تحريم جرگه مشورتى صلح از سوى رییس اجرایی، ضربه نسبتاً محكمى بر حاكم مستبد و خودرأى ارگ است كه ميتوان از آن بعنوان نخستين گام در كاهش مشروعيت حكومت ياد نمود. اين واكنش زمانى برجسته تر مى شود كه ساير نخبه گان مطرح سياسى به تبعيت و در تداوم واكنش داكتر عبدالله بعنوان يكى از دو رهبر حكومت توافقى وحدت ملى نيز جرگه را تحريم نمودند كه احتمال پيوستن برخى ديگر نيز در روز هاى آينده متصور است.

دو پرسش اساسى مطرح است اينكه:
چشمداشت غنى از اين جرگه چيست و داكتر عبدالله با چه انگيزه و هدفى آنرا تحريم نموده است؟
هر چند حكومت غنى از بدو تأسيس اش، فاقد وجاهت و مشروعيت حقوقى و قانونى و منبعث از تقلب و فشار خارجى بود. اما با آغاز روند گفتگو هاى بدون دخالت و نقش ارگ با طالبان و بلند شدن زمزمه عدم مشروع و قانونى بودن ادامه كار حكومت بعد از اول جوزاى سال جارى، مشروعيت نسبى آن نيز كاهش و تنزيل يافت.
غنى براى خنثى نمودن واكنش و موضعگيرى مخالفانش مبنى بر ادامه كار وى نياز به تائيد جرگه مشورتى دارد. تا مشروعيت را به ارگ برگرداند. ضمناً اهداف جانبى و فرعى ديگرى را نظير سرنوشت رياست اجرائيه، مذاكره با طالبان و انتخابات پيشرو را نيز مدنظر دارد. بناً مُصر است تا جرگه را برگزار و ماهى های دلخواه خود را از آب گِل آلود آن صيد كند.

تصور نميكنم تحريم داكتر عبدالله نيز حاوى ايرادات تخنيكى، عدم مشوره با وى، ابهام در ميكانيزم، مصارف بى جا و يا موجوديت احمد و محمود در گرداننده گى جرگه باشد كه موضوعات فرعى و جزيى اند. من در اين تحريم او ، واكنش ظريف بيرونى ها را از حنجره ریيس اجرایی مى شنوم. او از مدتى بدينسو در تفاهم تنگاتنگ با سياستهاى جديد خارجى پيرامون قضاياى كشور قرار دارد. عدم اعتراض شديد او از بيرون ماندن حكومت در گفتگوى امريكا با طالبان، خوشبينى او نسبت به مذاكره با طالبان، اشاره تلويحى او به ضرورت يك دوره ى مؤقت را ميتوان از نقاط مشترك نظر او با راهبرد جديد امريكا دانست.

و اما موقف اردوگاه كرزى بعنوان رقيب غنى، نظير اتمر، نبيل و تمنا در خصوص تحريم و اتخاذ موضع مشابه ریيس اجرایی، جالب و قابل مكث و دقت است. بى ترديد آنها در اين منازعه ميان ارگ و سپيدار، جانب داكتر عبدالله را نگرفته اند. اما سعى دارند تا با تقويت عبدالله در مخالفت با غنى، نه تنها شگاف ميان دو رهبر اصلى حكومت وحدت ملى را عميق و گسترده سازند بلكه مشروعيت نظام را از درون نيز خدشه دار سازند.

اگر غنى با دادن امتياز، موفق به اقناع شريك سياسى اش و همسو نمودن وى با خود نشود، دامنه تحريم ها گسترده تر شده، نه تنها مؤثريت جرگه را تنزيل خواهد بخشيد بلكه احتمال عقيم شدن آن را نيز در بر خواهد داشت. كه از اولين اعلاميه ارگ نسبت به موضع سپيدار، علايم و نشانه هاى انعطاف و آماده گى به تفاهم به نظر مى رسد.

و اما اگر عبدالله بر موضع خود مبنى بر تحريم جرگه مشورتى صلح، پافشارد و با غنى كنار نيآيد. اعتبارش در نزد امريكايى ها و محبوبيتش در حوزه مخالفان غنى افزايش يافته، زمينه احراز موقعيت بهترى را در فراز و نشيب هاى سياسى بعدى كسب خواهد نمود. اما صرفاً تحريم بسنده نبوده، ناگزير است موقف روشن، شفاف و عملى را در قبال گفتگو با طالبان نيز روى دست گيرد.

و اما اگر به هر دليلى از موضع تحريم، عقب نشينى كند و يكبار ديگر با غنى به تفاهم برسد. با در نظر داشت كارنامه نامؤجه ى چند سال اخيرش، اين خود اوست كه نقطه پايانى بر زنده گى سياسى اش خواهد گذاشت و از گردونه ى سياست افغانستان خارج خواهد شد.
به هر حال، محتواى واكنش ها و روند قضايا، نشانگر پيچيده شدن بيشتر اوضاع سياسى كشور و شكلگيرى جناح بندى هاى جديدى است.
محمد عارف منصوری

>>>   تمام رهبران سیاسی وسیاست مداران کشور بیچاره ما،طی بیش از40 سال گذشته تماماً اشخاص وافراد بوده اند که صرف خودفروشی ووطن فروشی چیزی دیگرازخود به مردم به نمایش نگذاشته اند. شما خودتان هرکسی راکه میشناسید تحت زره بین قراردهید وملاحظه نمائید که اوچه کارروائی های به نفع شخصی خویش ننموده اند.شمابالای این سیاسیون ازالف گرفته تایا هیچ اعتماد ننمائید ،هرزمان که برای شان منفعت وعده داده شود، سرازهمان ثانبه تمام چیزهارافراموش نموده بازهم غلام حلقه بگوش میشوند.
این یک مرض است که دامن گیراکثریت مردم ماشده وبسیارکم کسانی پیدامیشودکه وجدان ،ایمان وشرافت خویش را درمقابل مقام، پول وموقف به معامله قرارندهند.
به دلیل اینکه شرایط حاکم درکشورما همین طورجریان داشته ودارد.
تازمانیکه تمام مردم مابه خودنیامده وخدارابالای سرخویش حاضروشاهد نبیند وواقعاً مسلمان نشود، روزماوحال ما بهبود نمییابد.
بااحترام
یک دوست شما

>>>   اقای منصوری!
-عبداله شما سالهاست که بیکاره است.
-این حکومت ازروز تاسیسش مشروعیت نداشت(ساخته جان کیری).
-ما نخبه سیاسی قطعا نداریم.
-جناح بندیهای سابقه ونو بازی طفلان است.
-انکشاف حوادث بعدی درکشور من وتو مربوط به تصمیم خارجیهاست.
عاقل

>>>   لوی جرگه صلح بر گزار می شود حتی اگر هیچ کدام از سران مخالف حکومت در آن اشتراک نکنند
چی خوب خواهد بود که این روزنه ی که بطرف صلح و ثبات باز شده است همه اشتراک کنند و تبادل نظر نمایند
محبوب الله هرات باستان

>>>   عبدالله تحریم هههههه

>>>   سیاستمدار های فعلی افغانستان اصلاً اراده ملی و مردمی ندارند اینها فقط بر اساس خواهشات فردی گروهی و سلیقوی شان عمل میکنند و از مرجع که دیکته میشوند خود را عیار میسازند اینها آینده کشور را فقط در ظاهر مهم انعکاس میدهند ولی در حقیقت همان اشخاص و افرادی اند که وابسته به جهت و سمت خود اند. در نهایت از جاییکه بلند شدند در همانجا ساکن میشوند. فقط ملت بیچاره ما بد بخت است و بس.

>>>   غنی هر روز رسو ا می شود

>>>   منافقت ها تا یکزمانی کمی میتوناد که ه منافق سود جویی کند اما لاخره منافق خود رسوا و ذلیل و بیچاه با منافقت خودش میگردد که امروز ارگ با اعمال منافقه خودش گیر افتاده به هر اقدامی که می خواهد دست بزند تا از ان بنفع خودش بهره گیری کند فورا خنصی میگردد بد نامتر از پیش میگردد .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است