یکی فتح اسلام را پرچم جهاد خود میسازد و دیگری پرچم خالد بن ولید، جنگجوی صدر اسلام را میافرازد. کدام یک واقعآ فاتح خواهد شد ؟ سیاست، جنگ، صلح در حال حاضر سه مقوله ایست که بیش از هر زمانی توجه را جلب میکند و درعین حال کاملآ مخدوش است.

دانشجویان علوم سیاسی با نام کلویتز،Carl Von Clausewitz, ،آشنا هستند. وی یکی از ژنرالهای ارتش امپراطوری پروس بود که علیه لشکر کشی ناپلئون میجنگید. ولی شهرت وی بیشتر از کتابی است که وی نوشته بنام "در باره جنگ". جمله معروفی که حتی امروز هر سیاستمداری با آن نه تنها آشناست بلکه آنرا اجرا میکند در این کتاب هست : "سیاست ادامه جنگ است با افزارهای دیگر". نمیدانم در افغانستان کنونی جنگ ادامه صلح است و یا صلح ادامه جنگ با وسایل دیگر. اگر از دولتمداران افغانستان بپرسید مسلمآ نمیتوانند به این پرسش پاسخ روشن بدهند. سرگردانی، بی برنامه بودن، ترس ازدست دادن حمایت امریکا، ترس از دست دادن منافع گروهی و حتی شخصی شان آنها را به جایی رسانیده که حتی رابطه میان جنگ و صلح و جنگ و سیاست را نمیتوانند درک کنند. نه توان ادامه پیروزمندانه جنگ را دارند نه افزارهای رسیدن به یک صلح واقعی را.

اما برای طالبان معادله میان سیاست، جنگ و صلح روشن و قابل فهم به نظر میرسد. برای آنها سیاست یعنی روند مذاکرات صلح میان آنها و امریکا و گفتگوی بین الافغانی، ادامه جنگ نیست، در خدمت جنگ است . و صلح نتیجه این سیاست نیست، محصول پیروزی کامل و یا قسمی در جنگ است. در این راه محکومیت حملات بهاری "الفتح" توسط خلیلزاد استراتیژی برد ـ برد آنها را تغیر نمیدهد. کلویتز حق دارد، اگر میخواهیم در سیاست یا مذاکرات قوی عمل کنیم باید در میدان جنگ قوی باشیم. قوی بودن در میدان جنگ تنها وابسته به اسلحه و مهمات نیست. ایدئولوژی، اعتقاد، هدف، استحکام صفوف (وحدت) و مدیریت جنگ نقش مهمتر را بازی میکند. در اینجاست که ضعف سیاسی دولت را با وضاحت مشاهده میکنیم.

کریم پاکزاد

>>>   طالب گو میخورد همرای الفتح خودیکجای چی هیچ کاری کرده نمیتوانند همگیش پف و لاف است اگرکدام
کاکگی میداشتند در این چند سال نشان میدادند دیگر مردم نه از طالبک ها میترسند ونه هم از داعش دروغی
اردوی ملی هر روز از قبل کرده قوی شده و به زور
خدا به زودی همگی داعش و طالبک های غارنشین را
نیست و نابود خواهد کرد اما قبل از نابودی باید این
اشپشی ها خودشان تسلیم شوند مثل بادارشان کلبدین حکمتیارکه حالا آدم شده و از طریق رسانه مثل یک آدم سخنرانی میکند و توانسته از خجالتی های گذشته
بیرون شود با وجودیکه در قلب مردم جای ندارد
اما خوب شد که دست از کشتن مردم بیگناه برداشت و
عذاب قیامت خود را کم کرد...
نعیم فیضی

>>>   جنگ چهارتاروستای طالب نادان وطن فروش علیه علم پیشرفت ترقی وخودکفای مردم افغانستان است یک کلام ختم کلام

>>>   مشکل اساسی در کجاست :
این ما هستیم که از طالب یک هیولا ساخته ایم و به بزرگ نمایی شان از هر طرف لاف و پتاق میزنیم در حالیکه انها جز یک گروه کوچک تجرید شده و محکوم به شکست چیزی بیشتر نیستند .یک گروه بیسواد و تاریخ تیر شده بی خبر از هر نوغ تغیرات و جو بین المللی چگونه می توانند در برابر یک فشر اگاه و مجهز با دست اورد های عصری مجادله کنند .جای خنده است .
پس این خود ما هستیم که به انها هویت و مقام میدهیم و خود حکومت ماست که انها را مشروعیت میدهد .هر گاه قاطعانه و مصممانه در برابر ان ملت بسیج شود و دست مداخله گر بیگانگان کوتاه شود .این گروهک دگر نابود میشود . و به حامیان منطقوی شان نیز گوشزد قاطعانه کنیم که دست از مداخله بردادرند .این است راه حل .

>>>   اقای پاکزاد!نظر کلویتز را سالها قبل هنرمند محبوب ما وشماناشناس به شکلی ارایه کرده بود.
جنگ تو صلح وصلح تو جنگ است
وای من به قربانت این چه نیرنگ است
عاقل

>>>   اقای پاکزاد!هموقصه شد که که دزدهم خدامیگه وصاحب خانه هم.
استفاده ازنام دین در وطن ما همیشه کارساز است٫پس چراازان نبایداستفاده کرد؟
عاقل

>>>   باید خارجیها از افغانستان بیرون شوند دیگر جنگی به آن شدت نیست که ناتو و نیروهای امریکایی در افغانستان برای ماندن پافشاری کنند دیگر همه گروها از
جنگ چهل ساله خسته شده اند فقط خارجیها مردم ما
را بجان هم نندازند و لطف کنند بروند دیگر هیچ گروهی حوصله جهاد کردن ندارد مثل گلبدین حکمتیار
همه گروها هم خوب جیب های خودرا دالر کردند هم از جنگ خسته شده اند...ا ی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است