یک
در تظاهرات بیست‌وهفتم ثور 1395 در نخستین تظاهرات جنبش روشنایی گارنیزیون کابل به جنبش روشنایی از وجود تهدید امنیتی هشدار جدی داد و نام حدود 15 نفر از تصمیم‌ گیرندگان موثر جنبش مانند کریم خلیلی، عزیز رویش، جواد سلطانی، احمد بهزاد و... را بعنوان مسوولان هر گونه رخداد تروریستی احتمالی اعلام کرد اما همه‌ی عدالتخواهان یک صدا آماده‌ی پذیرش هر گونه خطر بودند و هشدار پلیس کابل را نادیده گرفتند و آن را توطیه حکومت برای جلوگیری از "حضور قدرتمند مردم در خیابان" دانستند.

دو
در تظاهرات دوم اسد 1395 جنبش روشنایی ده مسیر برای تظاهرات اعلام کرده بود اما گارنیزیون کابل از جنبش خواسته بود که ده مسیر را به یک مسیر تقلیل دهند تا پلیس بتواند از امنیت تظاهرات جنبش را تامین کند.

سه
آقایان خلیلی، مدبر، سعادتی، شفق و... چشم امید به مذاکرات دولت داشتند، خواهان به تعویق انداختن تظاهرات بودند اما بخش دیگر جنبش مذاکرات دولت را وقت تلف کردن می‌ دانستند و بر استفاده از قدرت مردم در خیابان بگونه‌ی نامحدود تاکید داشتند. تلویزیون نگاه تا ساعت 11-12 شب مکرر اعلام می‌کرد آقایان خلیلی و... به تظاهرات نمی‌آیند اما تظاهرات لغو نشده است. سعادتی و محمد حیدری نیز شب دوم اسد 95 در رسانه‌ها می‌گفتند ما نمی‌ آییم اما از لغو تظاهرات حرفی نمی‌ زنیم می‌دانستند که مردم به‌صحنه‌آمده بازنخواهد گشتند.

چهار
چرا در تظاهرات 27 ثور با وجود هشدار صریح پلیس و نام بردن افراد خاص بعنوان مسوول آن تظاهرات مورد پرسش و نکوهش قرار نگرفت؟ اما تظارات دوم اسد که پلیس عهده‌دار تامین امنیت یک مسیر شده بود و تظاهرات هم در همان یک مسیر انجام شد برگزار کنندگان تظاهرات متهم به قربانی کردن یک نسل نخبه می‌شوند؟ فرهنگ‌محکومیت قربانی به دهمزنگ ایستاد نمی‌شود، فردا مقاومت غرب کابل را هم زیر سوال خواهند برد مقاومت در برابر نسل‌کشی طالبان و عبدالرحمان را نیز. خردمندانه است که در جو احساسات همه عقبه‌های مبارزاتی خود را ویران نکنیم.

پنج
از یاد نبریم که شهیدان سرافراز عدالتخواه و زخمداران ستم و نسل نخبه تظاهرات دوم اسد آگاهتر از هر کس دیگری بودند که به اشاره‌ی ابروی کسی جانش را در خطر نیاندازند اگر این نسل به گوشه‌ی ابروی کسی در میدان مرگ می‌رقصیدند به خواست محقق، خلیلی، مدبر، شفق و... می‌رقصیدند که هم کش‌وفش داشتند و هم ستاره و بوریا!

شش
این نسل فرهیخته و آگاه به هدف بزرگ انسانی، عدالت و برابری باور داشتند و برای تحقق آرمان کلان انسانی آمده بودند. این نسل فرزانگی و امیدبه‌تغییر بنیادین را به میدان تجربه کشور آورده بودند، مدل نو در عرصه‌ی تعامل قدرت و سیاست خلق کرده بودند. چرا با نادانی و ابلهی آرمان بزرگ انسانی را از کف شهیدان می‌رباییم و این نسل نخبه‌ی شهید را انسان‌های ذلیل و بی‌اندیشه و زبون معرفی می‌کنیم؟ به چه روزگار ذلتباری گرفتار آمده‌ایم که بجای تبیین آرمان‌های بلند انسانی و ملی قربانیان سرافراز عدالتخواه بیچارگی خود به پای قربانیان می‌نویسیم! بیایید در سالگرد کشته شدگان سرافراز دوم اسد درنگ کنیم و آرمان‌های بلند عدالتخواهان را به ثمن بخس نفروشیم.

هفت
در تظاهرات دوم اسد 95 هزاران انسان آگاه، دردمند و عدالت‌طلب آمده بودند، از حدود 300 زخمی این فاجعه و هزاران انسان داغدار بپرسیم آیا شما به اشاره‌ی انگشت دست چپ فلان کس آمده بودید یا به تشخیص خودتان و برای آوردن تغییر بنیادین و پایان گذاشتن به تبعیض سیستماتیک آمده بودی؟ بدون تردید همه برای تغییر آمده بودند!

محمدی شاری

>>>   كسانيكه جوانان مردم را احساساتى ساختند و بعد بخاطر مطرح شدن خودشان به قربانگاه فاشيزم و تروريزم بردند مقصراند و بايد محاكمه شوند

>>>   تظاهرات صلح آمیز و مدنی دوم اسد ۱۳۹۵ کاملا طبق قانون اساسی بود که توسط افرادمومن و تحصیل کرده و زحمت کش مردم غرب کابل با نظم خاص صورت گرفته بود. متاسفانه این تظاهرات صلح آمیز و مدنیوعدالت خواهی که سر آغاز تظاهرات مدنی صلح آمیز در افغانستان زجر کشیده بود با توطئه خائنانه و مهندسی شده درون حکومتی و بیرون حکومتی با یک فاجعه بی سابقه جنایت آفریدند ودرظرف چند دقیقه ۸۵ نفر از تظاهر کنندگان عدالت خواه جام شهادت نوشیدند و بیشتر از سه صد نفر معلول و زخمی گردیدند.حیرت آور اینکه یک عده شهیدان دوم اسد ۱۳۹۵ میدان دهمزنگ کابل با اصابت مرمی های نیروهای امنیتی به شهادت رسیدند. شاهدان عینی گفته اند که بعضی عساکر از بام های منزل سیوم ساختمان اطراف میدان دهمزنگ بالای تظاهر کنندگان فیر میکردند.ازطرف دیگر برای امنیت یک تظاهرات عظیم مدنید فقط نیروی امنیتی محدود درحدود ۵۰ نفر امنیت تظاهرات را گرفته بودند که دلیل دوم ماجراجویی وتوطئه مهندسی شده را ثابت میسازد. اکثریت مطلق تظاهر کنندگان از بهترین و جوان ترین قشر تحصیل کرده و زحمت کش ملیت محروم ومظلوم هزاره مناطق مرکزی افغانستان بودند که درروز داغ گرمی تابستان طعمه شهادت گردیدند وبا خون سرخ وگلگون کفن خودها درمیدان دهمزنگ کابل نوشتند که تظاهرات صلح آمیز و مدنی وعدالت خواهی خاموش شدنی نیست. توطئه گران ماجراجویان بدانند که حکومات ها آمده اند و رفتند اما ملت همیشه باقیمانده اند.ملت نابوددشدنی نیست .خون شهدای مظلوم دوم اسد سال ۱۳۹۵ میدان دهمزنگ کابل در رگ های افراد صلح طلب، عدالت خواه و آزادیخواه افغانستان همیشه وتا ابد درجریان خواهد بود. درودبی پایان به روح شهدای مظلوم و عدالت خواه شهدای میدان دهمزنگ کابل و یاد شان درقلوب ملت مومن وصلح جو افغانستان مستدام باد.
ومن الله التوفیق.ع.ناصری

>>>   شاعری بگذار و گرد شرع گرد ایرا ترا
زشت باشد بی‌محمد نظم حسان داشتن

ورت خرسندی درین منزل ولی نعمت بود
رو که چون من بی‌نیازی از فراوان داشتن

باد بیرون کن ز سر تا جمع گردی بهر آنک
خاک را جز باد نتواند پریشان داشتن

راستی اندر میان داوری شرطست از آنک

چون الف زو دور شد دستی در امکان داشتن
گر چو خورشیدی نباید تا بوی غماز خویش

توبه باید کرد ازین رخسار رخشان داشتن
بی طمع زی چون سنایی تا مسلم باشدت

خویشتن را زین گرانجانان تن آسان داشتن
باد کم کن جان خود را تا توانی همچنو

خاک پای خاکپاشان (خراسان*) داشتن

حکیم سنایی غزنوی شاعر قرن ۴ هجری

>>>   جناب محترم!
توطئه و دسیسه های که علیه ملیت و رهبران سیاسی وملی ملیت مظلوم هزاره های مناطق مرکزی افغانستان ازطرف یکتعداد فاشیست های درون و بیرون حکومتی با چنان زیرکانه و مهندسی شده صورت میگیرند که بعد از وقوع حادثه اقلا یک سال بعد انسان درک میکنند که عامل چنین دسیسه وتوطئه علیه مردم مومن ،صادق و زحمت کش هزاره های مناطق مرکزی افغانستان کیها اند وچرا ماهارا هدف قرار میدهند؟.درحادثه دوم اسد ۱۳۹۵ جنبش روشنایی دهمزنگ کابل علاوه بر شهادت یک عده جوانان مظلوم و محروم هزاره ها توسط انفجار بم ها یک تعداد هم توسط فیر مرمی های نیروهای امنیتی ازبالای بام های ساختمان های نزدیک میدان دهمزنگ کابل صورت گرفته اند که اصابت مرمی ها به جان شهدای مظلوم میدان دهمزنگ آشکارا وهویدا هستند.کوردلان ماجراجویان خائن به وطن وصلح افغانستان می خواهد صدای حق وعدالت طلبی مردم صلح دوست وعدالت پسند ملیت محروم ومظلوم هزاره های مناطق مرکزی افغانستان را درگلون شان خفه کنند این خاینین وکوردلان بدانند که حق پیروز است و خداوند متعال همیشه با حق خواهان وعدالت پسندان است‌‌.
ومن الله التوفیق.
الحاج انجنیر عبدالرشید ناصری از آسترالیا.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است