از اغاز حکومت خلقی ها و بعدا پرچمی ها پرپایی محافل نمایشی تحت نام جلسه اقوام و سران قومی به حمایت از نظام در مقر ریاست جمهوری و دفتر صدرات رواج‌ یافت که‌ درین محافل بعد از سخنرانی های طولانی زعمای نظام و شارلاتان های که بنام سران قوم و قبیله جا افتاده بودند در اخیر از جانب همین شالاتان ها بر دوش‌ زعمای نظم‌ چپن انداخته شده و بعضا دستار شمله دار‌ برتارک انها نهاده می شد.

نظام از اینگونه محافل می خواست پایگاه مردمی خودش را به نمایش بگذارد و شارلاتانها با استفاده از تملق و ... به نان و نوا یا منصب و مقامی می رسیدند.

این رسم ناروا به حکومتهای بعدی هم انتقال یافت. از اغاز حکومت مجاهدین تا سقوط کابل بدست طالبان شاهد بر پایی همچو محافل در ارگ ریاست جمهوری بودیم.

در دوره طالبان بخاطر تحریم تلویزیون و عدم موجودیت رهبر شان در ارگ کابل برای مدتی دست متملقان از تملق ... قدرتمندان کوتاه ماند اما با روی کار امدن حکومت انتقالی اقای کرزی دور تازه ای از تملق ... با چپن انداختن ها و گذاشتن کلاه شمله دار باشدت بیشتر اغاز یافت.

اخیرا در دوره حکومت وحدت ملی اقای غنی این رسم ناروا رنگ تازه تری بخود گرفته و به سطوح پایین تر دولتی سرایت کرده چنانچه مشا هده می شود متملقان ... قوماندان های امنیه، لشکریان، ولسوالها و حتی رووسا و مدیران پایین رتبه با چپن و دستار شمله دار مورد نوازش متملقان ... قرار می گیرند.

سوال اصلی اینجا است که چپن‌ و دستار‌شمله دار‌ نشانه چی بوده و چرا متملقان ... از ان استفاده ابزاری می کنند؟
اگر با پوشانیدن چپن به کسی خواسته باشند بزعم خودشان از کارکردهای حکام قدر دانی کنند، ایا چپن ابریشمین نماد کار خواهدبود؟
گیریم که چنان باشد ایا دستار شمله دارهم نماد کار و جانشفانی و صداقت و تقوا خواهد بود که بر تارک حکام بی کفایت، سود جو، خیانت پیشه و مزدور اجنبی،
گذاشته می شود؟

سعدی سلجوقی

>>>   سلجوقي دعا كن كه طالب بيايد و اين مجالس حكومت و حكومتيان را خلاص نمايند، تنها يك دستار بندي طالب بچه ها باشد و بس،

>>>   آقای سلجوقی تدویر جرگه های قومی و همچنان اقوام و قبایل در زمان پرچمی ها از یک سو احترام به رسم و عنعنات مردم و از سوی دگر جنبه ای سیاسی نیز داشت ،در آن هنگام دولت وقت سعی داشت تا جنبش آزادیخواهی انطرف خط را تشدید بخشیده و فعالین آزادی خواه پشتو نستان را کمک برسانند ، این. رسم در گذشته ها با ایراد بیانیه و سخنرانی ها در روز نهم سنبله هر سال در چهاراهی مقابل سینمای اریانا در زمان ظاهر خان و داود خان تجلیل می‌شد و رهبری حزب دموکراتیک خلق افغانستان بیانات مبسوط ایراد می‌کردند ،ببرک کارمل شخصا ارتباط دوستانه با رهبری عواملی نشنل پارتی پشتو نستان داشت و در زمان حاکمیت خویش سعی کرد تا اقوام و قبایل انطرف خط را علیه دولت پاکستان متحد بسازد. اما حکومات پاکستانی به خوبی اوضاع را ترصد میکردند و در سال ۱۹۷۳ آقای بوتو اقدام به تشکیل کمپ تمرینانت نظامی در سرحدات هر دو کشور کرد که با فرار گلبدین و عده ای از رهبری اخوانی ها به شمول احمد شاه مسعود از افغانستان به پاکستان این کمپ به محل فعالیت های تروریستی ضد حکومت داود خان مبدل شد و با سقوط محمد داود و به خصوص بعد از ششم جدی
رهبری فعالیت های این کمپ تحت نظر ای اس ای و شخص گلبدین به مر گز سازماندهی تربیت و تجهیز تروریستان و انتقال آنها به داخل افغانستان مبدل گردید. چپن و دستار شمله دار جزء فرهنگ یک ملیت است و باید به آن احترام گذاشت همانطو ریگه شما دریشی میپوشید که لباس غرب است. مهاتما گاندی نیز لباس کرباسی ساده میپوشید اما خیالات انسانی داشت اینکه اشرف غنی یا کرزی یا کس دگری از این مو ضوع به شکل تظاهر و غلط استفاده می‌کند ، خطا از چپن و لنگی نیست.اشرف غنی لباس پیراهن و تنبان و کرتی غربی به تن می‌کند که هیچ تناسبی ندارد. شاید سید جما ل الدین افغان نیز چپن و دستار میپو شید اما او مغز متفکر زمانش بود . البته در اخیر باید گفت که تدویر چنین جرگه ها در آن زمان با مصارف هنگفت نمیارزید زیرا نمایندگان دعوت شده ، نماینده های واقعی پشتون های فقیر و نادار انطرف خط که سال‌ها قربانی سیاست های تبعیضی پنجابی های پاکستانی شده اند نبوده و نیستند.به همین خاطر هم این جرگه ها بی نتیجه میماند این خان ها را خان های دو سره نام نهاده بودند که هم از کیسه پاکستانی ها و هم از کیسه ای
مردم افغانستان نشخوار میکردند ، آنها مثل اعضای پارلمان و مجلس سنا و رهبری دولت کنونی بودند و هستند .
حنظله. ححححح

>>>   پوپولیسم و عوام فریبی در دولت وحدت ملی غوغا می کند. اشرف غنی و پایین دستهای او درای چهره های مختلف هستند که با این تغییر چهره اقوام تأثیر گذار را می خواهند به خود شان جذب کنند. چپن را از شمالی هاگرفته و لنگی شمله دار را از جنوبی ها البته یک شمله بالا و یکی پایین از نمادهای مردم جنوبی و پکتیا است. در این میان از فرهنگ مردم هزاره و ازبک و مردم قندهار اثری نیست.
دولتیان با کار و خدمت که نمی تواندد خود شان را به مردم نشان دهند با این دلقک بازی ها می خواهند دل مردم را خوش کنند که ما از شما هستیم و از خارج نیامده ایم. اینهایی که در عمرش لنگی نبسته بوده و چپن نپوشیده و پکول بر سرش نگذاشته یک باره به این نماد ها رو آورده و هزار چهره شده اند. شخصیت انها محدود به همین نمادهای عوام فریبی است. انسان واقعیو خدمت گذار دربند این امور نیست و دارای یک لباس و چهره ثابت است و این بازیهای پوپولیستی برای او شرم آور است. اشرف غنی یک تسبیح دراز را هم به این پدیده اضافه کرده است و حتی در کشورهای خارجی نیز آ ن را به دست گرفته و نمی دانم که چه ذکری را با ان بر زبانش جاری می کند. او که نمازش را یاد ندارد با تسبیح می خواهد ملاها و دینداران را گول بزند.در کشور ما هیچ کسی صلاحیت و شایستگی حکومت داری را ندارد. یا اینکه قدرتهای بیگانه افراد صالح را نمی گذارند که در رأس حکومت قرار بگیرند.

>>>   شتر کجایش راست است که گردنش راست باشد.
افغانستان یک موزیم قرون وسطی یی است که همه کلتور و عنعنات و رسم و رواج ها و اعتقادات و دین و مذهب شان و لباس و خوراک شان، از چهارده صد سال بدینسو هیچ تغیر نکرده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است