برخورد با آقای رزاق وحیدی، سیاسی بود. به نظر می‌رسد او قربانی شایستگی و اخلاقی بودن و در نتیجه نداشتن ظرفیت لازم برای ورود به تعاملات فسادآمیز در جرگه بالادستان در نهاد قدرت شد. هم‌چنین او بی‌پشتوانه‌ترین و کم‌هزینه‌ترین گزینه برای قربانی کردن و از این رهگذر، نشان دادن قاطعیت حکومت در مبارزه با فساد اداری برای مردم و حامیان خارجی بود.

من از برائت او هم خوشنود شدم به این دلیل که می‌تواند باآرامش به زندگی و برنامه‌های خود بپردازد، هم متاسف شدم به این دلیل که باورمند به مجرم نبودن و مظلومیت او بودم. برائت انسانی آشکارا بری از خطا و برخورد سیاسی و تبعیض‌آمیز با او، بازی با قانون، احساسات جمعی و بی‌اعتبار کردن دستگاه دادستانی و قضایی است. دادگاهی کردن او نمایش کمیک-تراژیک قضایی بود.
این دادگاه هرچند که برای آقای وحیدی گران، آزاردهنده و دارای هزینه فرصت بود، اما دارای پیامدهای جانبی و نیکوی دیگر هم بود:

یکم؛ نامستقل بودن دستگاه عدلی و قضایی و برخورد نابرابر آن با متهمان و پرونده‌های قضایی را آشکارتر کرد و سبب بی‌اعتباری هرچه بیشتر آن شد. روشن است که هدف کنار گذاشتن وحیدی از مسند درآمدزا و مهم و تحقیر حامی او بود. اکنون که وضعیت سیاسی، امنیتی و اجتماعی و آرایش نیروهای سیاسی دگرگون شده است و برخوردکنندگان با او نیز در این مدت به هدف‌شان رسیده‌اند و حکومت نیازمند تغییر فضاست، در نمایشی مضحک به او برائت دادند.

دوم؛ ایرادهای متنی، ساختاری، محتوایی و ماهوی دادخواست و خوانش اشتباه و نارسای نماینده دادستان و گفتار و ادبیات به لحاظ حرفه‌ای سست و ضعیف او (حتی تلفظ اشتباه واژگان)، کاستی‌های دادستانی و مسئولان و کارمندان آن را بر آفتاب کرد. دانش پایین حقوقی و ناتوانی در تنظیم استاندارد یک دادخواست، تاسف‌بار و خوارکننده بود.

سوم؛ این دادگاه فرصتی شد که یک وکیل مدافع جوان معرفی شود و ظرفیت‌های نسل دانش‌آموخته حقوقی جدید را به رخ جامعه و دستگاه عریض و طویل عدلی و قضایی بکشد. نیز سبب ارتقای خودباوری جوان‌ترهای این حوزه شود.
امیدوارم او نیز با بهره‌گیری مناسب از چنین فرصت‌هایی، کاستی‌های حداقلی‌اش را برطرف کند و هرروز بهتر شود.

چهارم؛ این دادگاه مردم را به رویه‌های حقوقی و الگوی برخورد قضایی آگاه‌تر و حساس‌تر کرد و انتظار آن‌ها را از دستگاه عدلی و قضای بالاتر برد. دست‌کم اکنون مردم بیشتر از پیش خواستار محاکمه متهمان بزرگتر و رده‌اول نظام سیاسی‌ در سال‌های پس از بن‌اند. باید به اتهام‌های دزدان، فسادگران و بزهکاران اصلی و قدرت‌مند که کل نظام سیاسی و اجتماعی را متاثر کرده‌اند و فرصت‌های بی‌بازگشت و تاریخی مردم افغانستان برای رشد و توسعه و کمک‌های دگرگون‌کننده جامعه جهانی به کشور را بر باد دادند، رسیدگی شود تا مردم به برخورد مناسب، بی‌طرفانه و عدالت‌گستر نظام عدلی و قضایی باورمند شوند.

شکور نظری

>>>   افغانستان در یک حالت سر در گمی قرار دارد.نزدیک انتخابات ریاست جمهوری است.معلوم نیست نتیجه مذاکرات صلح چه میشود.معلوم نیست در انتخابات کی شرکت میکند و کی پیروز میشود.آیا دولت موقت تشکیل میشود و یا انتخابات میشود.خروج نیم قوای امریکایی نیز از طرف دیگر بعضی ها را وارخطا و بعضی ها را خوش ساخته است.
در چنین حالتی،مسؤلین قوه قضایی و سارنوالی و مقام های امنیتی،پیسه گک خویش را از متهم گرفتند و به او برائت دادند.
باقیمانده مفسدین نیز میتوانند از موقع استفاده کنند.
شما چه فکر میکنید که یک نفر در افغانستان وزیر باشد و از چوکی وزارت سؤ استفاده نکند؟
مگرم این چوکی را مفت ودرایگان و بدون مصرف بدست آورده است؟
استغفرالله،استغفرالله.
همین حالا حضرت ....زنده شود،ازین گدودی استفاده خواهد کرد.

>>>   قضات این مجکمه که یکی ان مربوط به ملیت هزاره بنام برات علی و تن دگر ان هریک سنگری و یک تن دگر که در محافظه کاری شهرت دارند .از نهایت احتیاط کار گرفتند تا نشود که فردا ها کدام ضرری از جانب اغای محقق و یا خلیلی برایشان برسد .اینها میتوانستند از همان روز اول احاله دوسیه برای شان حکم برات را صادر کنند ولی چار طرف و جوانب قضیه را خوب پس پس و چس چس کرده حتی بگوش ریس جمهور هم رساندند .یکی ازین ها گفته بود که ولله بالای ریس جمهور اعتبار نیست و ممکن بعد از یک سال که تقاعد میشیم اگر این وزیر را محاکمه کنیم مجبور از کابل کوچ کنیم .
پس تا این حد محافظه کاری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است