غیر متمرکز شدن ساختار‌ نظام سياسی افغانستان تاکتیک سیاسی نیست، بلکه دید استراتژیک برای ثبات آینده‌ی کشور است.

نوعیت ساختار نظام سیاسی متمرکز نابرابری و بی‌عدالتی در عرصه های مختلف را ببار آورده که می‌شود آنرا یکی از اساسی‌ترین عوامل داخلی بحران در افغانستان خواند. وقتی سیاست‌‌گذاری های کلان کشور در ارگ، در این جامعه‌ی چند قومی بر مبنای قوم شکل‌ می‌گیرد، مسلماً ساختار سیاسی متمرکز خود فُرصت بیشتر را برای نابرابری و بی‌عدالتی بیشتر خلق می‌کند.

نظام‌ متمرکز، پس از ۱۷سال حضور جامعه بین‌الملل و قربانی مردم افغانستان برای شکل‌گیری نظام مردم‌سالار و پاسخگو، قانون‌مندی، جامعه‌ی شهروند محور و کثرت‌گرا ناکام مانده و دیگر پاسخگوی نیازمندی‌های افغانستان امروز نیست.

اگر سیاست‌‌گذاری در نهادهای قدرت منافع همه را در محور منافع کلان کشور تعریف نکند و ساختار نظام برای حضور اقوام بگونه‌ی برابر باز نشود و همه خود شان را در آیینه‌ی نظام نبینند، ثبات و سلامت نظام در جغرافیای واحد بنام افغانستان با چالش جدی مواجه خواهد شد!

بناً نظام سیاسی باید به یک ساختار غیرمتمرکز تغییر یابد تا ضامن ثبات سیاسی و حفظ جغرافیای واحد بنام افغانستان گردد. امروز افغانستان در همین مسیرِ تغییر گام برداشته و مردم برای تحقق این خواست عادلانه به پیش می‌روند.

امان‌الدین معنوی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است