هر باری که میان تیم عبدالله و غنی کمشکمش قدرت صورت می گیرد، غنی پای قانون اساسی را پیش می کشد، ولی گروه عبدالله پای توافقنامه سیاسی را. اما تقریبا ۵ سال ازین توافقنامه میان عبدالله و غنی میگذرد، کسی نمی داند که مواد محرم و سری این توافقنامه چی است.

واقعیت این است که این توافقنامه یک سند بردگی، تحقیر و سرکوب تیم عبدالله است. مطابق به مفاد توافقنامه مذکور اکثریت اعضای تیم عبدالله در حکومت یا تحقیر شدند و یا اخراج شدند. حتا بسیاری مردمی که ازین تیم حمایت کردند، تحقیر و سرکوب شدند. این اولین باری نیست که محقق بدون دلایل موجه با تحقیر برکنار میشود، اکثریت وزرای منسوب به تیم عبدالله مثل وزیر آب و برق با تحقیر برکنار شد و یا وزیر مخابرات به دادگاه معرفی شد. این در حالی است که وزرای منسوب به تیم غنی با مدال لیاقت و احترام برخورد میشوند.

پرسش اساسی اینست که مقصر کی است غنی و یا عبدالله؟
تجارب حکومت وحدت ملی نشان داد که میان غنی و عبدالله یک توافقنامه سری وجود دارد، که دست غنی را فراتر از قانون باز می گذارد.
در نتیجه آن غنی به دیکتاتور تبدیل شده است. در حالاتیکه عبدالله در برابر خود سری های غنی مقاومت کرد، غنی هیچ کاری نتوانسته بکند. بگونه مثال غنی بدون توافق عبدالله نمی توانست استاد عطا را از سمتش برکنار کند. عبدالله اولین کسی بود که مژده برکناری استاد عطا را از مقام ولایت بلخ به رسانه ها داد.
شاید هم با توافق عبدالله استاد محقق برکنار شده باشد. زیرا محقق به تیم اتمر پیوست نه به عبدالله.
استاد محقق برکنار میشود ولی عبدالله در میخانه های سویس است و یا مصروف سکی بازی و خوشگذرانی در اروپا.

باید گفت هر کی هم تیم با عبدالله شود سرنوشت تحقیر و سرکوب در انتظارش است. در حال حاضر جنرال دوستم، استاد خلیلی و جمعیت اسلامی به رهبری صلاح الدین ربانی
در دام عبدالله افتیده اند.
حمایت از عبدالله بمعنای پذیرش تحقیر، سر افگندگی و حماقت است.
هرکی آگاهانه و یا ناآگاهانه از عبدالله حمایت کند در انتخابات پیش رو شکست، سر افگندگی و بد بختی در انتظارش است.
عبدالله یک غده سرطانی خطرناک در بدن مردم مظلوم و محروم غیر پشتون است. او را باید ریشه کن کرد!

هارون امیرزاده

>>>   دقیقا همین گونه است عبدالله از یکطرف از تمامی مشکلات افغانستان آگاه است و میداند که آغای غنی نه پشتوانه سیاسی قوی داشت و نه هم پشتوانه قومی ولی عبدالله نمیتوانست از حق خود دفاع کند. غنی تمامی پستهای سرنوشت ساز و کلیدی را به ننگرهاری و لغمانی ها که یک سر شان در پاکستان و پاهای شان در کاناداد امریکا و اانگلستان و با کی جی بی نیز روابط دارند سپرد انها سوء استفاده بزرگ را از ضعف عبدالله نمودند در حالیکه عبدالله میتوانست حتی غنی را مدیریت و زیر حمایت خود داشته باشد.ولی انقدر مدیریت ضعیف از خود نشان داد که دزدان ننگرهار و لغمان تمام کشور را به طعمه حریق بردند و 45 هزار نیز به قتل رسیدند.
گزار

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است