هویت‌مان را با طنابِ قهرمان‌پروری دیگران به دار نیاویزیم
(مخاطب: جوانان پر جوش و خروش هرات)

اینجا، پایتخت است گاهی عقربه‌های سیاست روی چین‌ها و «پکول» می‌چرخد و گاهی بر درازای «شمله» آویزان است.
اینجا زنده‌ها از مرده‌های‌شان فقط برای خودشان قهرمان می‌سازند و دیگری هیچ سهمی از این مرده‌قهرمان‌سازی ندارد؛ آن‌چه ما پیرامون واژه‌های «فرمانده»، «قهرمان»، «غازی»، «شهید»... با پس‌وند «ملی» شعرپردازی می‌کنیم اسم‌های بدون مسمایی بیش نیستند. احساسات‌مان ملی‌اندیشانه‌مان زیبا است و ارزش‌مند، ولی پسندیده این است که نگذاریم این احساسات بیش از این بازیچه‌ی دست دیگران شود تا نپندارند که ما صرفا «شور»های بی‌«شعور»یم.

اعتراف تلخ این است که قدرتِ سیاسی بر سه پاشنه(شمال، جنوب و شرق) می‌چرخد، چون این همین سه حوزه فقط تا اکنون از زبان الکن خود حرف زدند و بر مرده‌های خویش گریستند. هرگز نباید فراموش کنیم که نه با ناز دادن چین‌های پکول، پنجشیری می‌شویم و نه با ساییدن دست بر روی چپن، شمله و کلاه هزاره‌گی و قندهاری جزئی از هویت اینها بشمار می‌رویم!

به اندازه‌ی لازم، مرمی تفنگ دیگران از روی شانه‌های من و تو( برای امتیازگیری از طرف مقابل) شلیک شده است، یادمان باشد که در این‌ جغرافیا «سربازها» بدتر و زودتر از هر زمان دیگر بیهوده کشته می‌شوند.

هراتی باشیم و هراتی بمانیم و از هویت هراتی بعنوان بخش مهمی از این جغرافیا سخن بزنیم.
تا حالا گلوی دیگری برای ما صدا نشده و نخواهد شد، آویزان این و آن بودن نه قدرت است و نه سهیم شدن در قدرت، پس خواسته و ناخواسته بلندگوی هر فرصت‌طلبی نشویم.

هرات با تمام رنگارنگی‌هایش یک هویت می‌شود، چون اینجا و در تقسیم قدرت نه پشتون هرات را پشتون می دانند و تاجیکش را تاحیک و نه هزاره‌اش را هزاره و نه ... پس: یا سخن سنجیده گو ای مرد دانا یا خموش!

رسول عبدی

>>>   مرگ به اشرف غنی احمدزی عوام فریب قران خور قومگرای معتصب خود خواه جا طلب که میخواهد با تفرقه اندازی شهروندان کشور را بجان هم اندازد که قسما انداخته فرومل انگلیس تفرقه به انداز و حکومت کن را بکار گرفته میخواهد ازین طریق خود را مدافع پشتون ها وانمود کند و از انها و رای انها بنفع خویش استفاده نادرست کند در حالیکه چهل سال قبل با نام این کشور و قوم و زبان و دین اسلامی این سرزمین ترک و به فراموشی گذاشته و بخاطر عوام فریبی و کسب قدرت گاهی بیرق کشور را بوسیده و زمانی لنگی شمله دار را بسر کرده و پتکی (دستمال سر شانه) را بشانه اویزان کرده و تسبح صد دانه یی را بدست بی وضو بدست کشال کرده تا مردم فکر کنند که هرچه است همین شخص است در حالیکه در چهل سال گذشته چنین چیزی را هرگز نکرده بود و حتی بگفته خانمش و خودش که گفته بودند غنی بدین اصلا باور و اعتقاد نداشت و اگر اعتقاد و باور پیدا میکرد دین یهودی را انتخاب میکردچنانی که حال پسر و دختر اش پیرو رولا غنی هستند و اشرف غنی همراه خانمش یکجا به کلیسا میرفتند .

>>>   Ali Sajadi
كابل ما كه ملكيت اصلي مردم فارسي زبان است شاهد چهره هاي ناخوش آيند اينها وجرگه قومي غني سر كرده قبيله است
ما چه ملت بد بخت هستيم كه با اينها در يك جغرافيا زندگي ميكنيم و دوصد هفتاد سال است كه قبيله كوچي مهاجر به كمك انگليس روس و امريكا بالاي كشورحاكميت ميكند

>>>   براي اينكه ترات از ايران هست و به ايران برخواهد گشت ما هراتي ها هيچ وقت هويت افغان نمي گيريم

>>>   زنده باد جرگه قبيلوي

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است