تجلل پرستی دیوانه‌ وار سیاستمداران ما هیچ توازنی با جامعه فقیر ما ندارد. کافی است به خانه‌ها، موترها و دسترخوان‌های آنها نگاهی اندازید. کریه‌ترین آن مهمانانی‌های بسیار آراسته و پر مصرف سیاسیون در ماه رمضان است.

اغراق در گفتار و سخنرانی‌های پر از وعده، پیامدی برای جامعه نداشته است. کافی است به سخنرانی‌های سیاستمداران گوش فرا دهید. این مشکل تنها در سیاستمداران دولتی نیست. آنانی‌که داد از سیاست می‌زنند و در برون دولت هستند نیز دچار این گزافه‌گویی‌ها هستند. یکبار نوشته‌ها و سخنان اکثريت نامزدان احتمالی مجلس نمایندگان را توجه نمایید.

غرور و خودشیفتگی نسبت به شهروندان عادی، ننگین‌ترین نوع اخلاق سیاسی است. با تاسف این فرهنگ نا شایست در روی‌کردهای سیاست پیشگان ما به‌شدت رایج شده است.

حالا در جامعه‌ای‌که با چنین فرهنگ سیاست می‌کنند، سرنوشت دولت و مردم چه خواهد شد؟

ملك ستيز

>>>   Najib Salam
خطاب به نخبگان اقوام غير افغان ( پشتون)؛
تمام شواهد معتبر تاريخى به صراحت تائيد مى كند ، كه استعمار انگليس سرزمين خراسان شرقى را افغانستان نام گذاشت و تمام سرحداتش را خود معين و مشخص كرد، هيچ كسى اگر يك كتاب تاريخ را هم خوانده باشد نمى تواند از اين اصل انكار كند . تا زمان شاه عبدالرحمن در هيچ سند تاريخى سر زمين كنونى ، افغانستان نام ندارد و همه يى حاكمان يا بنام شاه خراسان خود را ناميده اند و يا بنام حاكمان محلات ياد شده اند . از احمد شاه ابدالى تا زمان عبدالرحمن همه شاهان خراسان ياد مى شوند و اين سرزمين نامى ديگرى نداشته است .
يعنى سرزمين خراسان را انگليس ها افغانستان نامگذارى وسرحداتش را معين و مشخص كرده اند و مردم خراسان هيچ نقشى در اين جفاى تاريخى نداشته اند ، آغاز فاجعه از همين نامگذارى استعمارى آغاز مى شود كه قوم بر گزيده انگليس صاحب نام كشور و قدرت و حاكميت شدند .
هركى در هر سطحى و در هر موقفى كه از اين اصل انكار كند يا سواد ندارد و تاريخ نمى فهمد و يا اينكه فهميده نامگذارى استعمارى را پذيرفته است . هويت اين سرزمين به حكم تاريخ خراسانى است و تمام اقوام در خراسان با هم به دور از تفوق طلبى قرن ها زيست كرده اند . بازگشت به اين تمدن و اين هويت مارا در مسير درست هدايت خواهد كرد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است