سراسیمگی تحصیلکردگان هزاره -فعال در فیس بوک- از نقش خلیلزاد و پیامد صلح با طالبان بی دلیل است.
یک: خلیلزاد نماینده ی تام الاختیار یک پادشاه نیست که هرچه دل او خواست انجام دهد. یک دیپلمات آمریکایی صلاحیت های بسیار محدود دارد.
دو: صلح با طالبان مساله ی منطقه ای است که رضایت حد اقل پاکستان و هند شرط اساسی است. هند با سلطه ی طالبان بر سیاست در افغانستان موافقت نخواهد کرد.
روابط آمریکا و هند چنان مستحکم و استراتژیک است که واشنگتن بر خلاف دهلی عمل نخواهد کرد.
همچنین، واشنگتن نظر متحدان اروپایی خود را نیز درنظر خواهد گرفت.

قربانی کردن ارزش های دموکراتیک پیامد سنگین برای سیاست داخلی در آمریکا دارد. تیم ترامپ این را می داند و زمینه ی برای رقیبان دموکرات فراهم نخواهند کرد. به نظر من نگرانی و ابراز شک و تردید بی دلیل است. مردم هزاره در فصل صلح بازنده نخواهند بود.

هزاره های سیاسی ابزار چندان ندارند تا با آن بر روند جریان صلح اثر گذارند اما جامعه ی مدنی و خارج نشینان این مردم می توانند موثر باشند. هزاره ها باید با وکلای پارلمان های اروپایی، کانادا، هند و آمریکا تماس گیرند. بر حقوق زنان و حقوق اقلیت ها تاکید کنند. بر حفظ اصل دوم قانون اساسی -حقوق شهروندی- تاکید نمایند. اگر برای این مقصد در پایتخت های جهان تظاهرات نیز برگزار کنند مفید خواهد بود.

جعفر رسولی

>>>   زمینه یی برای رقیبان دموکرات؟
همین طالبان در زمان حکومت بیل کلینتن با همکاری پاکستان برضد موافقت دولت ربانی با روسیه در زمینه تأمین امنیت در آسیای میانه و آشتی دادن تاجک ها در تاجکستان و ختم جنگ تاجکستان و تسلیم شدن گلبدین به دولت ربانی و قبولی صدارت ذوولت ربانی،صورت نگرفت؟

>>>   در زمان حكومت رباني هم گلبدين را خليلزاد تسليم كرده بود

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است