سیاست (بازی) منافع‌است. به‌عبارت ساده‌تر، سیاست یعنی “بده‌ گُلم، بگیر گُلم”

ما عاشق چشم و ابروان داکتر عبدالله نبودیم که باربار و با پذیرش ده‌ها قربانی، اورا حمایت کردیم. ما به‌دنبال گُل‌ (منافع‌کلان) مردم خود بودیم، ولی نمی‌دانستیم که با عبدالله نمی‌توان حتا (گُل‌کوچکی) را هم دسته‌کرد.

براستی چه کسانی داعیه‌دارتر از ما هستند!؟

فراموش‌تان نشود که در درازای این چند سال پسین، تنها کسی‌که به‌سان یک (کوه) بزرگ و قابل اعتماد در برابر بی‌عدالتی‌ها ایستاد‌ و برای احقاق حقوق مردمش مبارزه کرد، استاد عطا محمد نور بود/هست.

درد (نمک‌ناشناسی) را اما نمی‌توان درمان کرد. آنانی‌که از دیروز بدین‌سو، فحش می‌نویسند و ناسزا می‌گویند، نمک‌ناشناسانی‌اند که از برکت مبارزات “نور” صاحب روشنایی شده‌اند، ولی چون چشمانشان را پرده‌ (حقارت) پوشانیده‌ و به‌جای مغز‌، گچ (به‌کله)‌ دارند، نمی‌دانند که چه به‌خورد مردم می‌دهند.

سیاست (بازی) منافع‌ست (بده‌ گُلم، بگیر گُلم) اما آنانی‌که معنای تعاملات و بازی‌های کلان سیاسی‌ را نمی‌فهمند، سر از قضایا در نمی‌آورند و منطق هم نمی‌پذیرند، پس حق شان‌است تا یک‌بار دیگر، ترس زاده‌ی چون عبدالله با سرنوشت (از همین‌حال ‌معلوم ‌شان) بازی باخت کند.

مرتضی_جلالی

>>>   دور اول غني و أتمر بالا مي أيند
دور دوم أتمر به غني واگذار ميشود و خودش در تيّم غني جل خوش ميكند و اين ديگران بيرون ميمانند
چه خواهند داد و چه خواهند گرفت بعدن معلوم ميشود

>>>   اگر انتخابات بر گزار شود که شک دارم ! و همین چهره های که ثبت نام نموده الی برگزاری انتخابات بسیار شان در نیمه راه به نفع کسانیکه پر قوت هستند می گزرند. اما این گذشت ها اکثراٌ به نفع اتمر صورت خواهد گرفت زیرا مردم از غنی خسته شده اند و تعدود کاندید ها هم دلیلش نا رضایتی همین چهره ها و اکثریت مطلق مردم از غنی است. غنی با کسانی نیامده اند که بانگ رای داشته باشند امرالله صالح و دانش افراد قابل قدر کشور اند اما در شرایط کنونی ایشان رای ندارند. غنی با دامن زدن به مسایل قومی جامعه افغانستان را به پارچه های زیادی منقسیم کرده و خود را در انزوا قرار داده است. به گفته نویسنده مطلب فوق الذکر درست است که سیاست بازی منافع است اما در هر صورت سیاست باید مبتنی بر اخلاق انسانی و نه بر فریب و تقلب باشد. سیاست درست جامعه را از منجلاب می کشاند اما سیاست مبتنی بر ریا و تزویر جامعه را به بیراهه مب برد.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است