با توجه به اعلام لیست ابتدایی نامزدان انتخابات مجلس، نکاتی چند در رابطه به اهمیت و مسوولیت نمایندگی در شورای ملی را اشاره می کنم:

۱. نمایندگان ملت (بدون در نظرداشت رشته تحصیلی شان) باید توان تحلیل و تشخیص نوع بازی در نظام بین الملل و بازی های منطقه ای را داشته باشند. با این تحلیل و تشخیص است که ریشه بحران نافرجام افغانستان در این بازی ها، شناسایی، و ارایه راهکار ممکن میگردد. درست است که این تحلیل و تشخیص، یکی از مسوولیت های مهم حکومت است، اما حکومت به شدت نیازمند مشوره و همکاری شورای ملی در تصمیم گیری های از این قبیل می باشد. در صورت نبود چنین ظرفیت نزد اعضای شورای ملی، حکومت نه تنها مشوره، طرح و برنامه ی دریافت نخواهد کرد، بلکه مکررا با موانع و چالش های از سوی شورای ملی رو برو خواهد گردید؛ که ناهماهنگی، تعارض و مخالفت های از این قبیل؛ تصمیم،‌ اجرا و مدیریت را برای حکومت نا ممکن ساخته، سرنوشت سیاسی کشور را به باد فنا میدهد.

۲. چنانچه نمیتوان نقش و اثر سازمان های مافیایی را در مدیریت نظام بین الملل و مدیریت کشورها انکار کرد، افغانستان نیز از این امر مستثنی نبوده و از این پدیده شوم شدیدا متأثر می باشد. از اینرو است که حکومت وحدت ملی و خلف آن، مجال و موفقیت چندانی در زمینه آوردن اصلاحات و نوآوری پیدا نکرده اند. گروه های مافیایی، به دو دلیل ذیل، ایجاد سیستم،‌ طرح و تطبیق دولت الکترونیک،‌ غیر سیاسی شدن ادارات (تخنیکی شدن) و روی کار آمدن شخصیت های ملی، متخصص و مستقل در کشور ما را اخلال میکنند: ۱. تا مورد باز پرس قرار نگیرند ۲. منافع اقتصادی و سیاسی شان در معرض خطر قرار نگیرند. در اینصورت، وجود وکلای با ظرفیت، شجاع و متعهد در عرصه مقابله با مافیای افغانی و حامیان خارجی آنها، در راستای ایجاد سیستم و روی کار آوردن کادرهای ملی، متخصص و مستقل،‌ حیثیت آب حیات را برای کشور و ملت ما دارد. مادامیکه نقش مافیای سلاح، مواد مخدر، قاچاق انسان، پول شویی، زمین و... به حد اقل ممکن نرسد، این ملت رنگ و بوی خوش بختی را نخواهد دید.

۳. تحصیل و تخصص قابل ملاحظه در انطباق با یکی از کمیسیون های مجلس یکی از حیاتی ترین معیارها و لازمه های وکالت می باشد. زیرا افراد بی سواد یا کم سواد و غیر متخصص، در هیچ یکی از کمیته ها زمینه ی ایفای نقش را ندارد. تمامی اعضای یک کمیسیون در پارلمان، باید در عین رشته تخصص و تبحر داشته باشند،‌ تا حین بحث، مداقه و تصمیم گیری، گفتمان (Discourse) شکل گیرد؛ چنانچه از نظر علمی، گفتمان فقط میان هم مسلک ها ممکن می باشد، لاغیر. مثلا بحث بالای تخصیص بودجه ملی در کمیسیون مالی و بودجه، فقط میان متخصصین امور مالی و اقتصادی ممکن می باشد، لاغیر. داکتران طبی و انجنیران ساختمان که نمیتوانند نقشی داشته باشند.

۴. آشنایی با فرهنگ، نیازمندی های حیاتی و درد مردم، یکی دیگر از لازمه های وکالت در مجلس می باشد. آشنایی با درد و مشکلات مردم، ریشه در سطح زندگی، نحوه زندگی، و بود و باش وکلا در بین مردم دارد. جناب وکیل، خود باید، تا جایی فقر، مظلومیت،‌ نا امنی و بیچارگی را تجربه کرده باشد تا درک کرده بتواند که فقر و مظلومیت چی طعم تلخی دارد؟ و چقدر طاقت فرسا و کمر شکن است؟ ناز پرورد تنعم نبرد راه به دوست – عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد. تلاش در راستای توسعه متوازن و سهم برابر برای همه ی ولایات،‌ همه¬ی اقوام و همه ی مردم افغانستان، هم بلندای نظام دانایی وکیل را میطلبد و هم جسارت و پشت کار در عمل وی را. دفاع و حراست از عدالت و برابری در زمینه ی فرصت های شغلی،‌ فرصت های تحصیلی، فرصت های سرمایه گذاری و فرصت های تبارز و پرورش استعداد، از حقوق حقه موکلین و همه ملت افغانستان است که وکیل صادق و مسوولیت پذیر، این بار سنگین را با خود حمل میکند و از این مهم،‌ برای یک لحظه اغماض و فروگذاشت نمیکند.

۵. درک و تشخیص حقوق سیاسی مردم در یک کشور چند قومی، علمیت و ظرفیت لازم را برای وکیل می طلبد. وقتیکه هویت سیاسی قوم خاصی حذف گردیده و حقوق شان پا مال شده باشد؛ نخست علمیت لازم را می طلبد تا بنیه های علمی و حقوقی آن حق را ثابت کند و بعد جسارت، عقلانیت و برنامه های خردمندانه ی دفاع از آن را داشته باشد. ممکن است،‌ برنامه های علمی، عقلانی و استراتژیک وکیل توسط شمار زیادی از هم دردها و هم سرنوشت هایش به کوتاه مدت قابل درک نباشد و بار ملامت بکشد؛ آنهم در کشوری که فعل و انفعالات احساساتی قهرمانی شمرده میشوند و بازار عقلانیت کساد است؛ در کشوری که زنده ی خوب و مرده ی بد ندارند؛ در کشوری که تحقیق و قضاوت خیلی سطحی، بی بنیاد، از راه دور و عجولانه است؛ در کشوری که قهرمانان شان،‌ سمی ترین زخم ها را از خودی ها تجربه میکنند تا بیگانه؛ در کشوری که قرن، شرایط، حکومت و نسل تغییر میکند ولی فکر انسان آن وطن تغییر نمیکند و عقلانیت جای احساسات را نمیگیرد.

داکتر سید احمد شکیب منتظری

>>>   Salam
غنى و اتاق فكرى او تا فرق غرق برترى طابى قومى اند, روزى خودش در گنداب اين تعصب غرق خواهد شد .

>>>   Saboor Raheel
جناب والی پروان!‌
مگر "زبانگویی" ات را کدام طمع و کدام دهن پرآبی گرفته است که یخن مقامات کابل را نمی گیرید و نمی گویید که چرا باید کوچه اوغان را اینهمه از پروان تذکره بدهند؟
چرا نمی پرسید که شمار کوچیهای بی تذکره چقدر است و سهم هر ولایت چقدر است؟ چرا برای پروان اینقدر کوچی می فرستید؟
غیرت تان را چه شده است؟
آهاااای وکیل و وزیر و کلانکار پروانی که با سلاح بادیگاردهای جنایتکارتان مردم مظلوم پروان را می ترسانید، شما شیرهای خانه و روباههای بیرون چه کار می کنید!؟

>>>   Mardanyar
نظام الدین((قیصاری)) به جرم دفاع از فاریاب
توسط حکومت دستگیر شد .
هر کسیکه طالب وداعش را سرکوب کند نزد حکومت مجرم است یا دستگیر ویا هم کشته باید شود .
مانند قومندان صاحب شهید کاروان که از پکتیکا دفاع میکرد .
این هم سرنوشت قیصاری که به دستور غنی دستگیر شد .

>>>   Sadiq Mir
دولت افغانستان از بلند رفتن اسعار خارجی سود کلان به جیب می زند. بگونه مثال یک مامور 5 هزار معاش ثابت دارد که اگر این را به دالر چند سال قبل محاسبه نمائیم 100 دالر میشده است. اما این دالر امروز 74 افغانی است که همان معاش مامور 74 دالر میشود و دولت از طریق فروش دالر به هفتاد و چهار افغانی٬ 26 دالر به جبیب میزند بافی 5 هزار را به مامور معاش میدهد. بدین عنوان که جانب دولت از جامعه جهانی دالر می گیرد و برای ماموران و نظامیان خویش افغانی معاش میدهد.

>>>   جنآب داکتر صاحب ابتداء عرض سلام ادب مکنم. ثانیاً از بارگاه ایزد متعال طول عمر وصحت کامل برای شما میخواهم.من نمی خواهم در باره تحلیل شما کدام گفتنی داشته باشم وبرای خود هم حق نمی دهم اینقدر حق خواهددادم که بگویم جنآب داکتر صاحب درست فرمودید. من یکی از علاقه مند های سرسخت صحب ها، وتحلیل های شما در موارد مختلف هستم وهمینکه بدانم شما در کدام نگرش ، گفتمان ویا میز مدوراشتراک نموده اید باور کنید در هرکار ویا مصروفیتی باشم در مقابل تلویزیون نشته وتا آخر صحبت های شما را میشنوم وتمام حرف های که میزنید در حافظه ام ثبت میشود.
خان بابا « کوهستانی»

>>>   جناب داکتر صاحب! در شماره 3 سطر دوم باید می نوشتید تبحر نه تبهر که معنی مورد نظر را نمی رساند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است