زلمی خلیلزاد چندبار به صراحت گفت که از نظر امریکا، اولویت در افغانستان صلح است و بعد انتخابات.
از نظر رییس جمهورغنی، انتخابات الویت دارد و به صلح نیز تاکید می کند و انتخابات و صلح را متمم یکدیگر می داند.
در میان دسته های انتخاباتی و نامزدان ریاست جمهوری همآهنگی این سه تکت و کاندیدای ریاست جمهوری (دکتر عبدالله، گلدین حکمتیار و محمدحنیف اتمر) برای برگزاری انتخابات شفاف جالب و قابل توجه است. جالب تر از آن دریافت پاسخ به این پرسش است که چه نکاتی این ها را به همآهنگی در انتخابات می برد؟

عجلۀ خلیلزاد مذاکره کنندۀ امریکایی مذاکرات صلح در رسیدن به یک توافق با طالبان، برگزاری انتخابات ریاست جمهوری را در ماه میزان سال روان به پرسش و تردید های بسیاری روبرو کرده است.

طالبان دو روز قبل با صراحت گفتند که در صورت وجود قوای امریکا و در واقع در صورتی که مذاکرات جاری امریکا با آن ها به توافقنامۀ صلح نینجامد، مخالف برگزاری انتخابات هستند و آن را نمی پذیرند. معنای این تذکر و هشدار طالبان این است که به امریکایی ها تفهیم می کنند تا اول با طالبان توافقنامۀ صلح را امضا کنند؛ چیزی را که امریکایی ها کم از کم ترامپ در قصر سفید و خلیلزاد در پشت میزمذاکرات قطر با طالبان با عجله می خواهند به آن برسند.

ارگ کابل و صاحب فعلی آن اشرف غنی به خوبی می داند که امضای توافق صلح امریکا با طالبان قبل از برگزاری انتخابات در میزان سال روان، انتخابات و سرنوشت او را به عنوان رییس جمهور و به حیث کاندیدای ریاست جمهوری در این انتخابات که بردن خویش را قطعی تلقی می کند، در هاله ای از ابهام و تاریکی فرو می برد. از این رو رییس جمهورغنی می خواهد تا بدون توجه به مذاکرات امریکا با طالبان و احتمال امضای توافقنامۀ صلح، انتخابات را برگزار کند و با اعلان نتیجۀ آن امریکایی ها را در برابر عمل انجام شده قرار بدهد.

اینکه آیا غنی می تواند امریکایی ها را در این مورد به چالش بکشد، باید منتظر بود و دید. اما امریکایی ها هم به اصطلاح کف دست او را خوانده اند و به این آسانی خود را مغلوب وی نمی سازند. مایک پمپئو وزیر خارجۀ امریکا در آخرین سفرش به کابل این نکته را بی پرده برای رییس جمهورغنی گفت که تحریم انتخابات از سوی نامزدان ریاست جمهوری از ترس تقلب در انتخابات، برای امریکا، برگزاری و مشروعیت انتخابات را زیر سوال می برد و چنین انتخابات غیر شفاف قابل قبول نیست. هر چند برای رقیبان او و نامزدان دیگر کم از کم برای چندتای مهم آن هشدار داد که امریکا حوصلۀ عدم پذیرش نتیجۀ انتخابات را پس از اعلان کمیسیون انتخابات از سوی نامزدان ندارد و این ها باید این نتیجه را بپذیرند.

به هر حال اگر امریکایی ها امضای توافق نامۀ صلح با طالبان را قبل از انتخابات مدنظر داشته باشند و اشرف غنی بدون این خواست امریکا در صدد برگزاری انتخابات شود، تحریم انتخابات از سوی نامزدان و دسته های انتخاباتی یکی از راه های خواهد بود که غنی را متوقف کنند. ممکن است تلاش مشترک این سه دستۀ انتخاباتی برای تضمین شفافیت انتخابات علی رغم نامشترکی های بسیار شان، به همان نکته ای گره بخورد که وزیرخارجۀ امریکا در مورد تحریم انتخابات بیان کرد.

محمد اکرام اندیشمند

>>>   هرکس به نفع خود حرف میزند امریکا می خواهد زودتر مارابه پاکستان بفروشد وخودرا ازین منجلاب نجات دهد ، جناب رئیس جمهور میگوید:
صلح پروسه دراز مدت است یعنی تاپنج سال دیگر باید او سرقدرت باشد بعد از پنج سال او دست ملکه را گرفته به خارج میرود آن وقت اگر هرچه شد بشود ،

>>>   دوست واقعی افغانهاکسی است که ضد امریکا وطالب باشد - اگر واقعاٌ غنی همینطور آدمی باشد - هر افغان باید خودرا مکلف بداند تاوی رادرراس قدرت قبول بدارند - خصوصاٌ در رهبری ارگانهای اقتصادی < اوبود که ّپاکستانرا ازنگاه اقتصادی به جایش نشاند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است