به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) مهاجمان انتحاری مسلح به وزارت مخابرات حمله ور شده و تعدادی از مردم و کارمندان آن وزارتخانه را کشته و زخمی کردند. مهمتر از همه اینها اینکه یکبار دیگر امیدواری مردم به نزدیک شدن فضای آرامش و صلح در کشور، به یاس و ناامیدی مبدل گردید.

مقصد، مشغول نگهداشتن همه است، روزی بنام صلح و مذاکرات با مخالفان و نشست ها در کشورهای دیگر و روزی هم با حملات انتحاری و انفجار و ترور و ...

روزهایی که مذاکرات صلح داغ است و همه از سیاستگران گرفته تا مردم عامه، درگیر جنجال ها و نشست ها و انتخاب نماینده ها و رقابت های اینچنینی هستند، کمتر انفجار و یا حمله انتحاری و یا ترور افراد صورت می گیرد و یا اصلا خبری از این قضایا نیست ولی روزهایی که اینچنین برنامه ها کمرنگ شده و مردم سرخورده باز بحالت جمود و یا آرامش قبل از طوفان می رسند، باز یک انفجار بزرگ و یا یک حمله انتحاری طراحی و اجرا می گردد تا تمامی اذهان بدان سو هدایت شود و باز تا چند روزی مردم و سیاستگران درگیر آن اتفاق باشند.

این شده روزگارما! ما را همچنان مشغول نگهمیدارند تا فرصت تمرکز از ما گرفته شده و قدرت عکس العمل در مقابل اعمال پنهان و پیدای خارجی ها از مردم ما سلب گردد.

چرا سیاستگران ما نمی خواهند سیاسی بیندیشیند و از حالت مهره بودن خارج شده به بازیگران میدان جنگ های روانی مبدل شوند؟
چرا سیاستگران ما آنقدر که از سفارت آمریکا می ترسند از اعمال و کردار زشت شان هراس نداشته و پروای قیامت و روز پسین که باید جوابگو باشند را ندارند؟
چرا سیاستگران ما هنوز شعار "دم غنیمت است" را رها نمی کنند تا به فردای این مردم بیچاره بیندیشند و راه نجاتی از این بحران جستجو نمایند؟
چرا سیاستگران ما نمی خواهند خود را با خواسته های مردم خود همسو نموده و چند صباحی را برای این مردم تلاش نمایند؟
چرا و چرا و هزاران چرا و پرسش دیگر!

بعضی مواقع شک می کنی که سیاستگران ما واقعا و از ته دل، راضی به صلح و آرامش باشند! زیرا هیچیک از آنان تا کنون قدمی جدی در راستای صلح برنداشته اند و صرفا با افکار و اذهان مردم بازی کرده اند.

همه این سیاستگران میدانند که مهره های بازی آمریکا و روسیه و انگلیس و چین و پاکستان و عربستان و قطر و ایران و... شده اند و جالب اینجا است که هیچکدام شان تصمیم نمی گیرند تا از حالت مهره بودن بیرون شوند و با توجه به تجربیاتی که دارند، طرحی واقعی برای خروج از بحران کنونی ارایه کنند.

از اینها گذشته، حتی حاضر نیستند واقعیات جامعه امروزی را که می بینند و هر روز نظاره گر آن هستند به مردم بیچاره ما افشا کنند تا خود مردم فکری بحال خودشان بنمایند.

در حقیقت سیاستگران ما نه خودشان کاری می کنند و نه می گذارند مردم وارد عرصه شده و کار این مملکت را یکسره کنند! اینجا است که به این نتیجه می رسیم، هرکدام از این سیاتگران یا به اصطلاح رهبران سیاسی و سران احزاب و قومیت ها، منافع شان در تداوم این جنگ و بلبشوی کنونی است.

خداوند این سیاستگران هدایت نماید و اگر قابل هدایت نیستند، زودتر از صفحه روزگار براندازد.
کد (4)

>>>   ته می وژنه در قصاص اندیخنه مکله
د خپل خون په تور به ونیسم یو بل تسوک
طالب انفجار می دهد. جنایت می کند و با افتخار مسوولیت می گیرد. اما اینجا در کابل پرچم داعش به روی زمین افگنده می شود که گویا کار کار داعش بوده است. بعدا طالب نیز انکار می کند.
عشق ارگ به طالب درست مانند همین شعر پشتوست که در اول آورده شد.
تو ام بکش و پروای قصاص نداشته باش
به اتهام خونم کس دیگری را خواهم گرفت

>>>   خوشبختانه تحولات سیاسی و دموکراسى نوین که درنتیجه کومک جامعه جهانی صورت گرفته است درنتیجه رشد ،ترقی ،پیشرفت تعليم وتربيه ذکور واناث وآزادى بيان ومطبوعات وشراکت احزاب سیاسی قدیم وجدید درساختار نظام پیشرفته ووسیع البنیاد وقانون آساسی موجوده افغانستان صورت گرفته اند وبه همین منوال افغانستان به طرف آزادی بیشتر وبهتر به پیش میروند اما متاسفانه یک عده تحلیل گران ساده لوح وکوتاه اندیشان خاین افکار مردم جامعه را با تحلیل و تجزیه ماجراجويانه وپروپاگند های خطرناک شان مشوش ومکدر میسازند.تجاوز قوای شوروی سابق به قومانده مستقیم برژنف ملعون با تحولات سال های آخر کومک جامعه جهانی وقوای ناتو صورت گرفته کاملا تفاوت دارند شوروی ها فقط احزاب خلق وپرچم را به حیث احزاب رهبری کننده سیاسی جامعه به رسمیت میشناختند وباقی احزاب وگروه های سیاسی در افغانستان هیچ نقش نداشتند واعضا وطرفداران احزاب دیگر اندیشان دست گیر وسر به نیست گردیدند که به ملت زجرکشیده افغانستان معلوم اند.فعلا بیشتر از پنجاه حزب سابق وجدید باهرافکارسیاسی درحکومت فعلی افغانستان به رسمیت شناخته شده اندوثبت گردیده اند ودر سرنوشت سیاسی افغانستان نقش مستقیم وموثردارند.صلح عادلانه ای دایمی وآشتی ملی خواست وآرزوهای دیرینه ای مردم مومن وزجر کشیده افغانستان بوده وهستند خداوند متعال درقرآن کریم فرموده الصلح خیر یعنی صلح عمل خیر ونیکو است.متاسفانه جنگ وخانه جنگی برای گرفتن قدرت سیاسی گروه های مختلف واحزاب سياسى درمدت چهل سال است افغانستان رابه ویرانه وقتلگاه انسان ها تبدیل کرده اند وهزاران عالم دینی، استادان پوهنتون ودانشگاه ها ،محصلین ،معلمین، متعلمين,کسبه کاران،تجاران، دهاقین ،زمین داران وافراد عادی رابه اشکال مختلف تحت نام های مختلف به کشتارگاه ها فرستاده اند ،زیر بنای اقتصادی ،روابط اجتماعی وتعلیمی ونیروهای امنیتی اردو وپولیس افغانستان درطول سال های جنگ داخلی به شدت صدمه دیده ونابود گرديده اند.بدتر ازهمه خصومت های قومی ،مذهبی، منطقوی وزبانی درین مدت به اثر تبلیغات شوم بیگانگان به اوج خودرسیده اند دراثر جنگ های خانمانسوز داخلی وشکستن مرزها وسرحدات افغانستان افراد غیر مسئول وبیگانه تحت نام ها وشعارهای مختلف وفریبنده داخل افغانستان گردیدند وبه وحدت ملی وهمزیستی مسالمت آمیز طولانی المدت جامعه افغانستان به شدت آسیب رسانیده اند.انواع عوامل ماجرا جویی ونفاق افگنی ,جامعه عقب مانده افغانستان را بازهم سال های سال به طرف عقب ونابودی کشانیدند.الحمدالله درچند سال آخر که با کومک جامعه جهانی زمینه رشد وترقی ،تعلیم وتربیه ذکور واناث ،آزادی بیان وجراید وآزادی مطبوعات درافغانستان مساعد گردیده اند وبرای مردم زجر کشیده افغانستان امید واری های زندگی بهتر ،سعادتمند وآرام ترپیدا شده اند اما بدبختانه بازهم یک عده گروپ های مسلح که تاحال افکار ماجرا جویی وتسلط گرایی خطرناک درذهن رهبران شان هستند به جنگ داخلی وآدم کشی درافغانستان ادامه میدهند وباعث تشویش ملت مومن وزجر کشیده افغانستان گردیده اند این گروپ های ماجراجو راهای عبور ومرور مسافرین را درنقاط مختلف افغانستان میگیرند مسافرین بی دفاع را به شکلی از اشکال اذیت وآزار میدهند ودربعضی حالات مسافرین عم ازذکور واناث را می ربایند وبه قتل میرسانند وهم تحت نام های مختلف پول ازمسافرین بى دفاع میگیرند ووحدت ملى جامعه را ضعيف تر ونابود ميسازند.این ماجراجویان ودشمنان صلح وامنیت بدانند که تاریخ به عقب برنمیگردد و انشاالله ایام صلح عادلانه وامنیت سرتا سری درافغانستان جنگ زده وویران شده حتما آمدنى است واین اعمال شوم وماجراجویی خایینانه منافقین کوردل به عنوان لکه ننگین شان ثبت تاریخ آینده افغانستان خواهد شد.ازچند مدت به این طرف فعالیت ها وجلسات صلح ازطرف جامعه بین المللی ،کشورهای همسایه وکشورهای دور ونزدیک موثرواحزاب سیاسی افغانستان واشخاص دینی،ملی و وطندوست و جامعه مدنی افغانستان عم ازذکور واناث درداخل وخارج ادامه دارند و به یاری خداوند متعال به طرف موفقیت وصلح عادلانه دایمی به پیش میروند ودر ضمن وظيفه شرعى وحب الوطنى اقشار مختلف ملت مومن افغانستان هستند که درپروسه وتشویق عملی صلح عادلانه وآشتی ملی درافغانستان به هر شکلی سهم بیگیرند ونگذارند که ماجراجویان وعقب گرایان فاسد وجاهل درداخل وخارج افغانستان باعث نفاق افگنی وبدبختی بیشتر مردم زجرکشيده وافغانستان ویران شده گردند.به یاری خدای بزرگ به پیش به سوی صلح عادلانه دایمی ،رشد ،ترقی، وآشتی ملی وهمزیستی مسالمت آمیز تمامى اقوام برابر افغانستان، محو ونابودباد گروه های ماجراجو ،نفاق افگن ،عظمت طلبان جاهل ودشمنان صلح، ترقی وآشتی ملی درافغانستان.
ومن الله التوفیق.
انجنیرعبدالرشید ناصری ازآسترالیا

>>>   '‎دست آوردهای #اشرف غنی در دوره ریاست جمهوری اش
‌گرد آوردنده شبیر کاکر
1_ 542 انتحاری
2_ 180000 نفر کشته در حملات انتحاری
3_ 45000 کشته از نیروهای امنیتی دفاعی کشور
4_ 150 آپارتمان تخریب در کابل
5_ بیش از 1000 طالب رها شده از بند
6_ بیش 60000 زن بیوه
7_ 14 ولایت در محاصره‌ و چنگ طالبان
8_ 100000000 قرضداری از آمریکا
9_ 32 وکیل ترور شده
10_ 243 تظاهرات بزرگ علیه حکومت
11_ ترورِ جنرال رازق‌
12_ داخل نمودن داعش در کشور
13_ پارلمان خانه اوج نفاق و قوم پرستی
14_ ۷۵٪ فیصد مردم کشور زیر فقر
15_ تخریب سرک ها
16_میلیون ها دالر بخشش به لبنان تحت عنوان پروژه
17_قتل 86 تن از نخبگان کشور در میدان
روشنایی(دهمزنگ)
18_ تفرقه‌ انداختن بین القومی
19ــ 90 فیصد چوکی های دولتی در تصاحب قوم و خویش ریس جمهور
و دها موارد دیگر که‌ میتوانید زیر همین‌پست اضافه کنید
نقد برهنه‎'
دست آوردهای #اشرف غنی در دوره ریاست جمهوری اش
‌گرد آوردنده شبیر کاکر
1_ 542 انتحاری
2_ 180000 نفر کشته در حملات انتحاری
3_ 45000 کشته از نیروهای امنیتی دفاعی کشور
4_ 150 آپارتمان تخریب در کابل
5_ بیش از 1000 طالب رها شده از بند
6_ بیش 60000 زن بیوه
7_ 14 ولایت در محاصره‌ و چنگ طالبان
8_ 100000000 قرضداری از آمریکا
9_ 32 وکیل ترور شده
10_ 243 تظاهرات بزرگ علیه حکومت
11_ ترورِ جنرال رازق‌
12_ داخل نمودن داعش در کشور
13_ پارلمان خانه اوج نفاق و قوم پرستی
14_ ۷۵٪ فیصد مردم کشور زیر فقر
15_ تخریب سرک ها
16_میلیون ها دالر بخشش به لبنان تحت عنوان پروژه
17_قتل 86 تن از نخبگان کشور در میدان
روشنایی(دهمزنگ)
18_ تفرقه‌ انداختن بین القومی
19ــ 90 فیصد چوکی های دولتی در تصاحب قوم و خویش ریس جمهور
و دها موارد دیگر که‌ میتوانید زیر همین‌پست اضافه کنید
نقد بره

>>>   عمر راوی
پنهان نمی کنم ، به نظر من در شرایط افغانستان ، برای دفاع از خود و براندازی حاکمیت فاشیزم قبیله ، مبارزه مسلحانه بهترین و موثرترین شکل مبارزه است. پارلمانتاریزم ، انجویزم، ریفرمیزم ، مدنی بازی و به ویژه این رسم های مزخرف معامله گری و با دزد دهن جوال گیری ، برای گرفتن قدرت در اوغانستان قطعا موثریت ندارند. دلیل اینکه بر مشی مبارزه مسلحانه تاکید نمی کنم و در باره اش نمی نویسم این است که خودم در درون کشور نیستم و نمی توانم در چنین مبارزه ای شرکت کنم.
در اوغانستان ، قومی که زور ندارد ، پایمال می شود. قانون آن جنگل همین است.

>>>   مر راوی
دقیقا. هدف من هم رد اشکال دیگر مبارزه نیست، بلکه برای دفاع از خود و جلوگیری از زورگویی و تجاوز جناح های مسلح دولتی و غیر دولتی فاشیزم ، باید با تفنگ سخن گفت. گرفتن قدرت در اوغانستان در شرایط کنونی از راه مسالمت آمیز ناممکن است. اما برای بسیار کار های دیگر، روش های نرم ابزاری هم ضرور اند و هم لازمی

>>>   ز بین المللی مطالعات استراتیژیک
اداره تک قومی ، مستبد و متعصب ارگ نشینان می خواهند زبان و قلم شهروندان را خاموش نمایند !
نویسنده : حسن علی عدالت
حمله فیسبوکی شاحسین مرتضوی و تهمت وارد کردن ایشان بالای نصیر فیاض یکتن از ژورنایست های با نام و نشان کشور در تلویزیون آریانا و لت و کوب عبدالله آزاده خنجانی مدیر تلویزیون یک توسط بادیگارد های اشرف غنی احمدزی نمایانگر آن است که حلقه فاسد و تک قومی ارگ نشینان از بیان واقعیت ها سخت در هراس اند و با شیوه دیکتاتوری می خواهند زمان حفیظ الله امین را احیا نمایند و هر آنچه که در مدح ولسمشر نباشد آن را نابود نمایند ، گرچه افغانستان آنگونه که مدنی نماهای وابسته به دولت فکر می کنند در عرصه آزادی بیان جایگاه خوب ندارد و در ردیف ۱۲۰ قرار گرفته است و همواره ژورنایست ها و خبرگزاری های که در خدمت ارگ نشینان نبوده اند با انواع تهدید و خشونت مواجیه بوده اند که شاید آقایان عبدالله آزاده خنجانی و نصیر فیاض از معدود چهره های در عرصه ژورنالیزم باشند که از جانب ارگ نشینان خریداری و تطمیع نشده اند چون متاسفانه بازار سیاست و تبلیغات در افغانستان از جانب ارگ نشینان به بازار معامله و خرید و فروش تبدیل شده است و هریکی که‌ خود را به ارگ نشینان نفروشند مانند آقایان خنجانی و فیاض مورد لت و کوب و تهمت بستن ارگ نشینان قرار می گیرند .
گرچه در عصر کنونی بستن زبان و قلم مردم کار دشوار است اما بازهم دیده شود که دیکتاتور ارگ تا چه سرحد پیش می رود ، زیرا پشتبانی بی حد و حصر اکثریت مردم در فضای مجازی از آقایان خنجانی و فیاض مایه امیدواری است که آزادی بیان بالاخره بالای دیکتاتوری ارگ غلبه نماید .

>>>   خاوری‎
جنگ جاسوس ها و سرنوشت کشور!
ناف حاکمان قبیلوی به وابستگی و مزدوری به استعمار بریده شده وهیچگاهی ذهن شان از وابستگی ومزدوری برای ادامه حاکمیت آزاد نخواهد شد.
اینها زنجیر اسارت و برده گی را دوست دارند و بازنجیر اسارت ووابستگی خو کرده اند و با این زنجیر ها مردم را ما را نیز به اسارت کشیده اند و راه رشد و شگوفایی وخودکفایی ترقی وتعالی را نیز به روی کشور بسته اند.
دیروز انگلیس و روسها و امروز امریکا یکی از مزدوران وجاسوس های قبیله را به سرنوشت کشور ما حاکم ساخته اند .
امروز هم جنگ جاسوسان قبیله برای احراز قدرت با یک دیگر جریان دارد فردا یک بار دیگر کدام جاسوس را امریکایی ها بر سرنوشت این کشور حاکم خواهد ساخت ؟
این مزدوری تا به کی و تا به چند ؟
راه نجات را از مزدوران وجاسوسان استعمار نو باید جستجو کرد ، این زنجیر ها را باید گسست به آزادی وحق انتخاب واقعی رسید.
بدون گسست این زنجیر به آزادی ، شگوفایی و ترقی وتعالی نخواهیم رسید.
22.04.2019

>>>   n Payenda
هی کلمرغ میدان را خالی دیده هر غلط که دلش خواست انجام میته

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است