نشست مسکو که این بار با حضور ملا عبدالغنی برادر، معاون رهبر طالبان برگزار شده است، هیچ نقطه امیدبخشی ندارد جز شرکت شماری از دیپلمات‌های افغان از جمله لطیف بهاند، سفیر افغانستان در روسیه. شرکت آقای بهاند به نمایندگی از وزارت خارجه افغانستان در این نشست، کورسوی امید مذاکره رو در روی طالبان و حکومت کابل را زنده می‌کند، اما آنچه ملا عبدالغنی برادر از مانع بودن «اشغال» برای «صلح» در افغانستان گفت، مبین این معنا است که حتی اگر مذاکره مستقیم میان حکومت و طالبان نیز اتفاق بیفتد، راه به جایی نخواهد برد.

در چنین موقعیتی، مسؤولیت ما حمایت از حکومت افغانستان است؛ زیرا در نبود همین حکومت نیم‌بند، آنچه روی خواهد داد گسستی گسترده در همه حوزه‌ها و شؤون حیات فردی و جمعی ما و ثبات سیاسی کشورمان است.

خوابی که خودی‌ها برای حکومت سرپرست می‌بینند، افزون بر فقدان پایه و پشتوانه حقوقی، کابوسی وحشتناک برای امروز و آینده این سرزمین است.

راحل موسوی

>>>   بنده با جناب نویسنده موافقم اگر این وحشی ها بیایند هم فکرنکنم وضعیت ازین بهتر شود پس بیائیم از همین نظام موجود خود حمایت نمائیم.
نقطه ی جالبی که دیشب دیدم این بود که همیشه ملابرادر ملابرادر میگفتند فکرکردم کدام نابغه ی قرن باشد اما متاسفانه که حتی حرف زدن وراه رفتن انسانی را بلد نیست چقدر خار وذلیل هستیم ما ملت که سرنوشت ما بدست چنین اشخاصی است.
یا الله رحم
هراتی

>>>   الهی....که درین ماه مبارک رمضان در شهر ماسکو که یک وقتی مرکز کمونیزم جهانی بود،مذاکرات صلح افغانستان را به نتیجه برسان.
این بود دعای روز بیست و هفتم ماه رمضان که شب لیلت القدر یعنی شب نزول قرآن نیز است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است