دشمن، مساجد و مکاتب و مراکز فرهنگی و رسانه‌ای و مراسم عزا و عروسی‌مان را به بمب می‌بندد، ما جوک می‌سازیم، هزاران جوان را به خیابان می‌کشانیم تا کشته شوند بعد با خون‌شان تجارت می‌کنیم، بر گور کشتگان، دکان می‌زنیم و کسب درآمد می‌کنیم، بی‌اعتنا به خون پاک صدها بی‌گناه، زیر سایه‌ نیروهای خارجی از ده‌ها کشور جهان با پول گدایی، استقلالی را جشن می‌گیریم که هرگز وجود نداشته‌است.

در روز ماتم ملی، اتن‌ ملی راه‌اندازی می‌کنیم، در اوج عزا عید می‌گیریم و شادمانه به همدیگر تبریک می‌گوییم، با آ‌نکه سوگوار و زخم‌خورده و بی‌کس و بی‌پناهیم، شادی می‌کنیم، بت‌واره‌های قومی را امروز نفرین می‌کنیم، فردا به پابوس‌شان می‌رویم، جنایتکاران و قاتلان‌مان را که یک تاریخ تمام با حیات و هستی و هویت‌مان بازی کرده‌اند تا مرز تقدس، تکریم و احترام می‌کنیم و خدای‌گونه می‌پرستیم‌شان، تا دست‌مان از خوان قدرت کوتاه است، مبارزان انقلابی و منتقدان آتشین و آشتی‌ناپذیر هستیم؛ اما در موسم کمپاین برای پول، گرامی‌ترین سرمایه‌های اعتقادی، اخلاقی و انسانی‌مان را در طبق اخلاص در خدمت ارباب قدرت می‌گذاریم و بی‌توجه به ریاکاری‌های دیروزمان برای سلطه دوباره آن‌ها بر سرنوشت سیاه و ستم‌سود خویش، مذبوحانه تقلا و تلاش می‌کنیم.

ما به سندرم کابل دچار شده‌ایم؛ سندرم کابل می‌تواند نوعی بیماری حاد روانی باشد که در آن، بیمار قادر به تفکیک عرس و عزا، سور و سوگ، اتن و ماتم، استقلال و اضمحلال، شادی و اندوه نیست.

سندرم کابل، کمی تا قسمتی مثل هوای_کابل است که مواد آلاینده آن، منحصر به‌فرد و استثنایی است و در هیچ شهر آلوده دیگر جهان پیدا نمی‌شود. این نوع سندرم در عین حال می‌تواند جامع همه سندرم‌های دیگر از جمله سندرم استکلهم باشد؛ زیرا ما همزمان با ابتلا به عوارض پیشگفته، به جنایتکارانی که ما را به این روز انداخته‌اند، عمیقا عشق می‌ورزیم و به‌بهانه ترجیح جمهوریت بر امارت برای بقای‌شان جان می‌کنیم.

علی موسوی

>>>   آقای علی موسی، چند هفتۀ دیگر درد خود را به آرامی بخور. بادار بزرگ به زودی سیاه ضمیر ترین نیروی اجیر خود را بالایت حاکم خواهد ساخت. بعد بالای غنی شکر خواهی کرد.

>>>   آنها که می کشند جشن میگیرند.

>>>   علی موسوی زیبا نگاشته است قلمت رسا و شجاعتت پایدار

>>>   درد كابل دوا نشد نسوار پك ها باز امدند
تفداني و شلاق و گرسنه ها باز امدند
من ازين غم چه بنالم اي كابل ويران من
طالب لندغر و ظالم ها باز امدند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است