به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، انتخابات که تنها مبنای تکیه گاه دولتمردان غربی و داخلی در دوران جدید پس از سقوط طالبان برای نشان دادن کشوری گریزان از تروریسم در جهت به سرانجام رساندن اهداف شوم منطقه ای و جهانی است در اولین برگزاری، شکاف های عمیق خود را نمایان کرد از تقلب گرفته تا روی کار آمدن قوم گرایی برای جنگی تا ابد.

انتخابات با گذر از تجربه های خونین چندباره، طی هفده سال گذشته قرار است بار دیگر برای پارلمان و ریاست جمهوری برگزار شود در حالی که اولین گام های آن چنان در فساد و تبارطلبی فرو رفته که کمتر کسی امید به بهبود وضعیت سیاسی کشور از راه انتخابات و روی کارآمدن سیاستمداران با صلاحت دارد.

حذف کارت های رای دهی که دیگر استفاده ای نیز برای دولتمردان فاسد نداشت و جایگزین کردن شناسنامه های الکترونیک در کنار حوزه بندی ها بر اساس قوم گرایی ارگ، اولین و مهمترین مسیر برای سازماندهی انتخابات بود که با توجه به پایان یافتن روند ثبت نام و تخلف های عمده به مانند گنگ بودن رقم دقیق ثبت نام شدگان نشان می دهد که تقلب و فساد در سطحی بالاتر از باقی انتخابات به وقوع پیوسته و همچنان در جریان است.

از سوی دیگر، کمیسیون انتخابات زیر سلطه ریاست جمهوری که حتی اجازه کوچکترین تصمیم گیری های حوزه کاری خود را ندارد و از ابتدا با ناله و فرافکنی از دولت گرفته تا جامعه جهانی را متهم به عدم همکاری برای برگزاری انتخابات شفاف می کند، چگونه می تواند دو انتخابات را به فاصله شش ماه برگزار کند؟

زمانی که حتی ناتوان از ثبت نام رای دهندگان در مناطق تحت حمایت حکومت و خود، در زد و بندهای انتخابات از مهره های اصلی است پس از برگزاری انتخابات پارلمان (اگر در تاریخ تعیین شده برگزار شود) و به طبع آن جنجال های پیرامون آن، توانایی آمادگی ها برای انتخابات ریاست جمهوری از ثبت نام رای دهندگان تا نامزدان را دارد؟

این در حالی می باشد که نه می توان امیدی به روزنه ای از شفافیت در انتخابات های پیش رو داشت و نه تغییر در سیستم حکومت، حال می خواهد کرزی در قدرت باشد یا غنی و عبدالله اما نکته قابل توجه به بازی گرفتن مردم و مهم تر از آن به خطر انداختن جان شهروندانی است که هر روز در هراس انتحاری و حمله هستند و اکنون، برای انتخابات فاسد و آلوده به قوم گرایی هر شش ماه مشغول رای دادن و ثبت نام یا برای نمایندگان باشند و یا نامزدان ریاست جمهوری، بماند که حواشی و رویدادهای پیرامون آن خود سبب ناامیدی جامعه و ناامنی کشور می شود.

روند انتخابات از ابتدا برای برقراری حاکمیت استبداد و قبیله گرایی و به قدرت رسیدن اشخاصی همچون کرزی و غنی پایه گزاری شد که تغییر قانون و استفاده از تکنولوژی در انتخابات صورت نخواهد گرفت زیرا از راس حکومت گرفته تا احزاب و قدرتمندان مخالف بر مبنای وجود فساد به حیات خود ادامه می دهند، همچون عبدالله و عطایی که با وجود اختلاف های عمیق با رییس جمهور در سطح قدرت خود نیز بر اساس سیستم قوم گرایی ارگ عمل می کنند.

و از آنجایی که در این سرزمین پر تنش و درگیر با گروه های تروریستی و قدرتی که در اختیار سطح دیگر از تروریستان با رخت سیاستمداران صلح طلب است، انتخابات با روند سابق و تحت سازماندهی حکومت برگزار می شود و آرای خیالی در صندوق ها به نفع نمایندگان و نامزد از قبل تعیین شده ریخته می شود.

مساله مهم در فضای به شدت متزلزل امنیتی و فقر گسترده مردم در حالی که از ابتدای سال جاری با حواشی انتخابات و دروغ های سیاستمداران احاطه شده، برگزاری انتخابات به تعویق افتاده پارلمان و ریاست جمهوری است که بنا به تاریخ اعلام شده کمیسیون انتخابات، به فاصله شش ماه از یکدیگر برگزار می شود که جدای از فسادِ ریشه ای و زدو بندهای سیاسی، هزینه های گزاف دارد و جان مردم را به خطر می اندازد و اینجا است که احزاب و قدرتمندان قومی که در اصل نیز خواهان روند انتخابات فاسد برای رسیدن به قدرت بیشتر هستند حداقل می توانند در جهت فشار بر حکومت برای برگزاری هر دو انتخابات در یک تاریخ مفید واقع شوند.

کد (18)

>>>   احمدی
غنی همه تلاش اش حفظ قدرت و احیای اعتماد است متاسفانه خیلی دیر است آن وعده های که سپرده بود نه تنها عمل نکرد بلکه باعث خلق مشکلات بیشتر گردید . ببینید با دوستان خلیلی نزدیک خود وفا نکرد . همه کسانیکه دیروز غنی را همراهی کرده بودند امروز در خط مقابل قرار دارند . تمام نابسامانی ها ی امروز افغانستان دال بر اعمال تفوق طلبانه غنی است .
از همان ابتدا در گزینش کارمندان انتخاباتی برخورد های قومی صورت گرفت فضا در داخل کمیسیون طوری طراحی شده که به نفع غنی تقلب صورت گیرد

>>>   هر جا آزادی و دموکراسی و قوانین حقوق بشر جهان حاکم نباشد، آخر عاقبتی دربداغان خواهد داشت. ثبات سیاسی اقتصاد یک کشور را پیشرفته و قوی می کند که آنهم فقط با حاکمیت مردم یعنی دموکراسی و رعایت قوانین حقوق بشر جهان امکانپذیر هست و نه با دیکتاتوری و خلیفه گری و یا دیکتاتوری تک حزبی.

>>>   Parwani
این نظریات از نهایت درماندگی است.
نمیشود با این گفته های گمراه کننده واقعیت را کتمان کرد.
ناقلین عملا بستر طالب پروری اند.
یک به یک ولسوالی های شمال که ناقلین جابجا شده اند بستر طالب شده
1

>>>   حمد یاسینی زاد
اینکه پشتون در هر جا طالب است
انکار کردنش مانند این است که از آفتاب انکار کنی
هر جا که صد خانوارها ساکن باشد
هر که تروریست انتحار و ناامنی و تریاک است همانجاست
در مزار هم همین حالت است چمتال و چهار بولک فقط مناطق پشتونها طالب است تعدادی تاجیک و اوزبیک هم یا از ناچاری ترس از کشتار قومی یا چند لچک با آنها

>>>   Ahmad Parwani
5 uur ·
هر جا که ناقل داریم تبدیل به بستر طالب پروری شده
در نتيجه يك حمله طالبان بر يك پاسگاه نيروهاى امنيتى در منطقه جر خشك بيش از ٣٠ نيروى امنيتى كشته و زخمى شده اند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است