این تظاهرات نشان داد که بدون حضور رهبران فرصت طلب و پوپولیست، مردم تا چه اندازه با استفاده از بلوغ سیاسی و مدنی، در پیگیری مطالبات مشروع و معقول خود، هوشمندانه و آگاهانه عمل می کنند | ||||
تاریخ انتشار: ۰۹:۳۸ ۱۳۹۷/۸/۲۲ | کد خبر: 155898 | منبع: | پرینت |
اعتراضات روز گذشته نسبت به موارد مشابه در گذشته، تفاوت های عمیق و مهم و چشمگیری داشت که لازم است به عنوان مدلول های مهم یک تحول بزرگ سیاسی و جامعه شناختی مورد توجه قرار بگیرند.
۱. خودانگیخته بودن: تظاهرات اخیر، کاملا خودجوش و خودانگیخته بود. گروهی از جوانان و دانشجویان در غرب کابل، شبانه گرد هم آمدند و به سمت ارگ، به راه افتادند و به مرور در مسیر، افراد دیگری هم به آنها افزوده شدند و به این ترتیب، قطره قطره، دریا شدند و صدای اعتراض و دادخواهی آنها یکبار دیگر، خواب سنگین ارگ نشینان و درجه داران امنیتی را آشفته کرد و آنها را با حقارت، به التماس وادار کرد؛ التماسی که در برابر قدرت ملت، بسیار ستودنی است و می تواند به اصلاح اخلاق دولت داری در افغانستان کمک کرده و دولت را در مسیری که قانون اساسی، تعیین کرده قرار دهد و دموکراسی در حال مرگ افغانستان را بار دیگر فربه و بارور و شکوفا سازد.
۲. غیبت معنادار رهبران قومی و موج سواران پوپولیست: دومین ویژگی مهم این اعتراضات غیبت معنادار رهبران سنتی قومی و آرمان گرایان جویای نام و نان و موج سواران پوپولیست بود. در این جنبش خودجوش اعتراضی، نه خبری از رهبران قومی هزاره بود و نه حتی رهبران پوپولیست جنبش به اصطلاح روشنایی و یا جاه طلب های ... جنبش تبسم حضور داشتند. این امر، حرکت اعتراضی جوانان کابل را به یک جنبش آرام نئوآنارشیستی شبیه می ساخت که اینبار، با نفی و رد هرگونه اقتدار و رهبری و حتی تشکل و نظم و انسجام سازمانی، به صحنه آمدند. هرچند همین ویژگی هم موجب نشد تا پیاده نظام تروریست های درون دولت، با کمربند انتحاری آماده به کارش، از راه نرسد و عده ای را به خاک و خون نکشد!
با این حال، همین ویژگی مهم نشان داد که مردم معترض، هم در برابر دولت و عملکرد آن در مبارزه با تروریست های فاشیست طالبان، اعتراض دارند و هم به عملکرد رهبران سنتی و شهرت طلب های جنبش های پوپولیستی و قومی، و به همین دلیل، اینبار آمدند تا خود بدون رهبری و سازماندهی و سودجویی ها و فرصت طلبی های سوداگران سیاست و قومیت، حرف خود را بی واسطه به گوش ارگ قدرت برسانند.
۳. پرهیز آگاهانه از شعارهای براندازانه: سومین ویژگی مهم این اعتراضات، پرهیز آگاهانه و خردمندانه جوانان از طرح شعارهای تند و براندازانه علیه دولت و زیر سؤال بردن اصل نظام و نوعی کودتای خاموش علیه بنیادهای سیستم سیاسی حاکم بود. دانشجویانی که در متن و محور این حرکت اعتراضی قرار داشتند، تنها یک مطالبه مشروع داشتند و آن، عمل کردن دولت به وظیفه خود در تأمین امنیت مردم حامی نظام و مبارزه با تهدیدهای تروریستی جاری در مناطق مرکزی بود. آنها نه شعار «مرگ بر ارگ» دادند و نه برای بالا رفتن از دیوارهای ارگ، تقلا کردند و نه با نیروهای امنیتی، درگیر شدند. این نشان می دهد که بدون حضور رهبران فرصت طلب و پوپولیست، مردم تا چه اندازه با استفاده از بلوغ سیاسی و مدنی، در پیگیری مطالبات مشروع و معقول خود، هوشمندانه و آگاهانه عمل می کنند.
با توجه به این شاخصه ها و ویژگی ها، انتظار می رود دولت نیز دست کم این بار با مردم صادق باشد و به وعده هایی که برای بازگرداندن امنیت و سرکوب تروریزم در غزنی و ارزگان و... داده است به سرعت عمل کند.
علے موسوے
>>> تمام برنامه هاي غني طالبان و زلمي خليلزاد و ساير متعصبين قوم شان از ترس كاميابي ايتلاف ملي است.
شما باور كامل داشته باشيد كه همه فهميده اند كه ايتلاف ملي برنده اين انتخابات است از همين رو طالبان را ترسانده اند كه اگر ايتلاف قدرت را بگيرد شما را در ظرف چند هفته نابود ميكنند و انها را وظيفه داده تا مناطق ايتلاف را نا امن و يا اشغال كنند .
وظيفه غني زمينه سازي تقلب در كمسيون انتخابات است و وظيفه خليلزاد فريب دادن امريكايي ها تا انتخابات به تعويق انداخته شود .
و يكتعداد ديگر شان مثل احدي ، حكمتيار، كرزي و غيره وظيفه دارند تا ايتلاف را متلاشي كنند و اعضاي ايتلاف را بازي دهند كه گويا امريكا انها را نميخواهد و انها بايد معاون باشند نه رييس جمهور.
بنابرين راه حل براي ايتلاف اين است كه :
١- در جستجوي بك لابي قوي در كاخ سفيد باشند تا دروغ بافي هاي خليلزاد را افشا و پلان هاي شوم شان را خنثي سازد و در ضمن امريكا را بفهماند كه ايتلاف بيشتر به نفع امريكا است تا اينهاي كه با طالب ارتباط دارند.
٢- بالاي غني فشار اورند تا انتخابات به موقع ان برگذار شود.
٣- ايتلاف شان را تقويت نموده مستحكم تر سازند.
٤- در فكر امنيت شخصي خود بوده به دعوت هركس و هرجا به ملاقات نروند.
عاقلان را تفكر در كار است.
بهلول دانا
>>> بنازم این جوانان ایثار گر و فداکار هزاره را، شما هرگز شکست ندارید.
شایان
>>> Kohistani
نوری صاحب! هیچگاهی خواست مردم در نظر گرفته نشده هر آنچه اجرات شده روی مصلحت سیاسیون که آن هم منافع شخصی و حزبی شان در اولویت بوده دیگر که شاهد جریانات همه ما و شما هستیم. مگر حکومت وحدت ملی مثال زنده آن نیست؟ مگر چهار سال وکلای پارلمان ۴ سال غیر قانونی در چوکی شورای ملی تکیه نزدند؟ همه ما که در یکی از پست های دولت باشیم کوشش میکنیم که آب را در آسیاب حکومت بریزیم نه در آسیاب ملت. حالانکه حکومت در خدمت ملت است نه زجر کش منافع حکومتی ها.
والسلام
>>> اگر هدف و وظایف و مسئولیتها بجای اقناع مخالف و مشارکت عمومی و تاًمین منافع ملی، بر عکس بر حذف و نابودی همدیگر و استقرار دیکتاتوری بنا شده باشد، این داستان و سرنوشت تلخ همچنان مانند گذشته های دور و نزدیک ادامه خواهد داشت و همواره کشور در آتش جهل و کینه و دعواهای قومی و مذهبی و نژادی سوخته و خواهد سوخت و منافع بیگانگان را تاًمین خواهد کرد. دموکراسی تنها ضامن و حافظ صلح و آزادی و عدالت و منافع ملی کشورهاست.پیروز باد صلح و آزادی و مردم افغانستان.
>>> زنده و جاوید باد همبستگی، همدلی، قدرت با هم بودن، دیروز این قدرت به همان قدرت که حتی لرزه به اندام قدرت های بی قدرت انداختت خودش قابل تحصین است، اما از این قدرت که خیلی هم بجا و جان به لب رسیدن مظلومان کشور را به نمایش گذاشت ستودنی است، اما دست های مخرب بالا از هم چو گردهمایی ترس و وحشت خواستند به هم بستگی از قدرت به فنا داده خویش استفاده سوی کند و جان یه تعداد دادخواهان رو گرفت و باز به نفرین شده یک تعداد مادران پدران مظلوم رو از آن خود کردند نفرین ابدی به چنین مردان مزدور وطن فروش،و تسلیت برای مردم کابل.
>>> عطايى
قومای عزیز!
تا ارگ رفتید و با وعده اشرف غنی برگشتید. اشرف غنی به وعدههایش عمل نکرد و عملا در جاغوری، مالستان و ارزگان عزم سرکوب طالبان را ندارند و فقط وقتکشی میکنند. در کابل هم بمبگذاری مشخصا به هدف سرکوب، ارعاب و جلوگیری از شکلگیری اعتراض گسترده مردمی بود. حالا هم تهدید مرگ در جاغوری، مالستان و ارزگان وجود دارد و هم تهدید مرگ در کابل اگر اعتراض کنید. فردا با یکسره شدن کار جاغوری، مالستان و ارزگان، نوبت به بهسود، دایزنگی، دایکندی، کابل و مزار و هرات میرسد. بعد از هزاره نوبت به تاجیک و اوزبیگ میرسد.
خلاصه این که منتظر نوبت خود میمانید یا که مطالعهشده، آمادگیگرفته، باقبولهزینه انفجار و انتحار و با عزم و اراده باز هم به خیابان میآیید و گریبان ارگ را میگیرید؟
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است