در این روزها من خودم را در فضای خون آلود و در میان دست‌ها، پاها و سرهای بریده‌ی عزیزانم در روی جاده‌ی داغ دهمزنگ گم کرده ام.

من هنوز هم در آن جو به سر می‌برم و باخودم فکر می‌کنم که ما برای چه دوباره به دهمزنگ رفتیم؟ چرا احمد شریف در پیام هایی که با دوستانش رد و بدل می کرد می‌گفت یکبار این جنبش جهانی شود آنگاه اگر کشته شوم هم درد ندارد؟ چرا معمار با وجودی که صبح تا شام کارهای ساختمانی انجام می‌داد هر وقت شب برایش زنگ می زدم که برویم جلسه است بدون کوچک ترین بی صبری می گفت پنج دقیقه دیگر سر کوچه باش می آیم؟

چرا شایگان می گفت تحمل آفتاب سوزان دهمزنگ سخت تر از تحمل استبداد نیست؟ چرا شهید رحیم علی زاده وقتی اول صبح دوم اسد پدر پیرش مانع رفتنش به تظاهرات شد گفت پدر جان مانع من نشو من تعهد کرده ام و اگر نروم دروغگو می شوم؟ چرا شهید حسین بابایی از شمال کابل (خیرخانه) در شب های روشنایی یک جمعی را با خود به مصلا می آورد و در دل شب خیابان‌های کابل را قدم میزد؟

پاسخ این پرسش‌ها واضح است که نسل خسته از تبعیض برای رفع ظلم و ستم و رسیدن به برابری حقوق شهروندی به خیابان آمدند و حماسه‌ی تاریخی خلق کردند نه اینکه فلانی‌ها به پارلمان راه یابند و خونشان را ابزار بسازند.

جنبش روشنایی داعیه‌ی مشخص دارد پای این داعیه 86 انسان فرهیخته و تحصیل‌کرده کشته و 400 انسان آگاه زخم برداشته اند تا تحقق این داعیه و رفع نابرابری در کشور این جنبش ادامه خواهد داشت تا حال از این قطار عدالتخواهی خیلی‌ها پیاده شدند، کسانیکه ادعا داشتند جنبش و اعضای آن در جیب چپشان است محقق و حزبش، دانش با طول و عرض تشکیلاتی‌ اش، خلیلی با تمام تشکیلاتش، مدبر با طول و عرض حزبش و..

با رفتن این چهره‌های گنده‌ی سیاسی نه تنها هیچ خللی در نیت و عزم عدالتخواهان وارد نشد که جدی تر داعیه بر حق جنبش را دنبال کردند در حال حاضر نیز اگر کسی و یا کسانی بنابر خستگی، بی باوری به اصل داعیه، داشتن آجندای سیاسی، وارد شدن در جریان‌های سیاسی که قابل جمع با جنبش روشنایی نیستند اگر از قطار پیاده شوند و یا بخواهند با پیشبرد آجنداهای فردی-حزبی شان جنبش را از هم بپاشانند کور خوانده اند و نبودنشان نیز هیچ خللی در این جریان عدالتخواهی وارد نخواهد کرد.

ما کسانیکه طمع سیاسی از جنبش روشنایی نداریم و صادقانه تا حال برای تحقق داعیه کار و مبارزه کرده‌ایم به هیچ فردی اجازه نمی دهیم که از نام جنبش روشنایی و خون یاران شهیدمان کمپاین انتخاباتی نموده و از دوم اسد استفاده ابزاری کند و همانطوری که کاندیداتوری هیچ کسی ربطی به جنبش روشنایی ندارد کمپاین‌ هایشان نیز نباید از آدرس جنبش روشنایی باشند.

جنبش روشنایی از هیچ کاندیدایی حمایت نمی کند.

بسم الله رنجبر

>>>   درود جناب رنجبر، نسل های سوخته هیزم سوخت نسل های کهن که از نور سو سو استفاده سوي می‌کند خود نور فنا شده هستند از اندکی تلنگری زندگی شان از بین می‌روند مجبور اند خودشان رو از هر نوع از باد و طوفان دور نگه دارند و به خودشان فخر بفروشد، اما اینو نباید فراموش کرد که نسل سوخته، سوخته درخت بلود است که با هر نوعی از باد خودشان رو دو باره به زندگی بر می گردند، فراموش نکن که نسل سوخته، سوخته است با یه جرقه جهانی رو به آتیش می زنن، زنده و جاوید باد نسل های که به طوفان نا ملاحمتی زندگی جان شان رو به کف دست و افتخار اسمی رو به یاد گار گذاشتن،روح همه شان شاد.

>>>   مردم رااستعمال وازآنها بهره برداری سیاسی میکنید

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است