براساس گزارش روزنامه گاردین جمعیت از مرغان در یک" اتحاد" همگانی برروباه یی که به قصد کشتن آنها وارد فارم مرغداری «بریتنی»در شمال شرق فرانسه گردیده بود،مورد تهاجم قرار گرفت ودریک نبرد دشوار، نفس‌گیر ونابرابر،مرغان توانستند تا با ضربات هماهنگ منقارشان ،روباه را از پادر آورند.
براساس گزارش این روزنامه, جسد روباه در داخل فارم باقی ماند واین حادثه بوسیله آمر فارم مذکور مورد تایید قرار گرفت.
در این رخداد میتوان به قدرت معجزه آسای" اتحاد"به حیرت رفت که چگونه در یک پیکار ناباورانه وبا سلاح اتحاد،لاجرم چند دانه مرغ مقدرات شانرا دگرگون ساخته ونه تنها درین نبرد به دفاع خود پرداخته بل دشمن مکار را به زانو می‌کشانند.

این رخداد بزرگترین الگوی مبارزه را وارد فصل تاریخ وزندگی مینماید.باید به قدرت وقابلیت نامریی اجتماعی که با قدرت اتحادخود،گاهی طوفان برپامیدارد پی برد.
فعلا در افغانستان ودر جریان کارزار گفتمان سری میان نماینده آمریکا زلمی خلیلزاد و نمایندگان پاکستان در وجود طالبان در مذاکرات قطر،همه چراغ های سبز بیرونی وپرتو افگن های امید بخش از آنسوی اقیانوس ها که در ذهنیت ساده باوران جاه یافته بود،خاموش اند.

باتوجه به سناریوی گفتمان میان طالبان و خلیلزاد در غیاب دولت و مردم افغانستان وباتوجه به تبارز دیدگاه سفیر آمریکا در کابل در پیرامون رخداد های ناهنجار مزارشریف وهوشدار غیر مستقیم به دولت و واکنش تند وزارت خارجه آمریکا در خصوص احضار حمدالله محب مشاور شورای امنیت ملی افغانستان در خصوص انتقادات اش از میکانیزم گفتمان صلح میان خلیلزاد وطالبان،میتوان استنتاج نمود که آمریکا درگرو منافع ژئوپولیتیک خویش در تبانی عریان باپاکستان افغانستان را به بازی گرفته وسعی دارد تا هرچه زودتر پایه های اقتدار سیاسی در افغانستان را واژگون نموده و جاده را برای طالبان واحراز قدرت سیاسی هموار نماید.

آیا زمان آن فرانرسیده است،تا دریک اجماع ملی وبا الگو برداری از نبرد مرغ ها وروباه ،قدرت وعظمت تاریخی ملت ۳۰ میلیونی را دربرابر لشکر اجیر ۶۰ هزار نفری پاکستان بنام طالب به نمایش گذاشت وسرنوشت افغانستان را بدستان ملت افغانستان رقم زد و مردم وکشور را از شرارت یک هیولای ویرانگرنجات داد؟
در افغانستان بزرگترین ظرفیت های مقاومت،ایستادگی ودفاع وجود دارد، دردمندانه سایهٔ ترس و فقدان مدیریت سالم ملی برای بسیج این نیرو ها ،نومیدی بزرگی را پدید آورده است.
بویژه زمانی که تبانی آمریکا با طالبان سایهٔ نگرانی را در پهنه سیاره ما هموار ساخته وبویژه اینکه رییس جمهور چک صلح باطالبان را معادل صلح باهتلر تلقی میدارد؛

به پندار من موازی بابرنامه صلح آمریکا با طالبان ضرور است،تا گفتمان ویادیالوگ ملی را در افغانستان برای راهیابی راهکار ها و گزینه های دفاعی جستجو کردو"اتحاد ملی" را برای دفاع از افغانستان پدید آورد ونیروی لایزال مردم را برای دفاع از مادر وطن به نمایش گذاشت؛

با احترامات بیکران
عارف عرفان

>>>   aboor Raheel
کشوری که سرود ملی اش از مغز گندیده و عقب‌مانده‌یی چون باری جهانی "باری انتحاری" تراوش کرده باشد، هرگز نمی تواند به زندگی انسانی باهمی و مدرن‌ دست یابد. باری جهانی، این ستایشگر بدویت و توحش قبیلوی، اخیرا در مورد رویداد بلخ یادداشتی نشر کرده و عطا محمد نور و حامیان سیاسی اش را "لندغر" خطاب کرده بود. همه میدانند که اگر کسی در سطح باری جهانی سقوط و نزول کند می‌تواند عناوین بیشمار مشابه و یا تندتر و زننده‌تر و حتی جاافتاده‌تر گروهی و جمعی را به باری جهانی و هم‌قماشانش بدهد. و اما پاسخ این پوپنک‌دماغ چرکین‌اندیشه را هموطن عزیز و فرهیخته دیگری- جناب آقای عارف رحمانی، به خوبی تمام داده اند که میخوانیم:

"در پاسخ باری #جهانی وزیر سابق #فرهنگ مملکت!
#جناب وزیر!
شما مثلا #شخصیت فرهنگی #افغان ها هستید. شما مثلا وزیر فرهنگ مملکت بوده اید، واقعا شرم سارم از این همه جهل و جفنگ و عصبیت و کوته اندیشی تان.
حالا می‌فهمم چرا در ۲۷۰ سال حکومت تان به جای تولید فرهنگ، علم، هنر و شکل گیری تمدن و ترقی و توسعه و تولد شخصیت های مانند مولانا، سنایی، فردوسی، ابوریحان، فخررازی، خواجه انصاری، امام ابوقتیبه بغلانی، امام ابوحنیفه، بونصر مشکان ها، رژیم های ویرانگر و آدم کش شاهنشاهی، جمهوری های آدمی خوار داودخانی و کمونیستی، امارت اسلامی و ملاعمرها، ملادادالله، نادرغدارها، عبدالرحمان خان ها، ملاهبت الله ها و مزدورانی مانند ترکی و امین و نجیب و شماری از آدم کشان حرفه ی به نام غازی فلانی خان و غازی بهمانی خان تولید و تکثیر شده اند!!
حالا راز ۲۷۰ سال شرم سازی تاریخی یک ملت و سترون بودن این جامعه را از حیث علم و فرهنگ و تمدن درمی یابم. تعصب و توحش و نادانی تو در تو و فراگیر!!
حالا می فهمم چرا هر حاکم، وزیر و والی تان( جز استثناء هایی) در طول تاریخ ۲۷۰ ساله مزدور و وابسته به بیگانه، وطن فروش و جاسوس و غدار بوده است! حالا می فهمم چرا این همه بدبخت و عقب مانده هستیم و محصولات کشورم؛ انتحاری و انفجاری و سیاست مداران فیک چون اشرف غنی است! حالا می فهمم که تقریبا همه تان سر و ته یک کرباسید! حالا می فهمم که اگر این مملکت ۲۷۰ قرن دیگر در دست سیاست مداران مثلا اهل علم و فرهنگ و ادبی چون شما باشد این کشور به عصر طلایی غوریان و غزنویان و کوشانیان و تیموریان و خراسانیان نخواهد رسید و از مولانای عشق و محبت و فرودسی حکمت و خرد و ابوریحان جامعه شناس و تاریخ دان و ریاضی دان و سنایی عارف و عاقل و بونصرمشکان مدیر و مدبر خبری نخواهد بود. و افغانستان هم چنان افغانستان خواهد ماند.‌ فاین تذهبون!"

پ. ن:
من این نوشته را از صفحه سایر دوستان گرفته ام نه مستقیما از صفحه آقای رحمانی.

>>>   اتحاد همراه باعقل وهوشیاری ، نه اتحلاد درجهالت ،!

>>>   عرفان صاحب ، اتحاد واقعاً كارسال و ضروريست . بهتر است در قدم اول بر اتحاد اقوام ساكن در كشور؛ تمركز و تأكيد كنيم. در مورد مقابله با طالبان؛ طرح شما عملي نيست. نميدانم خودت فعلاً در افغانستان تشريف داري و يا خارج از كشور زنده گي ميكني ؟ اگر در داخل افغانستان باشي ؛ به مجرد رسيدن نيروي طالب شايد دو راه را انتخاب بكني : يا اينكه عطاي مملكت را با سي مليون نفوس ان به لقايش بخشيده و فرار را بر قرار ترجيح ميدهي و يا هم اولين كسي خواهي بود كه به آنها خير مقدم گفته و يك سلفي هم با انها خواهي گرفت . در غندي خير نشستن و از احساسات و عواطف ديگران سؤِ استفاده كردن كار اساني است ولي مقابله در ميدان نبرد ، كاريست كه از عهدهء هر كسي بر نميايد. بيست سال پيش ديديم كه همزمان با زسيدن طالبان در سروبي ، وزير دفاع ما با كابينه حكومت ان وقت ؛ با تمام ساز و برگ نظامي و تنظيمي خود ، بدون كمترين مقاومت چگونه فرار كردند و نامش را گذاشتند : " عقب نشبنىِ تكتيكي " !
از لاف زني و گزافه گويي ؛ چيزي ساخته نميشود و براي حل بحران كنوني ِ افغانستان، بايد راه حل هاي منطقي و عملي را جستجو كرد.

>>>   درود جناب عرفان ،اینو میدونی که مرغ های افغانستان همه بگیل اند و این مرغ توانایی مقابله و زور آزمایی رو در مقابل روباه ندارند و شما مرغای غرب رو با شرق مقايسه می کنید؟ مرغای غرب خیلی با هوش زرنگ با تکنیک خاص توانسته با آنون روباه مکار مقابله و با تکتیک خاص توانسته روباه رو از پا در آوردند ، اما مرغای افغانستان آنون تکتیک ها رو بلد نیستند اگه بلد باشند با یه قد قد به خانه همسایه پنا می برند،، مرغای افغانستان همه با هم واکسن نمی شوند ماهی یه بار، اما مرغای غرب هفته یه بار، تا سلامتی آنها به خطر نیفتد اما مرغای شرق سال یه بار آنون هم اگه به دکتر واکسیناسیون اجازه بدهند که آنها رو واکسن نمایند اما بعضی از مرغای بگیل توانایی حتی در مقابل ماکیان رو هم ندارند، مرغ ماکیان در خانه همسایه تخم می گذارند قد قد در خانه خود می کنن.

>>>   یگانه راه نجات ملت مظلوم افغانستان قیام سراسری در برابر دسایس قدرت های بزرگ و استخبارات منطقه است. همان طوری که ملت افغانستان در طول تاریخ ثابت کرده اند که می‌تواند دشمنان این مرز بوم را شکست دهند. ملت غیور و قهرمان افغانستان نگذارید که امریکا با استخبارات منطقه باسرنویشت شما بازی و معامله کند. و این شما هستید که سرنویشت تان را خود تان بدست خود رقم بزنید. تاکه دیر نشده بپاخیزید ونگذارید که با سر نویشت تان معامله صورت بگیرد.
سید عباس اسلام آباد

>>>   من از حیدر سلیم خواننده خوش آواز افغانستان خواهشمندم تا از امریکا به افغانستان بیاید و با آهنگ،(مرغ دلم ببین)،تمام مرغ های دیگر را در اطراف خود جمع کند و با یک مبارزه مسلحانه منقاری و با خواندن آهنگ میهنی (مرغ دلم ببین)،بر علیه این طالب های روباه قیام کند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است