چهل سال جنگ تحمیلی و نیابتی، زیرساختارهای اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی کشور را ویران کرده است. این جنگ خانمانسوز بافت اجتماعی کشور نیز به سبب خشونت‌های گسترده، بی‌عدالتی‌های پیهم و حاکم بودن فرهنگ معافیت فرو پاشیده است. با درک این مصایب و برای نجات ازین بحران، شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان اقدام به تاسیس کرد. این اقدام برای شگوفایی کشور و ایجاد فضای بهتر درک و همدیگر‌پذیری اقوامِ با هم برادر کشور در زیر چتر سبز اسلامی و ارزش‌های ملی صورت گرفته است.

شورا به این باور است که جنگ‌های خانمانسوز چهار دهۀ پسین میزان حق تلفی، مظلومیت، محرومیت و بی پناهی اقلیت های قومی، مذهبی و زبانی را خیلی بالا برده است. مصیبت جنگ، تاراج دارایی‌های عامه و حاکم شدم فرهنگ معافیت، سبب اصلی از هم پاشیدگی درونی جامعه و نا به سامانی‌های ملی گردیده است. ملتی بزرگی با گذشتۀ شگوفان، امروز اسیر زشت ترین مصیبتی‌ست که حتی یادآوری از آن ننگ و نفرین دارد.

شورا با این هدف که نباید شکوه و جلال گذشته را قربانی نفرت وانزجار کنونی در کشور کرد، ایجادگردیده است. شورا باور دارد ملت ما و شهروندان با هم برادر و برابر ما، مستحق سرنوشتی به مراتب بهتر از مصیبت کنونی‌ست که با آن دست و گریبانند. از همین رو شورا با آرمان و اهداف مشخصی در گنگرۀ تاریخی خویش که به تاریخ 24 جوزای سال 1398 خورشیدی دایر گردید، اعلام موجودیت کرد. شورا متعهد است برای انسجام، همدلی، برابری، برادری و تامین عدالت اجتماعی دوشادوش با همه اقوام باهم برادر کشور تا رسیدن به عدالت اجتماعی به مبارزه بپردازد.

این شورا پس از تاسیس اهدافی چون رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال، ترویج همدیگر پذیری، رسیدن به جامعه قانونمدار، انسجام تشیع و گسترش تفکر اجتماعیِ که در آن صلح، برابری، توسعۀ متوازن و همزیستیِ برادرانه، تامین گردد را تعقیب خواهد کرد.

ما باور داریم وحدت ملی، برابری، برادری و همزیستی مسالمت آمیز جز در سایه تامین عدالت اجتماعی و برخورداری همه شهروندان از تمامی حقوق شهروندی خود که قانون اساسی افغانستان آنها را به رسمیت شناخته است، ممکن نیست. از این رو، با اعتقاد راسخ به برادری همه اقوام کشور، نفی هر گونه تبعیض و تحمیل محرومیت و به منظور تحقق مقاصد مادی و معنوی فوق، این شورا با اهداف ذیل تاسیس و با تعهد به کار خویش ادامه می‌داد:

• رسیدن به حقوق مشروع، مشارکت فعال در نظام مبتنی بر ارزشهای دینی و ملی، ترویج همدیگر پذیری و دست یافتن افراد شایسته به جایگاه مناسب؛
• رسیدن به جامعه قانونمدار؛
• سهم گیری قانونمند و شایسته جامعه تشیع در ساختارهای اجتماعی و سیاسی؛
• انسجام و یک‌پارچگی جامعه تشیع برای ایجاد یک تشکل واحد و غیر وابسته وتشریک مساعی با سایراقوام
• ایجاد زمینه های تامین حقوق مدنی و سیاسی جامعۀ تشیع افغانستان؛
• ایجاد امکانات لازم برای رشد علمی، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی، اقوام تشیع افغانستان؛
• تلاش در جهتِ گسترش تفکر اجتماعیِ که در آن صلح، برابری، توسعه متوازن و همزیستیِ برادرانه، تامین گردد؛
• تلاش در راستای تحقق وحدت ملی، برابری، برادری و همدیگر پذیری تمامی اقوام با هم برادر کشور.

ومن الله التوفیق
شورای هماهنگی اقوام تشیع افغانستان

>>>   مقر این شورا کجاست؟ اعضای آن چه کسانی اند؟ کنگره در کجا برگزار شده است؟ خدا کند حزب آسمانی نباشد مانند سما

>>>   تشیع قوم نه بلکه مذهب است، این مذهب خودش باعث انسجام مردم بر محور یک عقیده میگردد که نیازمند ایجاد شورای نیست
م.ز

>>>   شورای شیعه یان! همه بدبختی شما از دست رهبرانتان است!
همان روده چاقهایکه مثل شتر به عقب ان روان هستید!
این روده چاقها ومفسدین ملی را باید با مفقسدین همه اقوام نابود گردند!
اگر اهل تشیع به عقب شخثی چون بشردوس رمضان بیایید با هم یکجا انرا رهبر بسازیم ورنه محقق را بگزارید که شما را به دوزخ می برند!

>>>   شورای هماهنگی اهل تشیع افغانستان.
شورای هماهنگی اهل تسنن افغانستان.
شورای هماهنگی اسماعلیه های افغانستان.
شورای هماهنگی اهل هنود افغانستان.
شورای هماهنگی ملیت پشتون.
شورای هماهنگی ملیت تاجک.
شورای هماهنگی ملیت ترک تباران.
شورای هماهنگی بلوچ های افغانستان.
شورای هماهنگی پامیریان.
شورای هماهنگی مجاهدین افغانستان.
شورای هماهنگی دموکرات های افغانستان.
شورای هماهنگی جوانان افغانستان.
شورای هماهنگی زنان افغانستان.
شورای هماهنگی متقاعدین افغانستان.
شورای هماهنگی محصلین افغانستان.
اگر همینطور ادامه بدهیم از شورای بوت دوزان گرفته تا کراچی وان ها و نان بایی ها و چوب فروشی ها و کلچه پز ها و شیرینی پز ها و پنچرمین ها و دریور ها و غیره،هزاران شورا جور خواهد شد.
آیا مردم افغانستان به جز از ساحت شورا ها و اتحادیه ها و غیره،کدام کار دیگر نیز خواهند انجام داد؟
شما گروه مفت خوار ها،به جز از امرار معیشت توسط پول جامعه جهانی،کدام کار دیگر انجام میدهید؟
این شورا های شما چه بدرد افغانستان و جامعه جهانی میخورد؟
چشم تان را باز کنید و ببینید که در دیگر کشور ها چگونه کار میکنند و چگونه در پیشرفت اقتصاد جهانی و رشد اقتصاد جهانی کمک میکنند،شما نیز چنین کنید.
یاد بگیرید از مردم دنیا که چگونه کار میکنند و چگونه کشور هایشان را بطرف پیشرفت سوق میدهند.

>>>   بهتر بود این همایش به نام تشیع خالی بود قید اقوام در این همایش چندان خوشایند نیست. چه اینکه منظور از اقوام مشخص نیست. اشرف غنی با تذکره الکترونیکی ملت واحد کشور را به اقوام متعدد از هم جدا نموده و سپس به راحتی آنان را در صورت نیاز به جان هم بیاندازد. قوم گرایی در این عصر و زمان پدیده بسیار منفور و غیر قابل تحمل است. همه انسان اند و هیچ کسی بر کسی برتری ندارد. به هر حال ملت ما دارد به قرون وسطی حرکت قهقرایی به خود گرفته و شاید هم بنا به فرمایش خداوند که الهیاکم التکاثر حتی زرتم المقابر این اقوام برای انکه خود شان را بیشتر نشان دهند از گذشته و اموات شان سخن بگویند.

>>>   این حرکت های قومی واکنش های هستند در مقابل قومگرایان ستمگران و آنهایکه قدرت و امتیازات این کشور را سالهاست انحصار کرده اند و نمونه بزرگ آن غنی کوچی و تیم مخکش های او در ارگ هستند که دست از این خیانت ها نمیبردارند.
ما هویت ملی واحد و متحدی نداریم چون قانون اساسی کشور یک نام قومی که هویت تاریخی یک قوم است را بر همه قوم های دیگر کشور بزور و به ریا تحمیل میکند.
نام قومی یک قوم هویت ملی تمام باشندگان یک مملکت چند قومی شده نمیتواند.
به همین خاطر ما نه اتحاد ملی داریم و نه هویت ملی و نه هم یک ملت یکپارچه و متحد هستیم.

>>>   تشیع قوم نه بلکه مذهب است، این مذهب خودش باعث انسجام مردم بر محور یک عقیده میگردد که نیازمند ایجاد شورای نیست
خبرنگار بیسواد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است