۳۹۷/۴/۲ کد خبر: 152151 منبع: پرینت

زمانی که حامد کرزی به قدرت رسید اصطلاح برادران ناراضی وارد ادبیات سیاسی افغانستان گردید، حامد کرزی و تیم نزدیک به ایشان در احیای دوباره طالبان بعد از سقوط آن ها نقش اساسی و کلیدی را ایفا کرد.
تیم حامد کرزی با بسیار هوشیاری موجودیت اقوام دیگر و به خصوص تاجیکان را در هرم قدرت خطر اساسی و اصلی برای محافل بین المللی و در راس آمریکا مطرح نمود و علت ناراضی بودن طالبان را موجودیت اقوام غیر افغان در هرم قدرت، قلم داد کرد و با موافقه قدرت های خارجی به تصفیه اقوام غیر افغان به نام جنگ سالار و غیره از هرم قدرت و بدنه قدرت آغاز کرد و با روی کار آمدن آقای احمدزی در قدرت با تبعید کردن آقای دوستم، بیرون راندن احمد ضیا مسعود و زمین گیر کردن و تحقیر کردن عطا محمد نور پروسه دوری اقوام غیر افغان کشور از هرم قدرت و بدنه قدرت تکمیل گردید و مرحله افغان سازی کشور آغاز شد که در این مرحله باید آرمان های امیر عبدالرحمن خان، داوود خان و امان الله خان عملی و اجرا گردد.
بر همین مبنا بود که توزیع شناسنامه های برقی برای افغان سازی کشور علی الرغم مخالفت های گسترده شروع شد، اما بازهم برادران ناراضی راضی نگردیدند.

با وجود اینکه اکنون ارگ خالی از اقوام غیر افغان بستر مناسب برای یکجا شدن برادران ناراضی و راضی هستند، با آنهم برادران ناراضی از پیوستن به برادران راضی خود داری می کنند، علت اصلی آن اگر از بعد خارجی آن ها بگذریم که هردو جانب وسیله برای بازی است در بعد داخلی دو طرز تفکر است که یکی را از دیگری جدا می سازد، ارگ نشینان دارای تفکر شوونیستی و برتری جویی قومی هستند، همه ارزش ها را به شمول شریعت و مذهب در پای قوم و نژاد قربانی می کنند تا جایی که در جریان آتش بس سه روزه و هجوم طالبان به شهر کابل یک وزیر نو افغان شده تاجیک پنجشیری ویس برمک را به استقبال افراد پایین رتبه طالبان فرستادند تا از یکطرف تاجیک ها را تحقیر نمایند و از جانب دیگر برای طالبان وانمود نمایند که سواره دیگر اقوام پایین تر از پیاده افغان ها هستند. باز هم طالبان این موضوع را دست کم گرفتند، چون طرز تفکر طالبان مخلوط از شریعت گرای و نژاد گرای است که شریعت گرای در نزد طالبان چربی بر نژاد گرای می کند و طالبان ارگ نشینان را بیرون از دایره شریعت دانسته و برای تطبیق شریعت به هیچ وجه زیر بار ارگ نشینان نمی روند. مگر اینکه در جبهات جنگ آن قدر شکست بخورند که از روی مجبوریت مانند آقای حکمتیار از شریعت بگذرند و در لباس قومیت با ارگ نشینان متحد شوند که این امر در شرایط فعلی محال به نظر می رسد، چون طالبان هنوز هم توانای جنگ و پیشبرد جنگ را از دست نداده اند و بیعت آنها به آقای احمدزی به مثابه خلیفه مسلمین هم محال به نظر می رسد.

لذا ارگ نشینان و طالبان در تفکر قومیت باهم اشتراک دارند و در تفکر شریعت و اجرای شریعت با هم افتراق دارند و این افتراق به آسانی قابل حل نیست و حل این مساله در میدان جنگ تعیین می گردد.

حسن علی


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
طالبان
حکومت
نظرات بینندگان:

>>>   Saboor Raheel
۶۰ نفر از تاجیکان بادغیسی توسط فاشیستهای مذهبی افغان در تبانی با فاشیستهای تکنوکرات افغان که بر ارگ حاکم شده اند، در ولسوالی آب کمری و بالامرغاب ولایت بادغیس به قتل رسیده اند.
ارگ و تیم فاشیست تکنوکرات افغان سالهاست ولایت بادغیس را در چنگال فاشیزم مذهبی افغان رها کرده است و برای تامین اهداف خود همیشه یک افغان را در آن ولایت والی مقرر می کند.

فاشیزم افغانی حاکم بر ارگ با مدارا با هزاره ها قصد دارند تاجیکان را سرکوب کنند و بعد از آن به حساب هزاره ها هم برسند. هرچند فاشیزم مذهبی درین مدارا با ارگ همنوا نیست. بدین ملحوظ به خاطر عدم هماهنگی افغانهای ارگ با افغانهای طالب، هزاره ها کمتر مورد حمله قرار میگیرند. این در حالیست که در برابر تاجیکها فاشیزم افغان ارگ و فاشیزم افغان طالب در هماهنگی تام و تمام قرار دارند.

قتل عام تاجیکان از کندز تا بادغیس و از فاریاب تا فراه برنامه فاشیزم افغان حاکم بر ارگ در تبانی با فاشیزم افغان طالب می باشد. تاجیکان سراسر کشور باید با هم متحد شوند. تیم حاکم بر ارگ تا نابودی و برده گی کامل تاجیکان از پا نمی نشینند. صف واحد علیه فاشیزم باید تشکیل گردد.

>>>   Allahyar
جنازه ۱۷ تن از شهدا که شب گزشته توسط جنایت کاران طالب در ابکمری دست جمعی به شهادت رسیده اند
هر کسی بالای فاشیزم رحم میکند و این جنایت کاران پست فطرت را برادر خطاب میکنند لعنت شان باد
ای ملت خو برده بپا خیزید که دشمن عزت و ناموس تان در فکر دلیل ساختن شما برده گرفتن شما و ناموس تان هست
تا چی وقت خواب غفلت بسر میبرید بپا خیزید که فردا دیر هست

>>>   آزادی AZADI
اوغانستان یگانه کشور در جهان است که سربازش هیچ ارزش ندارد.
روزانه صدها سرباز بخاطر هیچ کشته میشوند. هیچ کس ابرو خم نمیاورد. جان سرباز بیچاره را به اندازه یک مرغ ارزش نمیدهند. سرباز بیچاره جان میدهد و مقامات کشور شدید در فکر دزدی و خویش خوری و قوم گرایی استند. هیچ مقامی تا کنون بخاطر کشته شدن روز افزون سربازان حس جگرخونی و تشویش نکرده است. بازهم میخواهند با طالبان همتبار خود معامله کنند و زمینه را مساعد میسازند تا سربازان بیچاره از پشت خنجر زده شوند. ای وای سرباز بیچاره

>>>   نوشته آقای صبور رحیل دقیق است وهرکسی بالای فاشیزم رحم میکند گناه بزرک را انجام میدهد


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است