تاریخ انتشار: ۰۷:۴۳ ۱۳۹۷/۶/۱۵ | کد خبر: 154369 | منبع: | پرینت |
خبر وحشتناک و تكاندهنده حملات تروريستی در كابل را خواندم. در اينكه افغانستان به پايتخت فاجعه، نماد بين المللی وحشت و دهشت و قلمروی انتحار و انفجار تبديل شده است ترديدي نيست اما راه حل چيست؟ انتظار معجزه از رهبران قومی؟
نه.
تخليه بار عصبی در فضای مجازی؟
هرگز!
دعا و نيايش؟
نخير.
راه حل فقط و فقط "تحول نفس" در انسان افغانستانی است. انسان افغانستانی انسان منفعل، تماشاگر، عروسک خيمه شب بازی های ديگران، ترسو، بزدل و فاقد شهامت مدنی است. بكشی صدايش بلند نمی شود، سوارش شوی آخ نمی گويد و بزنی منتظر ضربه ديگرت نيز می باشد.
يک چنين انسانی اگر هر روز كشته نشود كه شود! يک چنين انسانی اگر هر روز در خيابان ها، مساجد، تفريحگاه ها و ورزشگاه ها سلاخی نشود و طعمه انتحار و انفجار نگردد كه بگردد!
ادبياتش را مرور كن؛ ادبيات مكتوب و شفاهي اش را. گوسفند را تقديس می كند و خوي گوسفندی را.
وفا كنيم و جفا كشيم و خوش باشيم
كه در طريقت ما كافری است رنجيدن
(حافظ)
ملايش (امام محمد غزالی) در ميان همه بانوان فقط آنهايی را می پسندد كه خوی گوسفندی داشته باشند. واعظش در منبر با صداي بلند فرياد مي كند كه "دنيا دوزخ مومنان است و جنت كافران". من فكر مي كنم تا زمانيكه يک "انسان نو" در اين سرزمين متولد نشود وضعيت همين خواهد بود كه هست.
خروج از اين وضعيت به تشكيل شبكه هاي اعتماد نياز دارد شبكه هاي اعتماد شهامت مدني را در وجود ما پرورش خواهد داد و جرات ايستادگي عليه ستم را در وجود ما ايجاد خواهد كرد اما لازمه اين امر خروج از لاک قوميت و انزواي قومي و مبارزه براي همه افغانستان است.
پنج نفر هزاره، پنج نفر پشتون، پنج نفر تاجيک و ازبک اگر صادقانه در زير چتر يک نهاد مدني گردهم بيايند و بجاي پروژه گرفتن به سرنوشت افغانستان بينديشند موفقتر از يک ارتش عمل خواهند كرد. اميد كور به دولت (اگر دولتي در اين خرابكده وجود داشته باشد) راه حل نيست بلکه تجربه دنيا نشان مي دهد كه بسياري از معضل ها فقط به همكاري خود مردم حل شدني اند و بس.
ما كجا نهاد مدني داشتيم كه نتوانستيم امنيت كابل را بهتر بسازيم؟ ما كي كميته دفاع از مردم را تشكيل داديم كه نتوانست جلوی انتحار و انفجار را بگيرد؟ ما قرباني انفعال خودمان هستيم!
عبدالشهید ثاقب
>>> چی کسی شایسته است بانی انقلابی برای رفع مشکل کشور جنگ زده است ؟
گفته های زهرا فرخنده نادری درعملی پیاده نشد و متفکر روانی مغز گنده دو جهان داکتر ساختگی بنام اشرف غنی بی برنامه در ره طریق وشکوفایی و انسان مریض مبتلا تعصب قومی کشتی لرزان افغانستان را در طی چهار سال به ساحل کشیده نتوانست. متاسفانه كه غني نه تنها كشور ره نجات داده نتانست بلکه به تحترین گودال نفاق کشور راغرق ساختند و نزديك اش سقوط ساخته است.
چی کسی شایسته است ، کشور جنگ زده ما را از عقب ماندگی تاریخی، جهل تک قومی ، فقر و وابستگی، و جنگهایِ خانمان سوزِ بیرون آورد و به جادهیِ آسایش و رفاهیت ، وحدت ملی و امنیت سرتاسری رهنمون کند. هموطنان در بسیاری از کشورجهان نشانداده است که سپردن کار به اهل کار آن در جامعه برکت ، تحول ، شدابی طروت را ایجاد می کند.
بنا ؛ زهرا نادري براي كمپاين از اغراق گويي و گذافه گویی در مور غنی مغزه گندیده كرد ولی غنى احمد زی و اطرافيان اش مانند يک باند مافياىی يک گروه فاشيستى را در ارگ جمع كرده است و هر روز مصروف توطئه علیه مخالفین سياسى اقوام غیر افغان ، منتقدین و نیروهای امنیتی است كه به تبار اش ربط ندارند مصروف کشتار است و شكى ندارم كه نیم قلب غنی به قبیله ای اش با طالبان است و نیم دیگر آن با آمريكای ها و اسرائیل برای بدنام ساختن مردم شریف شجاع لیر افغانستان است.
هموطنان نظر به گزارش نهاد های اجتماعی به دلیل بی کفایتی و بیکارگی حكومت ضعیف غنی كه از طریق تلویزیون طلوع به نشر رسيد، 20 مليون انسان يعنى بيشتر از نيم شهروندان افغانستان زير خط فقر نا داری بیچارکی قرار گرفته اند، كه این آمار برای آگاه هان سیاسی خیلی تكاند هنده است.
قابل يادآوريست كه مافياىی ارگ بجاى اينكه فكرى بخاطر إيجاد فرصت هاى كارى و فراهم آورى لقمه نانى به اين فقرا و مردم گرسنه نمايند، تلاش دارند تا در پهلوى نان شان هويت پنچ هزار سال شان نيز گرفته شود و مردم شریف کشور بى هويت شوند
ضمناَ با ید بپذیریم که این حکومت مستبد ثابت ساخت که اهل حکومت وسیلست نیست, بجای وفاق، نفاق را در جامعه ترویج مي كند و بجای عدالت استبداد را پايگذاري مي نمايد، بجاي صداقت خيانت را رشد مي دهد، بجاي وطندوستي وطن فروشي را تعليم مي دهد، بجاي ازاد منشي، غلامي را آموزش مي دهد و بجاي اخلاق، بد اخلاقي را مروج مي نمايد فرض است که مردم قیام نمایند.
ظلم کن اشرف غنی امروز فردا می شود
شمر ثانی گر شوی مختار پیدا می شود
مثل فرعون گر همه مردم در کشتن دهی
کودک این سر زمین یکروز موسی می شود
گیرم این قصر ریاست از تو قوم تو شد
قوم طغیان گر آخر غرق دریا می شود
قوم پرستی کن رها پرهیز استبداد را
ورنه از هر کوچه یک خالق هویدا می شود
ملت آزاده را گویید از ما این خبر
شاد باشید روز ظالم زود بیگاه می شود
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است