نغز می دانم که این وضعیت در شهر چند میلیونی از یک طرف اذیت کننده و از طرفی هم ناخوشایند است ولی سوال اساسی من خصوصا به آنهاییکه ذهنیت مردم را در این روزها زیر نام "اهدای خون" اغفال می کنند و به جهت بی تفاوتی سوق می دهند و می خواهند این نسل بیدار را مهار کنند این است:

اگر این شیرمردان نترس و همیشه حاضر در صحنه در مقابل توطیه و حمله خفاشان درنده این رژیم دردمنشانه ایستادگی و صف آرایی ننمایند و حداقل موجودیت و اقتدار خویش را و آنهم با خون خویش ثابت نکنند پس چه کسی و چه گروهی وارد این میدان خواهد شد که بگوید ما اینجا هستیم؟

اگر کسانی باز هم خواسته باشند این نسل را بنابر تاکتیک های خاصی و به اصطلاح از جیب خرچی گرفته تا وعده ی مقام و چوکی در نطفه خاموش کنند کور خوانده اند. معلوم است که از شماها دیگر چیزی ساخته نمی شود.

بهتر است به سکوت مرگبار پناه ببرید و به جنگ روانی فاشیزم دیگر لبیک نگویید. جنایت روز گذشته انتحارگران فرمایشی ارگ علیه این کاروان در منطقه تایمنی ادعای برحق این سرسپردگان است.

عطا صفوی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است