بحران فراگیر انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۳ تا هنوز در اذهان مردم افغانستان و شرکای بین المللی این کشور مانند زخم خونینی بوده که تا هنوز التیام نیافته است، چنانچه مسوولین اتحادیه اروپا انتخابات ریاست جمهوری 2014 را به یک "خواب وحشتاک" تشبیه نموده بودند متاسفانه نتایج آن انتخابات در همان زمان افغانستان را به یک پرتگاه وحشتناک نزدیک کرده بود اگر پا درمیانی جامعه جهانی بخصوص وزیر خارجه وقت امریکا جان کری و از خودگذری داخلی در میان نمی‌بود شیرازه‌های نظام سیاسی این سرزمین صدمه‌های ترمیم ناپذیری می‌دید.

از سوی دیگر آرزو برده میشد که بعد از افتضاحات انتخابات سال ۱۳۹۳ ریاست جمهوری حکومت وحدت ملی در راستای تقویت نظام زخمی انتخاباتی و ایجاد مجدد اعتماد از دست رفته‌ی مردم در روند انتخابات و در کل پروسه دموکراسی گام‌های موثر بر خواهد داشت و یا حد اقل تدابیر نسبی را روی دست گرفته خواهد شد اما انتخابات 28 میزان سال 1397 پارلمانی نشان داد که نظام انتخاباتی افغانستان خیلی فرسوده، پر از تقلب از مداخلات سیاسی بشمول مدیریت ضعیف شرم آور تا هنوز رنج می‌برد با ادامه این وضعیت نمیتوان بعد از این نیز با برگزاری انتخابات شفاف امیدوار بود.

اوضاع سیاسی:
اوضاع سیاسی کشور در حال حاضر در مقایسه به پنج سال قبل به شدت شکننده‌ تر است، اعتماد سیاسی در میان سیاسون کشور و اعتماد ملی به حاکمیت موجود یا وجود ندارد و یا به شدت کاهش یافته که بزودی امکان ترمیم آن وجود ندارد، سیاست‌های نا عاقبت اندیشانه حکومت وحدت ملی، اعتماد میان شهروندان این کشور را صدمه‌ی شدید زده است شکاف‌ها را بزرگ تر و وسیع تر ساخته رهبری حکومت از اعتماد لازم در میان مردم و سیاسون برخوردار نیست.

اوضاع امنیتی:
چالش‌های امنیتی فراگیر تر و تلفات ملکی و نظامی خیلی وحشتناک است دایره جنگ گسترده‌ تر و حملات دشمن افزایش یافته با وجود جان فشانی‌های نیروهای مسلح کشور فضای شکننده سیاسی و بازی موش و گربه در مذاکرات صلح تشویش و دو دلی را در میان نیروهای مسلح ما بوجود آورده است.
اوضاع اقتصادی:

با وجود "لاف‌های" نفر اول کشور که گویا متخصص اقتصادی است اوضاع اقتصادی کشور امروز به مراتب بدتر از پنج سال قبل است، مردم از بیکاری و فقر رنج می‌برند، آمار ارائه شده توسط نهاد‌های ملی و بین المللی بیانگر این حقیقت تلخ است.

کمیسیون انتخابات:
در ۱۸ سال اخیر ما نتوانستیم یا نخواستیم کمیسیون‌های مسلکی، مستقل و با قوت انتخاباتی را داشته باشیم، امروز کمیسیون انتخابات و کمیسیون شکایات انتخاباتی مفلوج و زخمی غیر مسلکی و فرمان بردار مقامات عالی رتبه حکومت اند، وابستگی های این کمیسیون ها استقلال در تصمیم گیری های آنها را زیر سوال برده است محتاجی کمیسیون به امکانات مالی داخلی و خارجی نیز ضربه دیگریست که بر پیکر این کمیسیون وارد گردیده بدون تردید انتخابات اخیر پارلمانی نشان داد که کمیسیون بیشتر فرمانبر حکومت بوده و حرف‌های شان میان تهی و بی‌نمک است، آنچه که میگویند دروغی بیش نیست.

گروه طالبان:
طالبان از برگزاری یک انتخابات خوب که در آن مردم تعیین سرنوشت کنند شدیدآ هراس دارند، و از تمامی امکانات خود برای مختل کردن انتخابات پیش‌رو کار خواهند گرفت و از طرف دیگر با در نظرداشت مشکلات امنیتی خانم حوا علم نورستانی رییس کمیسیون مستقل انتخابات گفته است که از مجموع مراکز رای دهی اضافه تر از 2002 مرکز در انتخابات ریاست جمهوری آینده اگر برگزار شود بسته خواهد بود انتخابات که اضافه تر از 2000 مرکز آن مسدود باشد از همچو انتخابات چه توقع باید داشت غیر از تقلب و سر افکندگی.

خارجی‌ها:
در انتخابات سال ۱۳۹۳ آمریکایی‌ها مصروف پیکار شدید با طالبان و دیگر گروه‌های هراس‌افگن بودند در پی جنجال‌های انتخابات نگران آن شدند تا مبادا دست‌آوردهای اخیر شان در افغانستان در پی افزون خواهی‌های سیاسی زمامداران افغانستان صدمه ببیند در پی یک توافق سیاسی میان دو دسته‌ی انتخاباتی حکومت وحدت ملی دست بکار شدند و حکومتی را بنام وحدت ملی بالای مردم افغانستان تحمیل کردند و از سوی دیگر امروز آمریکا مصروف مذاکرات مستقیم با طالبان است و اگر به حرف‌های رییس جمهور دونالد ترامپ اعتماد شود در پی خروج از افغانستان است، به باور من امریکا در حال حاضر نمیخواهد تا مانند انتخابات ۱۳۹۳ بازهم نقش میانجی گری را بازی کند و دوباره عمیقآ در قضایا افغانستان خود را در ساختن حکومت دخیل سازد.

از طرف دیگر نابرابری و بی اعتمادی میان کاندیدای ریاست جمهوری، مشکل دیگری است.
در همسایگی ما پاکستان و هندوستان دو نظام متفاوت قبل از برگزاری یک انتخابات شفاف و عادلانه بوجود میآید، در پاکستان سه ماه قبل از برگزاری انتخابات حکومت سرپرست تشکیل می‌شود که در راس آن یک شخص بی‌طرف انتخاب می شود و آن شخص مسوولیت می‌داشته باشد تا انتخابات را برگزار کند و هیچ یک از جریان‌ها و احزاب سیاسی از امکانات دولتی برای کمپاین انتخاباتی خود استفاده نکنند، در هند در حالیکه حکومت سر جایش می‌ماند اما صلاحیت‌های اجرایی کمیسیون انتخابات به شدت افزایش پیدا می‌کند و "کود اخلاقی" جایگزین روند عادی حکومتداری می‌شود، حکومت نمی تواند از صلاحیت‌های عادی خود استفاده کند و یک میدان هم‌سطح میان کاندیدای احزاب و جریان‌های سیاسی بوجود میآید، همچو تصامیم زمینه ساز اعتماد ملی در انتخابات میگردد.

حال متاسفانه در افغانستان قانون اساسی ما پیش‌بین این چالش بزرگ نبوده، که حکومت در جریان پیکار‌های انتخاباتی و قبل از آن کدام طرزالمعل را روی دست بگیرد تا قاعده بازی و کد اخلاقی در انتخابات مراعات شود، حال در افغانستان نباید از کسی که در راس قدرت است توقع داشت که قاعده بازی و کد اخلاقی انتخاباتی را مراعات کند و از امکانات مالی، صلاحیت‌های اداری و فرصت‌های سیاسی به نفع خود و تیم خود استفاده ننماید.

این نا باوری ها و استفاده از امکانات دولتی زمینه ساز انتخابات خواهد شد که نه از باور های ملی برخوردار باشد و نه از بین المللی تاریخ کوتاه و شرمنده انتخابات ریاست جمهوری سال 1393 در افغانستان نشان داد که رییس جمهور بر حال با استفاده از راههای درست و غلط برای انتخاب شدن دوباره خود استفاده کرده، حال اگر سیاسون کشور توقع دارند که رییس جمهور آقای اشرف غنی از امکانات دولتی برای انتخاب دوباره خود استفاده نخواهد کرد اشتباه بزرگی را مرتکب میشوند، به قول معاون سخنگوی محبوب رییس جمهوری "قاعده بازی باید مراعات شود ای کاش میگفت اول شروع از رییس جمهور.

با بیان این همی موضوعات در صورت برگزاری انتخابات 1398 ریاست جمهوری افغانستان باز هم داخل یک بحران خطرناک سیاسی، امنیتی و اقتصادی خواهد شد، سیاسیون داخلی و شرکای جهانی ما مسوولیت دارند تا از همین حالا روی فردای انتخابات بهتر و شفاف تر فکر کنند، سیاسیون و مردم با دیانت افغانستان باید بدانند و باور داشته باشند اوضاع کنونی کشور نسبت به سال های قبل به مراتب شکننده‌تر و بحران زا تر است باید همه باور داشته باشند که دیگر افغانستان تحمل و تکرار بحران انتخابات سال 1393 را ندارند اگر عاقلانه فکر نشود هم تاس خواهد و هم ماست.

احمد سعیدی

>>>   احمد سعیدی گسستاخى معاف!
شما بايد به وظيفه تان يعنى پا بوسى غنى برگرديد. شما دست دراز دستگاه غنى مى باشيد و ضربه به جنبشهاى آزادى خواهى زديد. جنبشهاى آزادى خواهى مشکوک بودن تان را زير سوال اندازد.
شرم ندارى که رييس اصلى حاکمان پشتونان طالباني و يکى از چار پدران توليدى چوچه کشى فابريکه طالبان همين غنى و کرزى و جلالى وخليلزاد آموزش و پرورش شده از شيطان زمان شوراى ملى و يا پارلمان رااز بيخه از بين بردند.
بعوض که لبه تيز مبارزه در خيمه گاه چنگيز خانى قرون ميانه که وى را سران خاناتهاى مغولستان در همينجورى در که اوغنى از آن گرفته سوق دهد و مخا لفين خودرا به قوم انتحارى وانفجارى وبه بازنشسته گى سوق مى دهد.احمد سعیدی خود را در دامن غنى وخليلزاد سوق داد

>>>   انخابات یا اصلا انتصابات برگذارمیشود وغ با اکثریت ارا اینار در دور اول پیروز معرفی میشود ، چندروزی سایر کاندید ها سروصدا بالا میکنند بعد تعدادی توسط کد 91 تعدادی توسط چند چکوکی مدیریت یا ریاست یا قونسل خاموش ساخته میشوند مابقی هم خسته شده آرام میگرند
آنوقت اشرف غنی بعد از چند ماهی صالح را بخانه اش می نشاند وخودش یکه تاز میدان این مراتبه که چانس بعدی ندارد گلم جنگ سالاران ودزدان را جمع میکند همه را از صحنه خارج میسازد وخودش به ادامه پلان های امان الله خان می پردازد
ر

>>>   غنی کوچی را لاف و پُف کشته و ملت را گرسنگی و بد امنی۰

>>>   اقای سعیدی بس است دیگر کس به نظرات وتحلیل های شما بها نمیدهدبا اشتراک وموقف گیری منفی تان در لویه جرگه ای تقلبی غنی وایراد بیانیه ای بی محتوادیگر چهار زانو نشستن مفید فایده نیست شما درین مقال نیز کوشش نموده اید که امریکای ها رامخالف طالب جلوه دهیدکه گویا انزمان امریکای ها مصروف مجادله با طالب ها بودند وانتخابات گوسفندی وتقلبی به چالش کشیده شد واگر مداخله ای حان کیری ومدارای داخلی ها نمیبود!!!دنیا قیامت میشد وعبدالله وغنی همدیگر را به قتل میرسانیدندو....!!!به هر صورت اب از اب تکان نمیخورد وهمه چیز روال عادی خودرا طی مینمود چون ریموت کنترول نه بدست یون است ونه هم به دست ناپاک حکمتیار اینها همه ناز پروره های ارباب اندانچه اراده نمایند تعمیل میگردد درست مانند خود شما چون تشله وگردو وچهارمغز در چرخش ۳۶۰ درجه هستند وهستید ازین رو نه ازان حوادث تلخ وناگوار پریشان باشید ونه هم از انتخابات!!! اینده همه چیز ها منظم ومرتب است این سایرین همه مجریان برنامه ای انها اندنچه بسیار تغییر یافته باور ملت نسبت به مدیای تقلبی و گردانندگان ان است که دیگر نباید به هیچ کسی مطمین نباشند وهمه را به چشمک وتردید بنگرندتا غربال دیگر ان هم مانند سعیدی ازاب خالی بیرون نگردد
عبدالقادر از تیوره

>>>   کوتاه سخن!‌
اگر کسی خدای ناخواسته عزیزان شما را کشته باشد و هنوز خون‌شان خشک نشده باشد و کسی بیاید قاتلین آنها را در بغل بگیرد و از زندان رها کندـ واکنش شما چیست؟ ایا این نمک بر زخم پاشیدن برای تان گوارا خواهد بود یا نفرت‌وکینه‌فرین؟ آیا شما این رهایی کتلوی گله‌یی ......درنده طالب به دست غنی را توجیهی دارید جز نمک پاشی بر زخم مردم و دشمن نشینی با مردم؟ غنی غدار است. او باید در کنار مردم باشد نه همنوای قاتلین مردم.
من از غنی و مویدین و اعوان و انصار و چکی چکی و پیروان و توجیه‌گرانش متنفرم و نفرتی دارم به گستردگی کاینات!

>>>   شبکه های مخابراتی دزد، شرکت برق دزد، خانم اول دزد، ارگان های دولتی دزد، امنیت زیر صفر، مردم زیرخط فقر،قیمت دالر از ۵۵ به بالای ۸۰ افغانی، بیکاری در اوج، جوانان معتاد، بیشتر ۴۵۰۰۰ تنها نظامیان شهید بیشتر ۷۰ فیصد خاک کشور زیر اثر سلطه مخالفان دولت، تنش های قومی در اوج و صد ها مورد دیگر که جای گفتن باقی نمیگذارد پس این دولت با چه آبرویی میخواهد حکومت خود را بعد از اول جوزا ادامه دهد؟
خواستم از دولت مردان حکومت وحدت ملی اینست که اگر لیاقت حکومت داری ندارید حداقل شرافت استعفا را داشته باشید
احمد شفیع الهام

>>>   Lalzad
آفرین بر غنی !
==========
🔸 غنی ۸۸۷ «برادر بی گناه» خود را از زندان رها می کند؛
🔸 غنی «فرماندهان معترض و گل های سر سبد» ما را درو می کند؛
🔸 و ما هم دل خود را با «شهادتت مبارک» گفتن، تسکین می کنیم...
+ + +
🔸 غنی («دشمن اصلی») در ارگ نشسته و فرمان می راند؛
🔸 اما جوانان ما جان های خود را در کوهها، دشت ها و صخره ها بنام «دفاع از وطن» در «دفاع از غنی» از دست می دهند...

>>>   احمد سعیدی شتشوي مغزى شد.
اعتبار و اعتماد ديگر از نزداش فرار نمود.
دموکرات ا له چنگيز خانى!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است