حضور هزاره‌ها در سطوح رهبری ادارات دولتی تقریباً صفر، در رهبری نهادهای امنیتی صفر و در سطوح پایین و بست‌های پنجم و ششم ادارات دولتی، حضور هزاره‌ها حدود دو درصد است.

با اینکه بیش از نیم جمعیت ولایت غزنی را هزاره‌ها تشکیل می‌دهند، اما در کل حکومت محلی این ولایت، یک ریاست هم به هزاره‌ها داده نشده است، یعنی در سطح رهبری محلی این ولایت، حضور هزاره‌ها کمتر از دو درصد است.

حدود یک سوم جمعیت کابل را هزاره‌ها تشکیل می‌دهند، اما حضور هزاره‌ها در ادارات و وزارت‌خانه‌های کشور که در کابل قرار دارند، کمتر از دو درصد است.

در بازسازی و تخصیص بودجه انکشافی، به ولایات و مناطق مرکزی هیچ توجهی صورت نگرفته و نمی‌گیرد، از ۱۳۰ میلیارد دالر کمک‌های جامعه جهانی، شاید ۱۰۰ میلیون دالر هم در مناطق هزاره‌نشین، هزینه نشده است.

تنها موردی که هزاره‌ها تا حدودی به حق شهروندی خود دست یافته و براساس لیاقت شان گزینش شده‌اند، شرکت در کانکور است، هر چند در این زمینه نیز مورد تبعیض قرار گرفته و از راه‌یابی آن‌ها به رشته‌های مهم ممانعت شده است، به‌ویژه در بخش بورسیه تبعیض شدیدی را تجربه کرده‌اند.

اکنون می‌خواهند با طرح فاشیستی پلان سهمیه‌بندی کانکور، هزاره‌ها را در این زمینه نیز زمین‌گیر و از حضور آنان در مراکز آکادمیک کشور جلوگیری کنند، اگر قرار است، کانکور سهمیه‌بندی شود، باید تمام ادارات کشور و سفارتخانه‌های افغانستان در خارج کشور نیز سهمیه‌بندی شود.

محمد نسيم جعفری

>>>   ميكويند كه ترا كسى در قريه نمى ماند مگر اسپ خود رارا در خانه ملك بسته موكنه بىرار زياد شوده

>>>   هزاره ها شکر بکشند ورنه در دورانه های سابق جز جوالیگری دیگر کاری نداشتن ویک مثال است که اگر ناکس کس شود خود را کم میکند مانند شما هزاره ها باید به وظیفه سابق تان سوق شوید

>>>   میخواهند که کوچی ها را بدون کانکور به نهاد های تحصیلی جذب کنند

>>>   اغایی جعفری از این معلوم می‌شود که همان ضربالثل از اب درست برامد مه گفته است هزاره را روی دادی بوی دامادی میاید از نیم زیاتر حکومت را هزاره گرفته است شما می‌گوید سهمیه هزاره صفر است تمام امورات را مانده حتا در .... از همه سبقت کرده چی ماند به کار دولتی این سخنان کودکانه شما خنداور است

>>>   هزاره بیش از 20 فیصد جمعیت این کشور را تشکیل می دهد و به شدت علیه آنها تبعیض از طرف سایر اقوام صورت می گیرد.

>>>   دوستان گرامی ب.. من انتقادات دوستان را نسبی مرور کردم . زیاد تر این منتقدین از برادران هزاره و تاجیک های خراسانی بوده است . همه میدانیم که ولایات دور دست کشور چون ولایات جنوبی و یا حتی بعضی ولایات مناطق مرکزی از امکانات خوب و مناسب تحصیلی محروم است و این محرومیت سابقه ای نسبتا یک قرن حکام گذشته و تحمیل جنگ بر کشور است. ساختن پوهنتون ها و جابجا سازی کادر ها اعمار لیلیه ها از حوصله ای مالی دولتی که تمام مصارف مالی انرا خارجیان میپردازند و هم این دولت غرق در فساد است خارج میباشد . لذا این طرح برای مدت زمان موقت میتواند یک تعداد جوانان ولایات دور دست را به ساحه ای تحصیلات عالی بکشاند. در زمان ظاهر و داود نیز محصلین از ولایات شرقی و جنوبی به مرکز با سپری نمودن کانکور از طریق ولایات شان به مرکز میامدند و اینها شانه به شانه با محصلین که از مرکز بودند درس میخواندند و حتی بهتر از محصلین مرکز نمرات بدست میاوردند. این وظیفه ای همه ای ما است تا به هر شکل شده این افراد را کمک کنیم و ما نباید اینقدر خودخواه و حریص باشیم که نتوانیم هموطن خود را کمک کنیم. این وظیفه ای ما است تا مشعل علم و فرهنگ را به هر شکلی شده است به مناطق دور دست ببریم . برادران هزاره ای ما از همین اکنون که یک فیصدی نا چیز نفوس کشور را تشکیل میدهند با این تصمیم احساس حرص و تنگ نظری شان تحریک شده است که جای تاسف است.
بامیانی

>>>   جه عیبی دارد که کوچی ها هم به مراکز عالی تحصیلی راه پیدا کنند و مدنی شوند مشکل مجموع کشور حل میشود. همان حقی که یک تاجیک و هزاره و پشتون دارای امکانات بهتر در افغانستان دارد کوچی نیز دارد . تعصب در برابر انها بذات خود نوعی از فاشیزم میباشد . امروز مردمان روما در هنگری که کوچی های هنگری میباشند شب و روز مورد حملات و ازار فاشیست های سفید پوست هنگری قرار دارند . لذا کوچی وطن ما باید به نظر احترام دیده شوند.

>>>   طرح مشترک وزارت خانه های تحصیلات عالی و معارف بهترین طرح و یکی از راه های بسیار منطقی و موقتی حل مشکل جوانان ولایات دور دست غرض راه یابی به پو هنتون و مراکز تحصیلی عالی در مرکز میباشد.
کابلی

>>>   در سالهای حاکمیت جمهوری دموکراتیک افغانستان تعداد زیاد جوانان افغانستان از مرکز و ولایات غرض تحصیلات شش ساله سه ساله و یک ساله در رشته های مختلف غرض تحصیل به اتحاد شوروی و سایر کشور های سوسیالیستی روانه گردیدند. این بورسها به مصرف کشور میزبان بود . سطح و سویه ای جوانان افغان به یقین که از سطح و سویه ای محصلین انجا پاینتر بود و بعد از یک سال دوره ای مقدماتی محصل خارجی و محصل کشور میزبان در عقب یک میز در صنف مینشستند واستاد به سطح محصلین کشور خود شان لکچر میداد . در چنین اتموسفیر درس خواندن چلنج بود اما اکثریت مطلق افغانها با نمرات عالی و دیپلوم سرخ به کشور باز گشتند. در جریان تحصیل معلمین و موظفین اداری فاکولته و مسوولین در لیلیه ها همه چنین برخورد با محصلین داشتند که هر محصل خود را در اغوش فامیل خود فکر میکرد .و صرف محصلین خارجی از افغانستان نه بلکه از کشور های افریقایی فلسطین عراق سوریه اردن بود و استادان و محصلین کشور میزبان صمیمیت خاص در برابر محصلین خارجی داشتند و علت ان این بود که انها میدانستند که این محصلین خارجی از کشور های جنگ زده امپده اند و باید دوبار به حیث کادر های خوب به وطن شان بر گردند. دوستان هزاره این قدر عصبانی نباشید و به جای عصبانیت انعده محصلین که به حساب سهمیه میایند هموطن تان اند و با انها همکار بوده .و در با سواد سازی و بهتر شدن این کشور همه شانه به شانه کار کنیم.
امیدوارم اقای جعفری کمی از این نبشته اموخته باشید.
خیرخواه

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است