تاریخ انتشار: ۰۹:۱۱ ۱۳۹۸/۷/۸ | کد خبر: 160349 | منبع: | پرینت |
اکثریت رهبری طالبان فارغ مدرسه عبدالحق واقع در اکوره ختک بودند. در پهلوی آنچه طالبان در این مدرسه زیر نام اسلام آموختند ولی طالبان اکثرا مطابق غریزه افغانی و رسم و رواج پشتونولی حرکات و سکنات خویش را عیار می ساختند که می توان آن را نی راه خدا و نی راه رسول تایید کرد. طالبان در راه ماما رسول روان بودند.
داستان ماما رسول طوری است که بیوه ماما رسول برای بچه زن گرفت اما بچه بیوه نمی فهمید که با زن چه کند. مادر بشکلی ضمنی پسر را فهماند که یک بلیست پایین تر از ناف معامله کند. بلیست بیوه بچه کمی درازی می کرد و راه غلط را در پیش گرفت. زن فریاد می کشید که این کار نی راه خداست و نی راه رسول اما بیوه بچه می گفت این راه راه بچه ماما رسول است.
در حالیکه امریکا و متحدین ناتوی امریکا طالبان را در ردیف تروریزم بین المللی قلمداد می کردند ولی بر خلاف القاعده و داعش طالبان محصول ذهنیت نیمه مذهبی و پشتونولی است. نیمه مذهبی بخاطری که علمای الازهر مصر تایید کردند که چون طالبان به زبان عربی بلدیت ندارند، آنها اسلام را بخوبی خوانده و فهمیده نمی توانند و اکثرا تحت تابع رسم و رواج قبیلوی پشتونولی قرار گرفته و خیال و خواب پشتونولی خویش مبنی بر جهالت را اسلام جاه می زنند.
فرق عظیمی بین اسلامی که طالبان آن را قبول و مطابق آن عمل می کردند با اسلامی که مجاهدین هفتگانه سنی مذهب پشاور دهه ۱۹۸۰ از آن پیروی می کردند دیده می شود. طالبان بیشتر تحت تاثیر مراد خویش عبدالحق موسس مکتب دیوبندی بود. در حالیکه مجاهدین پشاور اکثرا اسلام را از مبلغین عرب وهابی خویش مقیم عربستان سعودی و اخوانی های مصری گرفته و آن را عملی می کردند. بر خلاف گلبدین حکمتیار و احمد شاه مسعود، اکثریت مطلق طالبان در هیچ مکتب یا دانشگاه سیکولر درس نخوانده بودند.
هواخواهان طالبان اکثرا مردم های اطرافی و دهاتی و کوچی های صحراگرد و آنهم از قوم و قبیله پشتون بودند. مشت نمونه خروار پدر ملا محمد عمر یک دهقان بی بضاعت از ولایت ارزگان بود که شاید در عمر خویش از قریه خویش بیرون نشده باشد. ملا عمر نیز بجز قندهار و کویته حتی موفق بدیدن شهر کابل نگردیده بود. طالبانی که در پاکستان بزرگ شدند اکثرا یتیم و بی پدر بودند.
تنظیم جماعت علمای اسلامی سمیع الحق در پاکستان در مقایسه با سایر گروهای مذهبی از نفوذ و قدرت کمتر برخوردار بوده و پیروان شان در داخل پاکستان آنقدر پر اهمیت نبود. آی اس آی پاکستان بجا تشخیص داد که اداره پیروان این جماعت برای پیشبرد اهداف آی اس آی در داخل افغانستان از هرنگاه مناستبر و سهلتر است. وقتی بی نظیر بهوتو در سال ۱۹۹۳ به مقام صدراعظمی پاکستان می رسد، امید قوی داشت که توسط طالبان خواهد توانست امنیت راه بین چمن – قندهار – هرات تامین و زمینه ترانزیت اموال تجارتی بین پاکستان و کشورهای آسیای میانه را فراهم سازد. همچنان کشورهای ذیدخل امیدوار بودند که بکمک طالبان بتوانند لوله های گاز ترکمنستان را از طریق افغانستان به پاکستان و هند برسانند.
عبدالحمید
>>> یک طالب دیگر در قندهار که بچه باز بود و در خانه یک بچه بنام عبدالخالق داشت،یک روز نزد داکتر زفت و شکایت کرد که:ولی زما شزه حامله کیژی نه؟
داکتر برایش گفت:خانم ات را یک مرتبه بیار تا معاینه کنم که چرا حامله نمیشود؟
طالب سر خود را از کلکین معاینه خانه داکتر بیرون کرد و صدا کرد:او عبدالخالقه!دلته رازه،داکتر صاحب غواری تا معاینه کری!
>>> طالبان اگر در راه خدا و رسول ميبودند عليه حكومت اسلامي مجاهدين بغاوت نميكردند . ميليونها انسان بي گناه را نميكشتند. انفجار و انتحار نميكردند. و به روس و پاكستان و عرب سر خم نميكردند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است