از هر پنج زن نظامی در صفوف قوای امنیتی افغانستان، چهار تن آنان ازسوی همکاران و آمرین شان در محیط کار و وظیفه، مورد آزار و اذیت جنسی (لفظی، روانی و فیزیکی) قرار گرفته‎اند.

اسپوتنیک به نقل از ،paykreports.com طی یک نظرپرسی تازه‎ که به‎طور کتبی و مصاحبه‎ی رودررو از 115 زن نظامی در کابل، بدخشان، هرات و قندوز پیرامون چگونگی وضعیت و مصوونیت‌شان در صفوف اردو و پولیس کشور در سه ماه گذشته انجام شده‎است، نیم از این زنان گفته‎اند که بارها بگونه‎ی مستقیم ازسوی همکاران و آمرین شان مورد آزار و اذیت جنسی (فیزیکی) قرار گرفته‎اند؛ اما به‎دلیل ترس ازدست دادن وظیفه، شکایت نکرده‌اند.

مسولین وزارت امورداخله نیز از هشت شکایت زنان پولیس مبنی بر آزار و اذیت‌شان ازسوی مردان پولیس درجریان سال روان خورشیدی سخن گفته‎اند. هرچند به ‎گفته‎ی مسوولین، شکایات‎ رسیده چندان مهم نبوده و یا واپس گرفته شده؛ اما در مقایسه با سال گذشته چندین برابر کاهش را در ثبت شکایات‎ زنان پولیس نشان می‎دهد.
ویس احمد برمک، وزیر پیشین امورداخله، در حالی‌که از برکناری ده‌ها تن از مقام‌های این وزارت به اتهام آزار و اذیت جنسی زنان پولیس و معرفی آنان به نهادهای عدلی و قضایی سخن می زند؛ اما جمشید رسولی سخنگوی دادستانی عمومی، می‎گوید:
«تا کنون هیچ شکایت و یا پرونده‌ی مربوط به آزار و اذیت زنان در صفوف نیروهای امنیتی کشور، به‌این نهاد مواصلت نکرده‎است».

برخی‎از فعالین حقوق زن نیز، با ابراز نگرانی از نبود حاکمیت قانون و فرهنگ هم‌زیستی سالم میان مردان و زنان در محیط کار و اجتماع، کاهش درج شکایت و آمار روزافزون خشونت را، بیان‎گر وضعیت نابه‎سامان زنان در صفوف نیروهای امنیتی کشور می‎دانند.

محیط مردسالار، مجبوریت اقتصادی، نبود حمایت از زنان قربانی و برعکس آن از عاملان خشونت در برابر زنان؛ از مهم‌ترین عواملی‌اند که به گفته‌ی نیمی از زنان پاسخ دهنده‌ی این نظرپرسی، روزتاروز رنگ و بوی عادی شدن آزار و اذیت زنان را در فرهنگ روزمره‌ی محیط و اجتماع شکل داده‌است.

وژمه فروغ، رییس نهاد مطالعاتی زنان برای صلح که پیش ‌از این به‌حیث معاون دفتر وزیر امورداخله و رئیس جندر و حقوق بشر وزارت دفاع نیز وظیفه انجام داده‌است، به خبرنگار پیک گفت که در جریان کارش در وزارت دفاع با دشواری‌های زیادی روبرو شده‌است: «نمی‌توانستیم عاملان قضایا را به جزای اعمال شان برسانیم، آن‌ها از طرف کسانی دیگر که حتی رهبری وزارت دفاع جرأت مقابله با آن‌ها را نداشت، حمایت می‌شدند».

بیش‌تر از نیمی زنان پولیس و ارتش که در نظرپرسی پیک سهم گرفته‌اند، نیز مدعی‌اند که اگر از آزار و اذیت آمران و همکاران (مرد) خود شکایت کنند، هم بدنام و رسوا و هم از وظیفه برکنار می‌شوند.
بیش‌تراز ۴۰ درصد زنانی که در نظرپرسی سهم گرفته‌اند، گفته‌اند که یگانه نان‌آوران خانواده‌های شان هستند.
یکی ازاین زنان که از منسوبان ارتش و قربانی آزار و اذیت جنسی است، گفت که اگر شکایت کند منفک‌ می‌شود، چطورکند اولادهایش گرسنه می‌مانند».

کد (9)

>>>   لعنت برین طایفه مفسد فحاش رزیل که با شرف وعزت ناموس مردم بازی می کنند.
عادله

>>>   زمانیکه بعضی افسران طبقه اناث خود میادرت به روشهای شرم اور میز نند مانند دوهم بریدمن نرگس سفری بنت رجب علی باشنده اصلی کارته سخی ناحیه سوم کابل ملیت قزلباش
دوهم بریدمن ماری بنت غلام سخی باشنده اصلی خوست فرنگ ولایت بغلان باشنده کابل ناحیه چهارم شهر کابل که مایه ننگ میباشد

>>>   این است دمو کراسی؟

>>>   جان آزار دختران فوتبال خلاص نشده آزار دختران نظامی شروع شد توبه توبه خدا پناه بدهد از این مردان خطر ناک.
فرار کنید

>>>   باید در تمام واحد های نظامی افغانستان از تولی گرفته تا کندک و لوا و فرقه و قول اردو و دیگر ارگان های وزارت داخله و امنیت،یک اداره یی بنام اداره مبارزه علیه آزار و اذیت جنسی زنان ایجاد شود،تا منسوبین اناث قوای مسلح بتوانند شکایات خویش را درج کنند.
این وظیفه دولت است که باید با انفاذ قوانینی درین زمینه،جهت ایجاد چنین اداره یی در ارگان های امنیتی اقدام نماید.

>>>   شایددلیل کاهش شکایات زنان درنیروهای مسلح اقدامات پیشګیرانه رهبری وزارتهای نظامی باشد نه بمنظور کاهش واقعی آزارواذیت زنان بلکه بمنظورکاهش انتقادها بالای آنها دربرابر آزار واذیت زنان

>>>   ما افغان ها را خدا زده است، تقليد بيگانه ها ك..... پاره گي ميداشته باشد، آيا ضرورت به همين سيستم مختلط نظامي و امنيتي چي است ، ما تنها به يك تعداد محدود خواهران جهت تلاشي خانمان و يا محابس زنانه و غيره ضرورت داريم و بس ، چرا خواهران ما در اردو سلاح برشانه گيرند؟ در امريكا ديموكرات كه قيودات جنسي وجود ندارد و هر كس به رفيق بستر و يا رفيق پسر و رفيق دختر و يا ...... دسترسي دارند، بازهم يك فيصدي بالا از إناث قواي حربي ، بحري و بري و هوائي و پوليس و غيره مورد تجاوز و آزار و اذيت جنسي قرار ميگيرند و تنها عده كمي حاضر به شكايت و دعوا ميشوند، اكثر شان بخاطر حفظ نام و فاميل خود اين شوكه تجاوز را تا ابد نزد خود نگهداشته، و حتي بعضي هايشان بعد از تجاوز دچار تكاليف رواني شده و خود كشي ميكنند. بد بختانه در ملك ما محروميت هاي زياد بار ها با عث تجاوز جنسي بالاي حيوانات شده و ميشود، و بد بختانه قوانين شرعيت تطبيق نشده و نميشود، در غير آن اگر تنها يك متجاوز در هر ولايت بجزاي شرعي ميرسيد ديگر أصلاً. كسي جرأت تجاوز بالاي ناموس ، فرزند و گاو و خَر كسي نميداشت.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است