به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) دولت آمریکا در حال آماد‌گی برای خروج هزاران سرباز این کشور از افغانستان پس از توافق ابتدایی صلح با گروه طالبان است.
روزنامه واشنگتن پست به نقل از مقام‌هایی آمریکایی نوشته که کاهش نیروهای این کشور از افغانستان در ازای برقراری آتش‌بس و قطع رابطه طالبان با القاعده به عنوان بخشی از توافق اولیه برای پایان دادن به جنگ هیجده ساله افغانستان خواهد بود.

براساس این گزارش در صورت توافق میان گروه طالبان و دولت آمریکا شمار سربازان این کشور در افغانستان از ۱۴ هزار به ۸ تا ۹ هزار کاهش خواهد یافت.
گفته می‌شود این توافق شامل آغاز مذاکرات مستقیم میان دولت افغانستان و گروه طالبان نیز خواهد بود.

به نقل از این روزنامه مقام‌های آمریکایی گفته‌اند که این طرح پس از ماه‌ها مذاکره میان گروه طالبان و زلمی خلیلزاد نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان شکل گرفته است.

همچنین مقام‌های آمریکایی گفته‌اند که این مذاکرات حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد نهایی شده و ممکن است توافق صلح با طالبان تا پیش از انتخابات ریاست جمهوری نهایی شود اما هشدار داده‌اند که ممکن است گروه طالبان این روند را به تاخیر بیندازند.

این گزارش رسانه ای بود که در دسترس عموم قرار گرفت.
اما واقعیت قضیه: آمریکا هرگز از افغانستان خارج نمی شود! از زمان حضور نظامیان آمریکایی در افغانستان، بیش از ده بار بحث خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان به میان آمده و تعدادی هم از نظامیان آمریکایی از افغانستان به کشورشان بازگشتند اما سپس دوباره تعدادی تازه نفس بجای آنان وارد افغانستان شدند.
در این روزها که نماینده آمریکا سرگرم مذاکره با طالبان است و به قول خودشان مشغول بحث روی خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان هستند، تعداد دیگری از این نظامیان به افغانستان آمده اند.

در سال 2005 در زمان زمامداری کرزی، میان دولت افغانستان و آمریکا توافقی بوجود آمد که نظامیان آمریکایی در برخی از پایگاه های خود در افغانستان تا 50 سال دیگر حضور داشته باشند.
اما طرح ایجاد یک پایگاه دایمی را قبلا یک سناتور جمهوری خواه آمریکایی مطرح کرد. لیندسی گراهام در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود، ایجاد چند پایگاه نظامی دایمی در افغانستان، ارتش آمریکا را در مقابل طالبان بیمه خواهد کرد.
ایجاد پایگاه های دایمی آمریکا در افغانستان در حالی مطرح شد که دولت آمریکا اعلام کرده بود تا سال 2014 میلادی، حضور نظامی اش را از افغانستان پایان می بخشد.
این پایان دادن به حضور نظامی آمریکا به معنی خروج همه نظامیان آمریکایی از افغانستان نبوده است و این ساده انگاری است که اگر باور کنیم نظامیان آمریکایی افغانستان را ترک می کنند.

همسایگی افغانستان با ایران، روسیه، چین و پاکستان اهمیت استراتژیک کشور را برای آمریکا پر رنگ تر نموده است.
با این اوصاف، ایجاد پایگاه های نظامی آمریکایی در افغانستان از این دیدگاه قابل بررسی است.
پایگاه های دایمی نظامیان آمریکایی در افغانستان که به معنی تسلط و کنترول است، نه تنها به منافع ملی ما کمک نخواهد کرد، بل در دراز مدت محدودیت ما را در رابطه با همسایگان تقویت می کند و این به نفع افغانستان نیست.
از جانب دیگر، تمامی کشور هایی که آمریکا در آن کشور ها پایگاه نظامی دارد، در حال امتیاز دهی به آمریکاییان هستند و تمامی تلاش شان را دارند تا بگونه ای از شر این پایگاه های مزاحم نجات یابند.
در این میان نظراتی نیز وجود دارد که از برنامه ریزی دقیق آمریکایی ها در افغانستان حکایت دارد.
این برنامه مدون، همانا تحقیقات خاص مطالعاتی پیرامون زمین شناسی و تعیین مناطق خاصی جهت ایجاد پایگاه های نظامی است که تا کنون مناطقی مانند بگرام، فراه، شیندند، قندهار، هلمند و ننگرهار مشخص شده است.
برنامه ای که به تداوم غارت کشور توسط آمریکایی ها خواهد انجامید.

بیایید جامع تر به مساله بنگریم. آمریکا تا کنون به کدام کشور رفته که از آن کشور به رضایت خود بیرون شده باشد؟ مگر اینکه مانند ایران علیه حضور آمریکایی ها اقدام شود و آنان را از کشور اخراج کنند که آنهم مشکلات و عواقب خودش را دارد.

فهرست پایگاه‌های نظامی آمریکا در جهان:
۱.فرماندهی اروپا- اشتوتگارتک منطقه‌ای در حدود ۱۳ میلیون مایل مربع را در ۸۹ کشور از ناروی تا بالتیک مدیترانه بخشی از خاورمیانه تا کیپ گود هوپ در آفریقای جنوبی را تحت پوشش هوایی، دریایی و زمینی دارد.
۲. مرکز آموزشی ارتش هفتم و مرکز یکصدم گروه پشتیبانی در شهر Grafenwoehr آلمان.
۳. مرکز تمرین در آب و هوای استوایی در شهر Fort Clayton پاناما از ۱۹۶۲
۴. مرکز نیروی دریایی در اروپا و گوام که ۱۰۰ میلیون مایل مربع را در برمی گیرد و شامل ۲۰۰ کشتی و ۲۵۰ هزار دریانورد است
۵. مرکز هوایی نیروی دریایی در Keflavik, Iceland
۶. مقر پشتیبانی دریایی در، Naples, Italy
۷. مقر دریایی در اسپانیا تنگه جبل الطارق Rota, Spain
۸. پایگاه عملیاتی نیروی دریایی در جاپان Sasebo, Japan این پایگاه مقر ناوگان هفتم دریایی با ۶۰ کشتی ۳۵۰ جنگنده و ۶۰ هزار پرسنل است.
۹. پایگاه هواییSigonella Italy ایستگاه سیگونلا ویژه عملیات در مدیترانه‌است. این پایگاه مرکز استقرار ۳۱۰۰ نظامی و ۸۰۰ غیرنظامی است که بیشتر به یگان هوایی شانزدهم و ناوگان جنگی سی و یکم اختصاص دارد.
۱۰. پایگاه هوایی توزلا در بوسنی Tuzla Air Base, Bosnia-Herzegovina
۱۱. پایگاه هواییIncirlik در جنوب ترکیه مختص یگان سی و نهم رزمی هوایی است.
۱۲. پایگاه هوایی Kadena Air Base at Okinawa در جاپان.
۱۳. پایگاه هوایی Misawa Air Base در جاپان جزیره Honsyu مرکز یگان سی و پنجم رزمی.
۱۴. پایگاه هوایی Yokota Air Force Base جاپان در ۲۸ مایلی توکیو مقر یگان ترابری ۳۷۴
۱۵. پایگاه هواییUSMC Air Station Iwakuni در ۴۵ مایلی هیروشیما مرکز یگان هوایی یکم نیروی دریایی.
۱۶. پایگاه هوایی Kunsan Air Base در کوریای جنوبی ۱۵ مایلی سئول مقر یگان هشتم رزمی نیروی هوایی.
۱۷. پایگاه هوایی Osan Air Base کوریای جنوبی یگان ۵۱ رزمی هوایی و یگان هفتم هوایی.
۱۸. پایگاه هوایی Ramstein Air Base در آلمان یگان ترابری هوایی هشتاد و ششم.
۱۹. پایگاه هوایی Taszar Air Base مجارستان وابسته به یگان ۴۰۶ ام ۲۰. پایگاه هوایی در بگرام افغانستان.

آمریکا از کشورهایی که به زور اخراج شده در همسایگی آن کشورها پایگاه نظامی ایجاد کرده است. مانند ایران که در کشورهای همسایه ایران (ترکیه، افغانستان، پاکستان، عراق، گرجستان و ارمنستان) پایگاه نظامی دارد
در همین حال آمریکا از کشور های عربی و خلیج فارس نیز غافل نشده و پایگاه های نظامی در آن مناطق ایجاد کرده است مانند: عربستان، عراق، عمان، قطر و کویت.
در اقیانوس هند نیز در جزیره دیه‌گو گارسیا جزیره‌ای مرجانی در مجمع الجزایر شاگوس Chagos پایگاه نظامی دارد.

جالب اینجا است که بودجه نظامی آمریکا نه تنها از مالیات دهندگان آمریکایی و خزانه این کشور دریافت نمی شود که از جانب پایگاه های نظامی آمریکا در جهان مقدار قابل توجهی از غارت کشورهای دیگر به حساب خزانه آمریکا واریز می گردد. یعنی حضور نظامی آمریکا در دیگر کشورها علاوه بر قدرت نمایی، درآمدزایی نیز دارد تا آنجا که قسمت اعظمی از بودجه داخلی آمریکا از غارت دیگر کشورها تامین می شود.

حالا این سوال پیش می آید که با این اوصاف، آیا بازهم خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان را باور کنیم؟
در هر صورت هیچ فرد آگاه و وطن دوستی به اشغال اینگونه کشور رضایت نمی دهد. پس چکار باید کرد که از شر آمریکا در افغانستان رهایی یابیم و بیش از این کشور ما توسط این غارتگران چپاول نشود؟

کد (4)

>>>   اگر از افغانستان خارج هم نشود دیگه قصد جنگ در افغانستان را ندارد و احتمالآ برای جنگ با ایران آمادگی میگیرد، همزمان در دو جبهه مجاور جنگ برایش سخت است.
هروی

>>>   باسلام
«آمریکا می ماند،خروجی در کار نیست»
طبق نظرات وبرنامه های ارائه شده سازمان‌های تحقیقاتی مهم آمریکا، منابع حیاتی این کشور تا25 سال آینده رو به پایان خواهد بود، درحالی‌که میزان تقاضا در این کشور به مصرف انرژی تا40 درصد افزایش خواهد یافت.
آمریکا با5 درصد جمعیت کره زمین وبا داشتن کارخانجات عظیم خود 25 درصد انرژی این کره خاکی را مصرف می کند.
در حالی که دواقیانوس بطور طبیعی این کشور را از منابع فوق العاده انرژی جهان دور کرده است:اقیانوس‌های اطلس و آرام
80 درصد منابع انرژی دنیا در منطقه اورآسیاست و تسلط براین منطقه یعنی تسلط بر عالم.
اورآسیا منابع عظیم نفت و گاز و آب و همچنین معادن سرشار قیمتی در خود دارد درحالیکه بااین جمعیت بالقوه خود، معمولا مصرف کننده هستند تا تولید کننده.
یعنی علاوه بر منابع انرژی عالم، جمعیت بسیار بزرگی جهت مصرف کالاهای غرب و بازار وسوسه کننده ای دارد.
بطور مثال کشور عراق که جز این منطقه است را درنظر بگیرید، به تنهایی 10 درصد کل انرژی دنیا دراین کشور وجود دارد، و منابع آبی دجله وفرات وسرزمین بین النهرین را نیز در خود دارد. این کشور از میان 80 چاه بزرگ نفت خود تاکنون تنها از 20 حلقه آن بهره برداری می کند هم چنین در استان الانبار به عبارتی چندصدمیلیون بشکه نفت خام مرغوب ذخیره دارد که تاکنون استحصال نشده اند.
آمریکا بخوبی می داند روسیه وچین هیچ گاه نیازهای آینده او را نه تنها تامین نخواهند کرد بلکه تبدیل به رقیبانی بزرگ در عرصه نظامی و اقتصادی برای وی شده اند، لذا برنامه های طولانی مدت این کشور، دست یابی و کنترل اوراسیاست.
جورچین نفوذ وکنترل در این منطقه که بعد از جنگ جهانی دوم وبا تشکیل دولت جعلی اسرائیل در غرب آسیا شروع شد و با تسلط بر تمامی کشورهای منطقه صورت گرفت فقط یک مشکل بزرگ دارد و آنهم وجود ایران بعنوان مرکز ثقل اوراسیاست.
آنها نفوذ و تسخیر خود را به شیوه قرن‌های گذشته پیش نمی‌برند یعنی گاهی جنگ مستقیم می کنند آنهم به بهانه های غیر واقع یا ساختگی مبارزه با تروریسم، دیکتاتوری، نجات مردم و...
در این میان افغانستان هم بعنوان مرکز کنترل و ایجاد اختلال در محاسبات همسایگانش که از دیدگاه آمریکا بسیار مهم هستند مانند چین، روسیه وایران، از اهمیت بالایی برخوردار است.
ازطرفی این کشور با پیشینه تمدنی کهن و ذخایر معدنی فراوان وداشتن منابع آب غنی، نمی‌تواند از چشمان حریص آمریکا دور بماند.
و برای کنترل این کشور گاهی با پشتیبانی از مجاهدان که درراه آزادی وطن با شوروی می جنگیدند، گاهی با ایدئولوژی و پول نفت سعودی و نقش عملیاتی پاکستان طالبان را بوجود می آورند و گاهی القاعده واینک داعش را.
اندکی تامل در این زمینه این را روشن خواهد کرد که مذاکرات صلح، پیام‌های تهدید و... همگی برای سنجش عکس العمل مردم افغانستان است، چه آنکه طی این 18 سال بیشترین تلفات و رنج ها برای مردم افغانستان بوده، بنام مبارزه با طالبان و القاعده
و متاسفانه با همه احترامی که برای ملت عزیز افغانستان قائلم، نمی‌توانم این نکته مهم را بازگو نکنم که مردم افغانستان در این پروژه بزرگ بازی را باخته اند، زیرا صدای واحدی از این ملت بلند نمی‌شود.
بارها در مطالب مختلفی که مکتوب نمودم فقدان رهبری واحد را گوشزد کرده ام.
رهبری ای که بتواند تحت یک پرچم همه قومیت‌های این ملت بزرگ را متحد کند و با تکیه بر اصول دین و وطن مبارزه ای بزرگ تا اخراج آخرین اشغالگر را رهبری و هدایت کند.
واز تمام تحولات و تاریخ دو قرن اخیر منطقه بخوبی درس فرا گیرد. نمونه بارز و روشن این مهم، جریان انقلاب ایران است. انقلابی که برمبنای نفی تسلط بیگانه و باتکیه بر خواست مردم و تأسی از آموزه های دین مبین اسلام، ایران را از لوث وجود اشغالگران پاک کرد و علیرغم تمام سختی های پیش رو، روندی رو به رشد وکمال دارد.
مذاکرات صلح، صندوق های انتخابات ریاست جمهوری و مجالس و... تنها جهت سرگرم کردن ملت افغانستان است وتا زمانیکه یک نظامی خارجی در افغانستان باشد، افغانستان روی آرامش به خود نخواهد دید و تنها راه غلبه بر این اشغالگری قیام عمومی مردم و مبارزه تا اخراج آخرین خارجی اشغالگر خواهد بود.
تاریخ حال حاضرگویای این مطلب است که آمریکا وغرب مستکبر، تنها در شرایطی که احساس خطر نکند، هیچ امتیازی نداده و دست از غارت بلاد اسلام نخواهند کشید.
باتشکر-محمد-شیراز

>>>   عساکر امریکائی که درعربستان حضور دارند مصارف شان از بودجه حکومت عربستان پرداخته میشود ،
اعراب مفسد وترورست از امریکائی ها میترسند ودرکشور خود مکقابل سربازان امریکائی جنگیده نمیتوانند ، بهمین دلیل این ترورستان جاهل ونمفسد درافغانستان می ایند ویکجابا افراد جاهلتر از خود به تخریب این وطن می پردازند
ر

>>>   آنانیکه با صدای ناتراش شان چیغ میزنند نعره تکبیر!
این نعره ها مکفت وخاص برای رضای خدانبوده درعقب ودرمقابل آن اینمعامله قرادارد:
اری عتیق الله ساکت
در یکی از رستوران ها، چند مرد قوی هیکل چندین بار چند خوراک کباب و پلو و چلو را فرمایش داده، چنان می خوردند که باور کنید مردمان سایر میز های نهارخوری را متعجب ساخته بودند. یکیش باصدای بلند به دیگری می گفت:
بزن بچیم که دیگه این روزها را نمی یابی. در وقت آخر هم بدون تادیه پول رفتند و صرفا یک امضا کردند. خیلی ها کنجکاو شدم تا این که یکتن از گارسون ها که از سابق مرا می شناخت، پرسیدم این پرخورها کی بودند؟ گفت اینها نفرهای فلان کاندید از گروه چیغ زنان و فریادکنندگان نعرهء تکبیر هستند‌که‌ رییس شان با ما قرار داد کرده که هرگاه اینها میایند، هرقدر که نان میخورند، بخورند و در اخیر ماه پول ایشان را جمعا دفتر انتخاباتی شان میپردازد.
با خود گفتم والله با اینهمه قدرت و انرژی که اینها مصرف میکنند، براستی که حق شان است چندین خوراک را بیکبارگی بخورند‌‌چون با هر نعرهء تکبیری که ایشان‌جیغ و فریاد میزنند، ناف مردم شنونده میرود، از خودشان را که خدا خبر. مقصد بدانید که در افغانستان اینچنین حرفه های پردرآمد هم وجود دارد.
ر

>>>   ترامپ به این حرفها نمی فهمد او تاجر است صرف مصرف پول را مکی فهمد که نباید صورت گیرد

>>>   اوغان درمعامله و وطنفروش تجربه کافی دارند وقتی موقف شان درخطر افتد خودرا وطنپرست و حامی مردم میپندارند بخصوص این دو فاشیست اخیرخرزی و احمق زی هردو خاینان ملی در پهلوی نوکری امریکا و غرب بالای سند ننگین گندمک نیز امضا نمودند و همان شد تا پاکستانی این دو دلقک غلام را برای امریکا سفارش داد در غیر آن دو شخص پلید و متعصب قوم گرا لیاقت شستشوی سگ را هم نداشتند . در کانفرانس بن هم ستار سیرت بنده انتخابات در آنجا شد و با آرای اکثریت به صفت ریس جمهور موقت معرفی اما همین فاشیستان اوغان بخاطر جا طلبی و قدرت به کمک پاکستان و امریکا خرزی لعین را از هوتل در امریکا اورده معرفی نمودند چون اوغان بود و باید اوغان برنده باشد . همین ناموس فروشان بودند که در ۳۰۰ سال گذشته اوغانستان را به این و آن بخاطر قدرت فروختند اما اینها هیچ شرم ندارند و از خاک و ناموس فروشی خود ندامت هم نمیکنند و عده احمق های هستند که از این دو حیوان بخاطر اوغان بودنشان دفاع میکنند در حالیکه اول ناموس همان طرفدار را اینها فروختند و خارجی را سرش سوار نمودند.

>>>   دست به دست هم دهیم به مهر
تا میهن خویش کنیم آباد
همه اقوام و همه طرفهای جنگ که واقعاً افغانستانی و وطن پرست هستم دست به دست هم دیگرداده و وطن خود را خودمان آباد کنیم .
موفقیت ما در وحدت ماست.
محمدی
مزارشریف

>>>   امریکا برای محاصره ایران هرگز از افغانستان خارج نخواهد شد

>>>   آفرین بر شما اطلاعات کامل از این امپر لیالست جهان خوار دادی مثل خرچنگ می ماند نجاد پیدا کردن سخت است به اتمر نامرد لعنت امضا کرد از عاقبت ان جیزی نمیدانست

>>>   در کشور ما چیزی نمانده که ببرند همه اش برده شد. چند تا زور مند سالها سنگ و خاک و چوب این وطن را فروخت بعدش قدرت های منطقه با استفاده از همی زورمندان تمام ذخایر را تاراج کردند ولی مردم بیچاره بجز مرمی انتحار جنگ قتل و کشتار چیزی دیگری نخوردند. اینجا انسانیت کوچیده فقط همه نظاره گر اند که چقدر زیاد مورد تهاجم و چور و چپاول قرار میگیرند. بلکل مردم افغانستان از همه جهانیان متنفر اند بخاطریکه موجودیت قوای خارجی با اینهمه عظمت و قدرت بازهم چار تا به اصطلاح تفنگدار محلی و غیر محلی را نابود ساخته نمیتوانند دور از عقل و منطق است. حقیقت اینست که باید اوضاع همینطور حفظ شود تا موج تاراج عمیق تر و افزون تر گردد. افسوس صد افسوس بحال ما افغانها

>>>   حقیقت تلخ این است که آمریکا قدرتمندترین کشور دنیاست و تمام دنیا نوکر آمریکا هستند از زمان رویکار آمدن ترامپ آمریکا از معاهده آب و هوایی پاریس خارج شد از برجام و توافق هسته ای با ایران خارج شد از معاهده تسلیحاتی سازمان ملل خارج شد و به تازگی از معاهده موشکی با روسیه خارج شد آمریکا خطرناکتر و بدتر از انگلیس است اینکه در بیشتر کشورهای دنیا علیه آمریکا تظاهرات میکنند بی دلیل نیست نظامیان آمریکایی به شدت هرزه و فاسد هستند در کره و ژاپن بارها به زنان و دختران تجاوز کردند حتی اگر مثل ایران آمریکا از افغانستان خارج شود باز هم همانطور که ظرف ۴۰‌ سال گذشته ایران را تحریم کرد و هر بار به نحوی اموال و داراییهای ایران را مصادره کرد همینکار را میکند یعنی آمریکا شر مطلق است اگر در کشوری حضور داشته باشد که هزینه نظتمی حضورش را هم از آن کشور میگیرد اگر هم حضور نداشته باشد مثل کوبا و ایران با تحریم اموال و داراییهای آن کشورها را مصادره میکند در واقع آمریکا دزدی بین المللی میکند با تحریمهایی که علیه کوبا و ونزوئلا و ایران اعمال کرده اموال این کشورها را غصب میکند اروپا هم نوکر آمریکاست بخاطر اقتصاد قدرتمند آمریکا مگر خدا آمریکا را نابود کند و شرش را از سر دنیا کم کند وگرنه از خاورمیانه تا حتی چین و روسیه و مکزیک و ونزوئلا و کوبا همه مشمول شر آمریکا میشوند بدبختانه در تمام کشورها از کشورهایی که در آنها پایگاه دارد تا کشورهایی که در آنها پایگاه ندارد هم خودباختگانی هستند که بیشتر از کشور خودشان دلشان برای آمریکا میتپد این را میتوان به وضوح در افغانستان و ایران و کوبا و ونزوئلا دید

>>>   مسئولیت ایجاد صلح و ثبات سیاسی اجتماعی کشور افغانستان وظیفهً حاکمان و به عهدهً ماست، پس با انحراف افکار عمومی صلح را از بیگانه تمنا نکنیم. کسانی که بر علیه آمریکا و صلح و امنیت شعار می دهند، در اصل در جبهه طالبان و متحدان ضد آمریکایی طالبان و تروریستها ایستاده و آنانرا نمایندگی و حمایت می کنند.چپیهای ورشکسته و تروریستها و حامیان آن هرجا که نقصان داشته و کم می آورند، به آمریکا می زنند و ضعف و بی مدیرتی و ندانم کاری و بیعملیهای خود را به خارج ربط و نسبت و حواله می دهند. به این شکل هرگز در افغانستان صلح پایدار نخواهد شد. ما باید قبل از همه تکلیف خودمان با خودمان را مشخص کنیم که آیا شاخص و معیار و ترازوی ما برای تشخیص و تفکیک و شناخت دوست دشمن چیست؟ در کدام جهت و جبهه آزادی و دموکراسی و حقوق بشر و یا در طرف تحجر و ترور و جنگ و عقبماندگی فعالیت کرده و ایستاده ایم؟ اگر این مرز و جبهه بندی برای هر آدم عاقل و سیاسی و مدعی و وطن پرستی مشخص شد، آنوقت می توان علت و چاره دردها و مشکلات کشور را نیز پیدا کرده و حل نمود. پیروز باشید

>>>   با سلام در افغانستان اگر صلح شدنی بود حالا خیلی وقت پیش صلح میشد یعنی بعد از نابودی القاعده دیگر آمریکا وظیفه اش در افغانستان تمام شده اما طالب ظهور کرد و طالب هم که دولت صلح حتما داعش ظهور میکند و داعش هم که صلح حتما زامبی ها ظهور خواهد کرد اگر هم امریکایها از افغانستان بروند همه را بخاک یکسان کرده میروند تا که مردم بازهم محتاج امریکایها شوند کشور افغانستان و مردم افغانستان توسط یک طائفه ظالم به آمریکا فروخته شده
دیگر محال است که از چنگ این درنده نجات پیدا کند
...م ی

>>>   هروی
آمریکا قصد جنگ در افغانستان را نداشته باشد قصد غارت افغانستان را دارد غنی از کرزی هم بدتر بود با تقلب و کمک آمریکا رییس جمهور شد رییس جمهور بعدی ممکن است بدتر باشد

>>>   تحلیل نویسنده در صورتی صحیح خواهد بود که نقش همسایه های افغانستان (منجمله روسیه و ایران و چین و پاکستان) و شکنندگی های سیاسی-ذاتی افغانستان، به حیث یک دولت مستقل، نادیده گرفته شوند. دخول این قدرت ها در معادلهٔ سیاسی-استراتیجیکی افغانستان، و ضعف های ساختاری سیاسی (ماهیت قومی)افغانستان، مجهولات و محتولین معادله را تغییر داده و (توأم با سایر معضله های شرق میانه و جنوب و جنوب شرق آسیا) این احتمال را به وجود می آورد که هزینه های دوام حضور امریکا در افغانستان و حمایت از نظام بوقلمون و ناکام کنونی، برای واشنگتن از نظر سیاسی-اقتصادی و شهرت جهانی، به میزان غیرقابل تحمل افزایش یافته و دیر یا زود قصر سفید را به عقب نشینی از افغانستان مجبور سازد.
کوشش امریکا در امر مذاکره و رسیدن توافق با طالبان، در حقیقت، به هدف تقابل با چنین احتمالی صورت می گیرد. به این مقولهٔ معروف امریکائی ها توجه کنید:

If you can't beat them, join them!
(اگر نمی توانید (دزدان را) مغلوب سازید، بهتر است به آن ها بپیوندید!)
حالا که طالبان از بین رفتنی به نظر نمی رسند و پاکستان و اعراب از حمایت از آنها دست بر نمیدارد، آمریکا بهتر می بیند که آن ها را با خود یکجا ساخته و از آن ها در راه تأمین اهداف خود در افغانستان (منجمله نهگداری افغانستان به حیث یک دولت تحت قیمومت و حایل) و برآوردن اهداف بزرگ تر خود برعلیه چین و روسیه و حتی اعراب و ایران و پاکستان استفاده نماید.

قابلیت دوام طالبان و ارزانی نیروی بشری و هزینه های جنگی آن ها، طالبان را به سرمایهٔ استراتیجیکی پر بهائی مبدل ساخته است که نه تنها توجه استراتیجیک امریکا، بلکه علاقهٔ روسیه و چنین و عربستان سعودی را نیز به آن ها جلب کرده است.

در سوی دیگر، امریکا به این می اندیشد که اگر روزی واشنگتن مجبور به ترک افغانستان شود، چه قدرتی مانع سقوط و یا تجزیهٔ افغانستان خواهد شد؟ امریکائیان پاسخ به این سوال را در وجود سیاسی طالبان سراغ می کنند، طالبانی که در نتیجهٔ تصادفات تأثربار تاریخ، علمبردار دو داعیهٔ کلیدی تاریخ سیاسی افغانستان شده اند: اسلام و پشتون سالاری. ترکیب این دو داعیه در وجود طالبان نوشداروئی است که واشنگتن را از بن بستی که در آن گیر افتاده است، نجات خواهد بخشید. تأثیر تطبیق این معجون سکر آور سیاسی بر حیات فرهنگی و رشد سیاسی مردم افغانستان، مطلبی است که باید در بحث جداگانه ای مورد تحلیل قرار داده شود.

داود

>>>   Mehdi Saqib
هرات را هم ویران کردند و هراتی های ما را بیرحمانه کشتند؛ باید برای مرگ نوبت بگیریم. افغانستان برای دونالد ترامپ اسباب بازی شده و برای کشورهای همسایه تمرین رقابت های تسلیحاتی؛ رهبران بی غیرت جهادی و تکنوکرات های غربی هم وابسته و مزدور، طالبان هم وسیله خوبی برای مافیای نظام بین المللی. مردم واقعا نمیدانند که آنها را چه کسانی میکشند. این جنگ را چه کسانی باید پایان دهند؟

>>>   WH
هرکسی در کابل برق 24 ساعت ندارد یک دشنام به تقلب کاران وطن فروش و بچه غلامان فاشیست طالب نثار نمایید.
دشنام آزاد به تیم نادرخانی غدر و تقلب، کمی از گرمی تان کم کنید..

>>>   حداقل به خاطر معادن لیتیوم از افغانستان خارج نخواهد شد. چون باتری تمام ماشین ها و لوازم الکترونیکی از لیتیوم تشکیل شده است و فقط افغانستان و شیلی به اندازه ی کافی لیتیوم دارند

>>>   رادیو فردا لطفاً و خواهشاً کمبودهای فکری و اندیشه ایی و یا پرسنلی خود را با سانسور نظرات دیگران پر نکنید، این چه اخلاق و شیوه ایی هست که باید شش بار نظر گذاشت تا آخر سر درج کنید؟ و بعضی وقتها اصلاً درج نمی شود و یا موقعی که مقاله از صفحهً سایت محو شد نظر را درج می کنید. یک خرده انصاف را رعایت کنید، یا نظر خواهی نکنید و یا تمامی نظرات را درج کنید و می توانید بنویسید مسئولیتش به عهدهً نظر دهنده گان هست .به نظر من تا رسانه هایی سانسورچی مانند رادیو فردا هست این رژیم دزد آدمکش و دیکتاتورهای حاکم هم هست.آقا جان نظر من غلط هست ؟ شاید از نظر شما نظر بنده غلط باشد ولی اجازه بدهید دیگران جواب من را بدهند تا من هم قانع شده و خودم را اصلاح کنم. با شیوهً دیکتاتوری و سانسور که حقایق روشن و جامعه و اشتباهات اصلاح نمی شود. آقایانی که مردم را با حرفها و کلمات پوچ و دهن پر کن و بی ربط مانند اینکه مردم آگاه نیستند، مردم فرهنگ ندارند و و و، خود را مشغول و مطرح می سازید، آخر این مردم در این بازار مکاره و سانسور و خفقان داخل و نان به نرخ روز خوری چگونه آگاه و با فرهنگ شده و سرنوشت خود و کشورش را بدست گیرد؟ کاربران محترم شما بگوئید من هم یاد بگیرم، خوب؟ ممنون از راهنمایی شما هموطنان

>>>   ما سرزمین خراسانی خود را از غلامان حلقه بگوش مشتونیست ها پس خواهیم گرفت آنگاه بیرون خواهند رفت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است