به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)مناظره نشر شده از طلوع نیوز، بیشتر شبیه به تبلیغات انتخاباتی بود نه مناظره میان نامزدان ریاست جمهوری!
قرار بوده میان اشرف غنی و عبدالله و حکمتیار مناظره تلویزیونی در طلوع نیوز دایر شود اما اشرف غنی مانند مناظره قبلی با آریانا نیوز در این مناظره نیز شرکت نکرد و این گفتگو میان دو نامزد عبدالله عبدالله و گلبدین حکمتیار برگزار شد.

قبل از اینکه به اصل مناظره این دونامزد ریاست جمهوری اشاره شود، این نکته حایز اهمیت است که چرا عبدالله و حکمتیار به این مناظره دعوت شدند؟ آیا دیگر نامزدان صلاحیت برابری با این دونامزد را نداشتند؟

در چهل دقیقه اول، همه سوال ها اول از حکمتیار می شد و این فرصت را به عبدالله می داد تا بیشتر به جواب سوال مجری بیندیشد و از سخنان حکمتیار نیز سود ببرد. این روند در دیگر سوال های مهم تا آخر مناظره از جانب مجری لحاظ گردید.

با وجود اینکه عملکرد گذشته حکمتیار کمتر از امور منطقی نمایندگی می کند اما در این مناظره بیشتر سخنان حکمتیار منطقی بنظر می رسید و علمی تر و دقیق تر از سخنان عبدالله مطرح شد.
عبدالله بیشتر شعاری و سطحی و سیاسی حرف می زد اما حکمتیار منطقی و عقلانی....

مجری سوال تحریم موسیقی را یکجانبه از عبدالله پرسید که حکمتیار به مجری اعتراض کرد و خود موضوع موسیقی را به احکام اسلامی راجع کرد و از نگاه دین به موسیقی پاسخ داد. ولی عبدالله در پاسخ گفت که اگر شنیدن موسیقی گناه است بلی من گناه کردم.

حکمتیار موضع رسمی با خارجی ها داشت و آنها را اشغالگر خواند و کمک های آنها را در راستای نابودی مردم قلمداد کرد ولی عبدالله به جواب سیاست خارجی افغانستان سیاسی پاسخ داد و در اینباره سخنان روشن و علنی کارسازی ارایه نکرد در حالیکه حکمتیار تنها مشکل بزرگ امروز را حضور اشغالگرانه خارجی ها دانست و آنها را تروریست های واقعی خواند.

موضوع دیگری که حکمتیار در قبال نظام سیاسی آینده داشت، ایجاد پارلمان قوی در حکومت آینده بود ولی عبدالله روی رییس جمهور آینده و اشتراک همه گروه ها در نظام تاکید داشت.

متاسفانه برنامه عملی درباره صلح و راه های رسیدن به صلح در صحبت های هیچیک از نامزدان مشاهده نشد و صرفا همه مسایل شعاری مطرح گردید.

کد (4)

>>>   عبدالله صرف درتقسیم چوکی ها مهارت دارد او دانش سیاسی ندارد صرف بخاطر پنشیریتوپ وانتخاب مرحوم استاد ربانی وگر م امدن سال مطرح شده ورنه عبدالله بالاتر از مقام یک ریاست عادی بیشتر چیزی مستحق نیست

>>>   من شخصآ مخالف حکمتیار هستم
لیکن اعتراف میکنم که علم ، فصاحت و بلاغت حکمتیار به مراتب بلند تر از عبدالله است
در مناظره به وضوح معلوم میشد
شمسیه از کابل

>>>   سخنان گلبدین حکمتیار برخلاف بیانات قبلی اش بود و منکر بازگشت اش به کوه ها و ادامه جنگ بر علیه کشور و مردم در صورت تقلب در انتخابات شد و در ضمن اجازه داشت تا بخارجی های که تا همین لحظه مصرف زندگی و جای و جایدادش را میدهند بد بگوید و توهین به دوستان قدیمی اش نمود حیف که کسی جرئت نکرد تا ازش بپرسد که چه کسانی پول خرید سلاح وراکت های که کابل جان را میزد برایش تمویل می نمود.

>>>   حکمتیار از زمان کوتاه تحصیل به بعد هیچگاه کار رسمی یا شخصی با در آمد نداشته پس این پنجاه سال عمر و پنجاه نواسه و کواسه و دو تا خانم را از چه منبعی تامین کرده؟
1 ISI
2 CIA
3 افراطی های عرب
4 کرایه دادن مجاهدین به آذربایجان و سعودی
5 کمپنی سرک سروبی مربوط زرداد
این آدم هنوز هم غرق تخیلات 40 سال پیش است.
نه به درد مسجد میخورد و نه به درد میخانه

>>>   طبعا حکمتیار در شمولیت در سازمانهای استخباراتی نسبت به رقیبش پیشینه دارد اوراسی ای ای وای اس ای از چند دهه بدینسوزیر تربیه دارندوسابقه ای عبدالله تنها بیت ویابیست وپنج سال بیش نیست ولی وجه مشترکش باعبدالله این است که هردو شانس رفتن به قصر گلخانه وداخل چهار دیواری های ارگ را ندارند همان قصه ای سابقه که میگویند در یک مجلس که احمد شاه ابدالی <رح>هم درانجا بود کسی صدا زد هرکه در خورد سالی بیعقلی نکرده باشد بلند شود همه ساکت ماندند وشاه بخاطر اینکه نزد ملتش کم نیاید میخواست از جا بلند شود ناگهان یک پیره مرد با صدای لرزان صدازد احمده! کینه زه فلان یم! اگرچه بنده به صحت این حکایت باورندارم وگاهی چنین صحنه ای بوقوع نپیوسته اما چه خبرواز کجا معلوم که در اینده چنین شود کسی در مجلس به شمول عبدالله وحکمتیار بتوانند از جا بلند شوند
مولانا قربان

>>>   من به صفت یک انسان آزاده
به پای صندوق #رای دهی نمی روم
انگشتم را رنگ سبز نمی کنم زیرا ترس دارم رنگ سبز انگشتم نقشی در سرنوشت #سیاهی ملتم بازی نکند.

افسوس و صد حیف که مردمان
وطنم
سیاستمداران آزاده و نیک خود را
در برابر یورش بیگانگان تنها ماندن
و غلامان چپی و راستی داخلی با کمک بیرونی آنهارا بنام های متخلف کشتن
تا خودرا برای بیگانه گان شایسته
بردگی نشان داده
و بالای مردمان مظلوم و محکوم افغانستان با کمک باداران بیرونی
خود ذلیلانه حاکیمت کنند .

در این روز ها خیلی حال و هوای کمپاین های رنگارنگ انتخاباتی گرم و رنگارنگ است و مردمانی مظلوم و محکوم افغانستان مورد سوی استفاده ای رهبران بی خرد و بی اندیشه انسانی قرار می گیرند
و هزاران تن مردم مظلوم بخاطر دریافت پنج صد افغانی ساعت ها زیر آفتاب داغ روی خاک ایستاده گوش بر سخنان اعوام فریبانه ای دلقک های رنگه دستگاه های جاسوسی کشورهای مختلف جهان بخصوص کشور آمریکا می دهند و این جای نگرانی است برای آینده سیاست کردن و نمودن برای رهایی و آزادی مردمان مظلوم و محکوم افغانستان
چون این سیاست بازی ها ناخردمندانه دلقک های بیگانه زیر بنای مردمسالاری را نیست و نابود می کند و آینده مردم شریف و نجیب افغانستان بر تمامی روند های سیاسی بی باور شده
عمر مردم سالاری کوتا و کوتاتر می گردد
و تفکر های پوچ و واهی جای پا باز نموده از سر در گمی مردم افغانستان سوی استفاده کرده مردم را به فراسوی نامعلوم و تاریک سوق داده بهره کشی های عظیم می کنند
پس بر ماست تا چون فرزندان صادق و آزاده این ملت مظلوم و محکوم بنویسم و بگویم که هموطن عزیز رنگین شدن انگشت من تو
تعیین کننده سرنوشت دولت کشور من تو نیست
تعیین کننده سرنوشت دولت من تو سیاست های اشغالگران آمریکایی و کاغذ پاره های بنام دالر است و بس اگر من تو میلیون رای دهیم اگر ترامپ نخواهد کسی وارد کاخ ریاست جمهوری افغانستان نمی شود
اگر صد رای هم ندهیم وقتی او بخواهد حتی آقای تورسن وارد قصر ریاست جمهوری افغانستان می شود
هرکی معنی و مفهوم واقعی آزادی
وابستگی را نداند کی میداند
تعیین کننده اصلی سرنوشت دولت در افغانستان کیست؟؟
من می گویم رای نمی دهم چون کسی تاریخچه روشن اندیشی در بین این هفده کاندیدای ریاست جمهوری افغانستان ندارد با احترام به همه شان.

من داکتر انیسه پشه یی فعال حقوق بشر در افغانستان
شنبه رای نمی دهم چون رای و انتخاب ترامپ مهم و تعیین کننده سرنوشت دولت کشور ما افغانستان است نی رای من و تو .

>>>   حکمتیار .vs عبدالله:

دیشب فرصتی دست یافت تا چهل دقیقه از مناظره آقایان حکمتیار و عبدالله را مشاهده کنم.
۱- چنین بر می آمد که در رابطه به نحوه اجرای مناظره و فضای عام آن تفاهمی میان مجری برنامه و هردو کاندید صورت گرفته بود.
۲- هردو کاندید آرام به نظر می آمدند و متوازن، امری که انسان را به آینده امیدوار می سازد.
۳- داکتر عبدالله برای نخستین بار است که فکاهی و متلک را کنار گذاشته و خیلی سنگین ظاهر شد Good job
در پیوند به فکاهی گویی باید گفت که مسعود شهید هم خیلی فکاهی می گفت و از ته دل می خندید و زیبا هم می خندید که هدف او کاستن رنج و درد جنگ و جهاد و مقاومت بود ولی در مناسبت های جدی او خیلی جدی هم می بود.
۴- من تصور می کردم که آقای حکمتیار باز سر خریطه همان حکایت های کهنه حزب و جمعیت و شورای نظار را می گشاید ولی دیدم که هم تیغه تیز او و هم از داکتر عبدالله حریف مشترک شان را هوشیارانه نشانه گرفت که از لحاظ سیاسی استراتیژی درست بود.
۵- آقای حکمتیار از تقلب پیش از پیش یاد کرده و آن را بدتر از هر انتخابات دیگری خواند. به نظر من پیشبینی ای به این سطح، بیانگر ذهنیتی جزمگرا است.
برعکس، آقای عبدالله از احتمال تقلب حرف زد ولی با لهجه ای خوشبینانه و کوشش نمود تا مردم را اطمینان دهد.
۶- آقای حکمتیار، از یکسو حکومت ائتلافی را رد کرد و از سوی دیگر از حکومت مرکزی قوی حرف زد که بیانگر ذهنیت متسلط و یکه تاز ایشان می باشد.
۷- آقای حکمتیار کمپاین های خویش را پرشکوه ترین کمپاین ها در میان کاندیداها خواند. نمی دانم جناب ایشان چرا مخاطبان خویش را همیشه کور فکر می کنند.
۸- آقای حکمتیار در رابطه به تلقی شان از اسلام فرمودند، اسلام خیلی روشن است، که به باور من سخنی است غیر دقیق، اگر چنین می بود پس چرا این صد ها دایرة المعارف فقهی و اجتهادی و كلامى ایجاد می گردید.
۹- آقاى حكمتيار گفتند که مخالف رياست زنان اند، قرائتى كلاسيک که با روح شریعت از یکسو و تغییرات وارده در عرصه مدیریت معاصر از سوی دیگر در تعارض می باشد.
۱۰- آقای حکمتیار از مذاکرات بلا واسطه با طالبان و کنار گذاشتن بیگانگان حرف زدند، سخنی معقول ولی فراموش کرده اند که مردم از تأثیر کشور های خارجی بالای جناح های سیاسی بشمول خود ایشان آگاه اند.
۱۱- ایشان همچنان برخی عملیات دولت را تروریستی خواندند که تعریفی درستی از تروریزم نیست.
۱۲- آقای حکمتیار در رابطه به وحدت ملی گفتند، اسلام ما را متحد ساخته است. اگر چنین می بود پس مسئله اقلیت و اکثریت و ده ها مسئله دیگر که قهرمان آن خود آقای حکمتیار بوده اند چرا در هر مناسبت مطرح می گردد.
۱۳- ایشان نظام فدرالی را توطئه امریکایی ها خواندند که چیزی جز تیوری توطیه نبوده، غافل از این که امریکایی ها خود مهندس قانون اساسی متمرکز ما بوده اند.
اما داکتر عبدالله در رابطه به نظام صدارتی چیزی نگفتند و مجری هم متوجه نشد.
۱۴- در رابطه به برنامه های اقتصادی، هردو نامزد پاسخ روشنی نداشتند و به عمومیات اکتفا می نمودند که این یکی از کاستی های جدی سیاست ورزی در افغانستان به شمار می رود.
۱۵- در رابطه به پرسش موسیقی، آقای حکمتیار به ترانه و سرود جنگی و حماسی علاقه نشان دادند که شاید هدف ایشان همان دهل زنی ها در جنگ است، امری که بیانگر ذهنیت پرخاشگر ایشان بوده است. از گرسنه ای پرسیدند، کدام موسیقی مورد پسند تان است، گفت: موسیقی آفتابه و لگن.
غزالی می گفت:
سماع ای برادر بگویم که چیست
اگر مستمع را بدانم که کیست
در این راستا، پاسخ داکتر عبدالله به فطرت نزدیکتر بود.
۱۶- داکتر عبدالله در رابطه به نظام اسلامی از اصول بزرگ یاد کردند که سخنی است بجا و متین.
۱۷- داکتر عبدالله دوبار از سلامت روانی غنی یاد نمودند که به گفته ایشان با شرایط امیر در فقه سیاسی تعارض دارد که به نظر من این سخنی بود کمپاینی. درست است که غنی عصبی مزاج است ولی او در حدی نیست که بیمار روانی و یا دیوانه به شمار رود. اگر دروازه تهمت هاي بیماری روانی را گشودیم فکر نمی کنم کسی در امان بماند. آخر این چگونه بیمار روانی است که برنده انتخابات را برای پنج سال تمام در قفسی بنام سپیدار نگهداشت.
۱۸- در رابطه به صلح، داکتر عبدالله از اجماع احزاب یاد کردند، با آنکه دشوار به نظر می آید ولی از لحاظ تیوری درست است.
۱۹- آقای حکمتیار در کسوت مفتی ظاهر شدند و آقای عبدالله با فروتنی اعلام نمودند که مفتی نیستند.
سیاستمداری که ادعای فتوی می کند، در حقیقت قبر خود را کنده است، چون در برابر هر فتوایی، چندین ضد فتوا وجود دارد، و ملا صاحبانی که در صف مخالف قرار دارند می توانند هر فتوا را تا مرز تکفیر توسعه بخشند.

بشیر انصاری

>>>   Ihsanullah Himmat
سه مورد! 1. شما هنوز هم به حکمتیار به دید غیر واقعی می بینید، 2. ریاست زن دید حکمتیار غیر مرتبط به بحث بود، اما با روح شریعت همخوانی دارد دید شما در این مورد شاذ است و حتی حدیث را هم مطابق میل خود تراشیده ای و 3. حکمتیار مشابهت های حملاتی را که در آن مردم ملکی کشته می شوند بر شمرد و گفت که اگر قتل ملکی ها شاخص عمل تروریستی باشد، پس هردو جانب عمل تروریستی انجام می دهند، شما درست نفهمیده اید و یا نمی خواهید بفهمید و احتمال دیگری هم است!

>>>   Hasan Ali Adalat
چگونه و برای چه کسی رأی بدهیم ؟
۱ : بهترین گزینه برای ادامه تبعیض و انحصار قدرت و ثروت اشرف غنی احمدزی است .
۲ : بهترین گزینه برای فقط بیرون کردن اشرف غنی احمدزی از ارگ عبدالله عبدالله است .
۳ : بهترین گزینه برای تفاهم اقوام رحمت الله نبیل است .
۴ : بهترین گزینه برای تغییر حقیقی و پر محتوا لطیف پدرام است .
۵ : بهترین گزینه برای دکتاتوری مذهبی و قومی گلبدالدین حکمتیار است .
۶ : بهترین گزینه برای حکومت خیالی تورسن است
رأی دادن به متباقی کاندیدا های ریاست جمهوری اختیاری و برای رضایت وجدانی است .

>>>   به نظرمن مناظره 2 نفرکاندیدان ریاست جمهوری بسیارعالی ومطابق نورم ومقررات انسانی بود. بعضی ها فکرمیکنند که اگردو نفرفوق الذکرباهم جنگ ومشاجره میکردندمناظره بسیارعالی قلم داد میشد.
واین چننن کسان رامریض میگویند.برای چنین اشخاص توصیه میشود که درس انسانیت وهم نوع پروری را یادبگیرند.
بااحترام
یک نفرازکابل

>>>   پادشاهی در قسمت حکمتیار نیست
عمرش به سر رسد مگرم تخت و بخت هیچ
در قسمتش نباشد و بیهوده میدود

>>>   خاوری‎.
قومیت بالاتر از اسلامیت
تصور کنیم با همین خصوصیات غیر اسلامی غنی احمدزی و زن فرزندان اش رئیس جمهور کشور از ملیت تاجیک، ازبیک. هزاره، بلوچ...میبود شاید هزاران بار اینها حکم تکفیر اشرا صادر می‌کردند...
ولی حالا..

>>>   Freshta Sheren
غنی و عبدالله
اگر غیرتی در نهاد یک زن و مردم هزاره وجود داشته باشد که به این دو فاشیست رأی نخواهد داد. زیرا آنها جوانان هزاره را در دهمزنگ، در کارته سخی، مساجد امام زمان، جلریز، جاغوری، مالستان، میرزا اولنگ، غور و صدها جای دیگر به خاک و خون کشید. شهید ابوذر گفته بود اگرعروق مردانگی در بدن شما جریان دارد با من بیایید تا انتقام خون مردم به ناحق ریخته شده ای افشار را بگیرم. اینجا هم اگر عروق مردانگی در بدن شما مردم جریان دارد به این دو فاشیست نه بگویید. هرچند کندک های مشاورین دانش و سایر نوکران ارگ امروز تقلای زیادی برای رأی دارد ولی این دو خائن و فاشیست تجربه کافی برای مردم ما داشته است. پس نیاز نیست دوباره دنبال آن دو راه بیافتیم. البته گلبدین حکمتیار نیز از این قلم خالی نیست و در وقت لازمش خواهم نوشت. پس هشیار باشید به کسی رأی بدهید که برای تان حداقل کار کند، نه اینکه شما را از ادارات دولتی اخراج کند و دانشگاه ها را برای شما سهمیه بندی نماید.

>>>   سر زمين من
زمینه سازی برای محاکمه اشرف غنی
اشاره: هرگاه این مساله به درستی طرح و تدوین شود، اشرف غنی نفرین تاریخ می شود.
جنرال مرادعلی مراد معاون رحمت الله نبیل می گوید:
غنی پلان ترور جنرال دوستم معاون خودش را طرح ریزی نموده بود ودوصد تن سربازان بشهادت رسیده، آیا یک تروریست ریس جمهور شده میتواند؟ و غنی باید جواب بقتل رسانیدن دوصد تن افسران و سربازان در حادثه ترور جنرال دوستم معاون اول رئیس جمهور را ارائه بدارد.

>>>   محمد اکرام اندیشمند
مناظره حکمتیار و داکترعبدالله بر بنیاد حمله از سوی حکمتیار و حرمت از طرف داکتر عبدالله استوار بود.
اما عبدالله فرصت حمله بر اشرف غنی را از دست نداد.
برای آینده ی ثبات و توسعه پایدار در افغانستان طرح و استراتژی عملی دیده نمی شد. حکمتیار در مسایل مهم چیز بیشتر از موعظه نداشت.

>>>   Abdul Ghafar Hanifi
داکتر عبدالله حکمتیار را رقیب خود در حساب نیاورد و نخواست وارد مناظره با حکمتیار ملعون شود.
حکمتیار همه مردم در افغانستان می شناسند لازم نبود داکتر عبدالله حرف های او را رد یا تائید می نمود.
یکی از سخنان حکمتیار که مواصفات زعیم را برمی شمرد همین بود که زعیم مسلمان امین و صادق باشد.
شما قضاوت نمائید حکمتیار جنایتکار چقدر صادق است.

>>>   ما، عبدالله و اشرف غنی!
===============
اینکه عبدالله خوب است یا اشرف غنی مهم نیست مهم این است اول ما تکلیف مان را با خود مان مشخص کنیم «ما کی هستیم‌ و کسانی برای ریاست جمهوری کشور عرض اندام کرده اند چه کسانی هستند، چه نقش و در کجای این سرزمین آنها و ما جایگاه داریم» بعد به آن بیندیشیم آنگاه به طرف صندوق رای گیری برویم.
پرداختن به این موضوع سرنوشت ساز سیاسی در شرایط حساس تاریخی این روزها مبنی بر اینکه « چه کسی در میان کاندیداها مستحق ریاست جمهوری است» بستگی به بینش مردم ما در مناطق مختلف کشور دارد هر چند در میان کاندیداها میدان رقابت میان دونفر آقای عبدالله و غنی بیشتر داغ است و نگاه مردم و بزرگان سیاسی نیز پله ترازو را می بیند که کدام طرف سنگین تر است به آنطرف بروند تا سهمی در آن دولت داشته باشند.
از نظر مذهبیون سنتی هیچ کی مستحق ریاست جمهوری نیست اما در تقابل آنها تجدد گرایان مذهبی قرار دارند که آقای عبدالله را شایسته ارگ نشینی می دانند ولی افراط گرایان قومی سخت کمر به تقلب بسته اند تا به هر وسیله ای اشرف غنی را مانند گذشته چه با تقلب و چه با ترفند حاکمیت اش را استمرار بخشند.
ما ملتی هستیم؛ هدف و اصول خاصی نداریم سعی می کنیم برای کسی رای بدهیم بزرگان سنتی از آن حمایت می کنند، پشت کسانی برویم آدم های بیشتری پشت آنها بروند، در جاهای جمع بشیم صداهای دول بلند تر شنیده شود، نه حس ملی داریم نه احساسات انسانی، نه ایمان به آزادی داریم ‌و نه به عدالت اجتماعی فقط رهبران مجاهد نما هستند طبل در اندیشه و افکار ما می زنند به کدام سو برویم!
چشمان خود را ببندیم از پنج سال قبل عملکرد عبدالله و غنی را با مردم خویش مرور کنیم آنگاه سوال خودمان را دریافت می کنیم که پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری
«ترفند» آقای عبدالله یا «تقلب» آقای اشرف غنی هیچ تفاوتی برای جامعه ما ندارد، همین آقای شیک پوش (عبدالله) سال‌ها متمادی در کنار جنایات دشمنان سوگند خورده مردم ما قرار داشت و در مقابل هیچ جنایت آنها نه تنها قرار گرفت بلکه به نحوی نیز دفاع هم کرد! عملکر آن در پذیرش تقلب انتخابات، قضیه پرونده دوستم، برکناری استاد عطا، شهادت جنرال رازق، جنبش روشنایی، قاتلان ایزدیار، رهای طالبان، به بند کشیدن فرزندان نسل مقاومت در هجده سنبله، هویت و شناسنامه مردم و بالاخره با افتخار گفتن اش که یک« افغان است!» و صدها مورد دیگر همه یاد آور گذشته تلخ این شخص در مقابل مردمی است که از آن حمایت کرده اند به آن رای داده اند حمایت می کنند و می دهند!

آدم های مانند آقای عبدالله که به هیچ اصولی پایبند نیستند جز منافع شخصی شان جز سر نوشت تلخ را برای مردم ما رقم نخواهد زد آنگونه که در دورهای قبلی فروخته شدیم این بار نیز توسط آن فروخته خواهیم شد.
اندیشه های تان را از بند رسانه های غربی و تبلیغات فاشیست ها آزاد کنید، آزاد ببندیشد تا آزادی را بچشید.
گل امیری

>>>   فاطمه سجادی
تحلیل انجنیر حکمتیار در مناظره طلوع نیوز مبنای علمی و اسلامی دارد اما عبدالله بشتر به گفته یک سخن عامیانه ، از شکم خود حرف میزند .

>>>   KH Rehan Haidari
حکمتیار حداقل صادقانه حرف میزند و عبدالله محافظ کارانه
حرف حق، تا از دهان کافر شنیدنی ست!

>>>   رای به غنی، رای به اشغال زمینهای تان توسط کوچی‌ها!

>>>   ملک ستیز کارشناس مسایل سیاسی :
هیچ جای شک نیست که پیروز میدان داکتر عبدالله عبدالله است .
ملت ، چهره های پرنفوس و بانک های رای با داکتر عبدالله عبدالله است و پیروز میدان در دور اول انتخابات هستند .
اما کمیسیون انتخابات و دستگاه های بایومتریک در اختیار اشرف غنی
اگر جلو انتخابات گرفته نشود بیاد داشته باشید افغانستان در یک بحران بسیار بزرگ وارد میشود که تصور اش را هم نکنید .
شریک سازید.

>>>   بخاطر شکستاندن تابوی اینکه گفته اند ” فقط یک قوم میتواند در اوغانستان حکومت کند ” به اشرف غنی احمد زی رای ندهید .

>>>   مناظره‌ی دیشب به این دلیل خوب و امیدوارکننده بود که که دو تن از نام‌زدجهادیان را، که یکی تندرو و دیگر معتدل بود، در پای میز دموکراسی و آزادی بیان کشانده بود. برای من جالب بود که آقای حکمت‌یار می‌خواهد از مجرای مردم‌سالاری و مدنی به قدرت برسد و خشونت و سلاح را کنار بگذارد. با آن‌که هر دو جناب‌عالی در این مناظره در برابر بسیاری از پرسش‌ها، به ویژه پرسش‌‌های: سیاست خارجی، رشد اقتصادی و فقرزدایی، صلح با طالبان، ساختار سیاسی و حکومتی آینده‌، عدالت انتقالی حفظ دست‌آوردها و ارزش‌های کنونی و مبارزه با فساد پاسخ‌ها و طرح‌های روشن و مدون نداشتند. آنان بیشتر به کلی‌گویی و ادبیات شعارگونه متوسل شدند. به گونه‌ی نمونه برای تغییر وضعیت اقتصادی کشور اتکا‌کردن به داشته‌های زیرزمینی و معادن بسنده نیست بل باید برای چگونه‌گی استخراج و استفاده از آن برنامه و طرح مفصل داشت؛ ورنه همه دولت‌هایی، که تا کنون داشته ایم، در بخش رشد اقتصادی چشم به این داشته‌ها دوخته بوده اند.

در کلیت برنامه و آرزوهای در چهارچوب اسلام اصول‌گرا و شبه طالبانی بود و در همان حوزه تعریف می‌شد اما برمامه‌های و توقعات آقای عبدالله آمیخته با روی‌کرد اسلام معتدل و مردم‌سالاری بود. آقای عبدالله با آن‌که راهبرد روشن و آرمانی در گفته‌هایش دیده نمی‌شد، به حقوق شهروندی، مردم‌سالاری، جامعه‌ی مدنی و تقسیم و توازن منابع ثروت و قدرت تأکید داشت.

خوب بود اگر آقای غنی نیز در این برنامه اشتراک می‌کرد و به تشریح برنامه‌هایش در برابر بی‌برنامه‌گی یا برنامه‌ی ناقص ایشان می‌پرداخت. اما دیده شد که آقای غنی نه به رسانه احترام می‌گذارد نه به توقعات مردم و نه به اصول انتخاباتی و کارازارهای آن. شاید آقای غنی به سه دلیل در منظره‌ها حاضر نمی‌شود.

۱- به دلیل ندانستن مسایل اسلامی و پرسش احتمالی رقیبانش از او در این موارد.
۲- به دلیل توهم خودبرتربینی و سادیسم روانی؛
۳- به دلیل نقض گسترده‌ی قوانین، خلاف‌ورزی‌ها و سوء استفاده از منابع دولتی در کارزارهای انتخاباتی؛

قطعن که او پاسخ روشن و قانونی‌یی برای هیچ‌یک از این موارد و موارد دیگری چون «رهایی گروهی طالبان، انحصارگرایی، نبود شفافیت در تدارکات ملی، رهایی فیروزی در بدل دالر از زندان، تعامل با زورگویان و قانون‌شکنان در تناقض با شعار انتخاباتی مشهورش، دستور شلیک به روی راه‌پیمایان جنبش رستاخیز، رهایی باوری، امتیاز‌دادن و مقام‌دادن به مسؤولان متقلب انتخابات ۲۰۱۴، رسوایی جنسی ارگ، برکناری ناشیانه‌ی وزیران برق و مخابرات، خودمختاری دند غوری، کشانیدن جنگ به شمال، سقوط کندز و پرونده‌ی مرموز آن و عدم تطبیق فیصله‌ها و تعهدات حکومت وحدت ملی» نداشت و احتمالن آقای عبدالله و حکمت‌یار این پرسش‌ها را از او می‌کردند و این پرسش‌های دشوار را ممکن هم نبود با چیغ‌زدن پاسخ داد.

بنابر این کشیدن بار ملامت نیامدن در مناظره‌ها برای آقای غنی آسان‌تر از رسوایی لاجوابی برای این پرسش‌های دشوار بود.
باور بامیک

>>>   Mobin Hakimi
ازنظرمن آقای عبدالله دراین مناظره خیلی خوب درخشید.
هرچندحکمتیارچندباری برعبدالله تاخت وعقده مندانه برخوردکردولی عبدالله بازیرکی ازعهده سوقصدلفظی خودرانجات داد.
دیگراینکی به کاندیدافرصت خیلی کم داده شده بود ونمیشدتمام برنامه های کاری شان رادراین مدت کم بیان کنند.

>>>   یعنی در این کشور سی وپنج ملیونی بجز این تکراری ها ومعامله گران مانند وکرزی هیچ ادمی یافت نمیشود تا ریس جمهور شود یا این غنی میتواند مزدورخوب باشد وخوب تر اهداف خارجیهارا تامین کند درانصورت مردم قاتل خود. اند ومقصر انتخاب کننده گان

>>>   روایتی از گلبدین حکمتیار
هنوز خاطره ها زنده و به‌یادماندنی اند و تاریخ همه رویداد های زشت و زیبا را باز گو می کند.
ماه حوت زمستان سرد سال 1367 هـ.ش بود، برحست عادت رادیوی شیطانی BBC را می شنیدم که سخنرانی گلبدین را به نشر سپرد و او ضمن غریدن های معمول تهدید کننده اش که سخنران خوبی هم می باشد، تقریباً چیزی کم، چنین گفت: "به باشندگان شهر کابل دستور می دهم که کابل را ترک کنند، من حملات راکتی را شروع می کنم، هرکسی که کشته شد خونش به گردن خودش"
طبعن که با وصف نگرانی های عمیق، مردم از اینکه او تهداتش را عملی می کند بر طبق معمول به وظایف شان رفتند و هیچ خانواده ای نمی توانست مسکن آبایی و شهر رویأ های اجدادی اش را ترک کند.
اولین روز های بهار سال 1368 فرا رسید، که صدای دل خراش راکت ها حوالی ساعت 4 عصر کابلیان را هراسان ساخت، یک را کت او در جوار ریاست عمومی کارتوگرافی اصابت کرد و دو جوان دو رفیق خوش اخلاق و خوش سیما را چنان پارچه پارچه ساخت که خودم پوست های سر آنها را به شاخه های درخت دیدم که از مو های سر شان آویزان شده بود و بقیه گوشت های بدن شان را مؤظفین امنیت جمع کرده بودند. راکت های دیگرش به مزدحم ترین موقعیت یعنی ایستگاه سرویس های ملی بس در ده افغانان اصابت کرد که صد ها نفر شهریان منتظر بودند تا پس از کسب و کار روزانه شب به آغوش خانواده های شان برگردند، در آنجا در یک چشم بهم زدن 200 تن شهید و زخمی شدند.
حالا گلبدین در مناظره شب پنجشنبه با داکتر عبدالله عبدالله در طلوع نیوز در برابر پاسخ عدالت انتقالی می گوید که باید دستور دهندگان جنگ و آدم کشان به نحوی محاکمه شوند تا باعث پند و عبرتِ دیگران گردد. ایکاش چنین شود تا خودش در صف نخست با سایر جنایتکاران جنگی و آدم کشان حرفوی، همگام بسوی پاسخدهی سوق گردند!!!
پانوشت: حالا اگر این نوشته ام بدسترس اش برسد شاید کدام برچسبی را بر من بزند و بگوید که تهمت کرده است. اذهان باشندگان کابل بیدار، تاریخ زنده و آرشیف بی بی سی رادیوی شیطانی وجود دارد!
Waqibeen Mohd Sardar

>>>   نورالله وليزاده
از مناظره شب گذشتهِ عبدالله و حکمتیار این را یافتم که عبدالله کتاب نمی‌خواند و به تجربه اتکا می‌کند اما حکمتیار کتاب می‌خواند اما کتاب‌های ناکارآمد چاپ قصه‌خوانی پشاور را که به جای روشن ساختن و آگاه ساختن خواننده، خواننده را گمراه‌تر می‌کند. برای همین بود که عبدالله در پاسخ به هر سوالی، فکر می‌کرد و خاییده خاییده حرف می‌زد که انگار جواب را دفعتاً در بایگانی حافظه مبتنی بر تجاربش جستجو می‌کرد، اما حکمیتار به هر سوالی جواب آماده داشت؛ جوابی که بسیاری از ملاهای مسجد نیز به هر سوالی آماده دارند اما مبتنی بر علم و دانش روز نیست.

>>>   متاسفانه کسی که راکتیاررا صاحب نطق بداند٫با منطق بودن خودش زیرسوال میرود.
عاقل

>>>   مناظره دواخوانی(بانکتایی وبی نکتایی) برایم جالب نبود.در عوض اهنگ هندی(ناچو میری بلبل) را شنیدم زیادکیف کرد.بشارت

>>>   نویسنده محترم کود۴!
به نظر من بنده عاجز وفقیروبیسوادنباید یک سیاستمداردر مقابل هر سوالی ازدم اسلام محکم بگیرد٫بلکه پروبلم هاوعوامل انرا مشخص وبا درنظرداشت منافع ملی وطن ٫راه
ها و تدابیر مشخص وعملی برای حل ان مشکل ارایه دهد.دهلوی

>>>   Mehdi Saqib
انتخابات چقدر ارزش هتاکی و بی حرمتی به رفاقت هایمان را دارد؛ اینکه به نفع کسی مادر و خواهر کسی را فحش دهی و یا اینکه به حمایت از کاندیدایی همه دوستی هایمان را زیر پا لگد مال کنیم، واقعا چقدر ارزش دارد؟؟؟ قبول کنیم کسی میبرد و کسی میبازد؛ اما بازنده واقعی ماییم که در یک قمار سیاسی بزرگترین اخلاق مان را بر باد دادیم؛ سیاستمداران باز هم در سر یک میز با لبخند و فکاهی در مورد مشارکت سیاسی خودشان حرف میزنند، لابی میکنند و منفعت ها را تقسیم می کنند و ما دوباره ساعت وار به دنبال لقمه ای نان صبحگاه برمیخیزیم و در هراس از دست دادن یک کار دوامدار تلاش می کنیم، تیمی حاکم میشود و تیم دیگری اپوزیسیون و ما در میان شعارهای های واهی آنان پوست می اندازیم.
رفیق ! روزهای سخت می گذرد، هیاهوها و لبخندهای موقتی اربابان سیاست رفتنی است و پیشانی های ترش ما که قدرت چشم در چشم یک دیدن را نداریم. بیاییم صاف و ساده بر انتخابی که کردیم احترام بگذاریم، به یکدیگر حرمت کنیم و برای قدرت دیگران همدیگر را بی عزت نسازیم

>>>   وقتی گلبیدین به تکرار مداخله وزیرخارجه امریکا جان کری را یاد آوری میکرد ومیگفت اگرمن بودم ایتن تیعینات یک خارجی را قبول نمیکردم !!!
اما عبدالله با کومه های پندیده اش گوئی قروتی دردهان دارد جواب گلو را نگفت: عبدالله باید می گفت زمانیکه نواز شریف درپاکستان برای اشرار حکومت ساحت وگلو را وزیر سرحدات واستادربانی را وزیر جنگلات ساخنته بود چرا قبول کردی؟؟؟؟
گیلگمش

>>>   گلبدین جنگ طالبان را مشروع دانست
درصورتی که جنگ طالبان نامشروع میباشد وبه هیچ اصول دینی انسانی واسلامی باورندارن
گلبدین یک جنایتکاربود وباید اعتراف میکرد
گلبدین کمک خارجی ها را برای بازسازی کشور حرام دانست
درصورتی که خارجی ها مردم افغانستان را از دست مجاهدین وطالبان نجات داد ومردم سالاری را به کشور آورد
ما به خارجی ها تا زمانی احتیاج داریم که از دست طالب واحزاب نجات پیدا کنیم
و همین مجاهدین وطالبان کشور را خراب کردن
وکشور تنها از طالبان نیست که آنها تصمیم بگیرن خارجی ها بمانند یا برن
همه ملت باید مثل انتخابات شرکت کنن وتصمیم بگیرن که خارجی ها تا کی باشن وکی برن
طالبان خود راخسته نکنند تنها کشور متعلق به آنها نیست که دست به هرکاربزنن

>>>   رقابتهاو خشونتهای مذهبی ،قومی،نژادی ... در افغانستان، کشور را به این وضع بی ثباتی انداخته است زیرا که اگر شاخص و معیار و ملاکهای ملی و حقوق بشری و دموکراسی دغدغه و مد نظر مقامات و کاندیهاو رقیبان سیاسی بود، یقینا خیلی وقت پیش کشور از دست متعصبین مذهبی چه شیعی و سنی و یا ایدئولوژیکی رها و آزاد گشته و به ثبات رسیده بود.بنابراین هرچی که ما امروز در افغانستان درو و برداشت می کنیم، نتیجه و محصول و همانی هست که با دستان خودمان در گذشته کاشته ایم می باشد. از مکافات عمل غافل مشو *** گندم از گندم بروید جو ز جو. پس حالا ، آینه چون عیب تو بنمود راست *** خود بشکن آینه شکستن خطاست.
زنده باد صلح و آزادی و دموکراسی، پیروز باد مردم افغانستان.

>>>   از کل بی دین مثل ......بدم می آید او قاتل هزاران کابلی است که باز هم با بی حیایی تمام خود را کاندید و از مردم توقع هم دارد
زهی بی شرمی و زهی بی حیایی

>>>   گلبدین منفور ترین کسان تاریخ است که فقط وجدان های بیدار آگاه و با احساس می تواند این را درک کند نه هر فاشیست و قوم پرست و دنباله رو
خون هزاران شهید کابل دامنگیر تو منفور خواهد شد که انشاالله می شود
درود بر روان پاک شهدا اعم از زن و مرد پیر و جوان و اطفال که به دست خون آشامترین سفاک قرن به شهادت رسیدند
سلام بر اطفال مظلوم شهیدی که هیچ چیزی از دنیا ندید و به دست خون آشام قرن و ملعون گلبدین به شهادت رسیدند

>>>   این مناظره نبود! این با هم لیسدیدن دو دزد بود! دو دزد! نامدار!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است