غنی در دهلی: «مهم نیست این جنگ چقدر دوام می کند و چه مقدار خون ریختانده می شود؛ طالبان بخشی از جامعه افغان اند»!

چرا صلح با طالبان مهم است؟
اگر ما با طالبان صلح کنیم آنوقت می توانیم بصورت جدی بالای ضد تروریزم تمرکز کنیم. مهم نیست این جنگ چقدر دوام می کند و چه مقدار خون ریختانده می شود طالبان بخشی از جامعه افغان اند. خارجی ها و اعضای داعش و شبکه های جهانی تروریستی (افغان) ‌نیستند بنابراین ما ضرورت داریم راهی را پیدا کنیم تا این دو یعنی چیزی را که داخلی است از چیزی که منطقوی و جهانی است جدا کنیم!

دلیل عمده ای که کرزی و غنی به خارجی ها اجازه ندادند که طالبان را سرکوب کنند و یا در فهرست سیاه/تروریزم شامل سازند همین بود که طالبان تروریست نه بلکه افغان یا بخشی از جامعه افغان اند و بنا بر دلایلی «ناراضی» شده اند بنابراین سرکوب طالبان را مساوی به «پشتون کشی» دانسته و نه تنها مانع سرکوب آنها شدند بلکه با تمام توان و بصورت مخفی و علنی مانند رهایی زندانیان طالب، ترور فرماندهان ضدطالب، سقوط ولسوالی ها و... طالبان را تقویه نموده و گسترش دادند.

اما بزرگان و سیاسیون ما بصورت ساده لوحانه و در زیر ریش کرزی - غنی شعار می دادند که طالبان تروریست اند، دشمن مردم ما اند و باید سرکوب شوند به همین دلیل هزاران جوان ما در جبهات مختلف خون خود را ریختاندند و حالا با دادن صدها کشته در هر روز می خواهند مانع پیشروی طالبان شوند غافل از اینکه کرزی و غنی بر سادگی و بی عقلی آنها می خندد و طالبان را در پیش چشمانشان باز هم تقویه نموده و گسترش می دهد درحالیکه برنامه «صلح با طالبان» چیزی نیست بجز از «دام تزویر ارگ» برای «تحمیق و گروگانگیری» مردم و جامعه جهانی جهت جلوگیری از سرکوب طالبان و پشتونیزه سازی کشور...

عبدل لعلزاد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است