افغانستان دو دسته شده، آنهایی که از مواجب و مرحمت آقای غنی سیراب و مستفید شدند و حالا از ترس کناره گیری و انزوا مجبورند از او حمایت کنند و گروهی که با سر کار آمدن حکومت توافقی به حاشیه رانده شدند و تمام امتیازات گذشته را از دست دادند که اکنون به دنبال پایان دیکتاتوری آقای غنی بر اقوام دیگر اند.

بحث طالبان برای ما حرف و هویت ناشناخته ای نیست که به اندازه ی زنان حکومتی و خود رییس جمهور برآشفته باشیم، طالب و طالبان اشخاص نه بلکه ایدیولوژی سیاسی، مذهبی اند که دهه هاست در میان خانواده، خویشاوندان، همسایگی محل زیستمان، اردوی ملی، حکومت، تجارت، سیاست و اقتصاد افغانستان همگام و همنفس با ما به پیش رفته اند.
افرادی بنیادگرا و به شدت زن ستیز که همه روزه با پوششی غربی شاهد ابراز نظر و ابراز وجودشان در اطرافمان بوده ایم.

مساله سیاست افغانستان وابسته به منافع آمریکا و امتیازگیری جناح های مختلف سیاسی است، برای همین همه روزه شاهد تغییر مسیر و روانپریشی در بیانات متناقض و جبهه گیری های پارادوکسی سیاست بازانمان هستیم.

موضوع حقوق زنان و بشر نه تنها در افغانستان که در تمام جهان بر پایه ی شروط، مقاومت و مبارزات مردم کشورها بالا و پایین می رود.
جای نگرانی نیست، بعد از پایان دوره ی حکومت وحدت ملی همین طالبان درون ما و غارهای دور دست همه مجبورند برای حفظ منافع شان، خواست ابر قدرت ها را برای خاک پاشیدن به چشم مردم جهان و تظاهر و توجیه حضور نظامی قدرتمندان در کشورهایی چون افغانستان، عراق، سوریه و... درنظر داشته باشند و خطوط سرخ و پررنگ منافع جهانی دیکتاتوری را عبور نکنند.

زنان افغانستان هر یک خود قادرند از خود نمایندگی کنند و نیازی به زبان چرب منفعت طلبان درون سیستم و همیشه در صحنه ی حمایت از قدرت علیه مردم ندارند.
ما خود می توانیم در برابر طالبانیزم، بنیادگرایی و نقض همیشگی حقوق بشر زن چون گذشته صدا شویم و بدون هیچ چشمداشتی قربانی دهیم تا حق مان را به زور بگیریم.

سیاست های کثیف و ناکامی های حکومت وحدت ملی هیچگاه نمی تواند در خدمت یا در برابر حقوق زنان، بدون آگاهی و جان فشانی های فعالان راستین این حوزه باشد.
اگر به بهانه ی ترس از حضور طالبان در این دولت و بازگشت جامعه به گذشته، در خدمت ارگ نشینان / ناقضان حقوق بشر، دموکراسی و قانون سنگ به سینه می کوبید، باید بدانید که ما منافع شخصی و سیاسی شما را درک کرده ایم اما خود متعهدیم که افغانستان هرگز به گذشته باز نخواهد گشت، پس نیازی به رهبری و نمایندگی شما نداریم!

دیر یا زود دولتی که به سمت مردم شلیک کرد، اقوام را دچار فاشیسم سیاسی کرد، با زندگی سرباز معامله کرد و حقوق زنان را در راهروهای محکمه ها سرگردان و بعد خفه کرد باید جایی به پایان رسد و حضور طالبان نمی تواند ما را مجبور به انتخاب از روی جبر کند.

بهار سهیلی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است